مازندنومه؛ سرویس سیاسی، دکتر رضا زرین کمر: احمدحسین زادگان به عنوان استاندار مازندران منصوب شد. در دل این خبرِ يک جمله ای و کوتاه، حرف های بسیاری نهفته است؛ گفتنی و بعضاً نگفتنی.

در این نوشتار به 10 دلیل امیدوارکننده برای موفقیت حسین زادگان به عنوان استاندار جدید مازندران اشاره می شود:

1) حسین زادگان مراتب اداری و سازمانی را به خوبی و با حوصله طی کرده است. او پس از آن که در میانه ی دهه ی هفتاد، به عنوان جوانی فعال در صحنه ی اجتماعی به تشکیلات دولتی وارد شد، توانست مراتب اداری را به سرعت طی کند. او دو دوره فرماندار شهرستان ساری و در یک دوره فرماندار شهرستان نوشهر بود. پس از آن به عنوان معاونت سیاسی و امنیتی استاندار مشغول به کار شد، پس از دوره ی کوتاه سرپرستی به استانداری مازندران رسید. منظور آن است که حسین زادگان از حوزه ای غیرمرتبط و ناآشنا به استانداری نرسید و نیاز به آزمون و خطا و جا افتادن در سمت فعلی ندارد.

2) حسین زادگان علاوه بر مدیریت در مرکز، در شرق و غرب مازندران نیز مسئولیت داشته است، این تجارب کمک می کند تا با نگاهی جامع و برآمده از شناخت و تجربه به مدیریت استان مشغول شود. شاید او بهتر از هر کس دیگر بتواند به نگاه¬های محدود و مدیریت آمایش نشده در مازندران پایان دهد. فروکاستن انتصاب او به شهری خاص، ما را از آرمان بلند «پیشرفت مازندران بزرگ» دور می کند.

3) او از خانواده ای متوسط برخاسته است و رشدش در ساختار اداری را مدیون ژن و رابطه نیست. انتخاب چنین افرادی به سمت های بالای اداری موجب افزایش انگیزه در میان عموم مردم خواهد شد؛ هنوز هم راه هایی برای کسانی که تعلقات خویشاوندی و اداری ندارند، گشوده است.

4) حسین زادگان دانش آموخته ی علوم سیاسی است و دانش خویش را با محک تجربه آزموده و درونی کرده است. او متخصص در مسائل سیاسی است و اینک بر سیاسی ترین کرسی استان مازندران نشسته است. نکته ی قابل توجه درباره ی تحصیلات استاندار مازندران این است که او مقاطع تحصیلی را در زمان اشتغال به سمت های دولتی طی نکرد. بر خلاف بسیاری از مسئولان که همزمان با اشتغال به کارهایی که بیست و چهار ساعته و تمام وقت به نظر می رسند، شوق علم جویی شان گل می کند و مسیر تحصیلات عالیه را –بعضاً با کیفیت آموزشی و پژوهشی بیش از دوران فراغت- طی می کنند، او در سال های جوانی در مقطع کارشناسی و در دوران سایه نشینی در مقطع کارشناسی ارشد -هر دو مقطع در دانشگاه تهران- تحصیل کرده است.

5) فعالیت های حسین زادگان به حوزه ی سیاست محدود نیست؛ او از سالیان دور در حوزه ی فرهنگ و مطبوعات فعال بود و «قارن» گواه فعالیت مستمر حسین زادگان و یارانش در حوزه ی فرهنگ است. همچنین علایق و توجه او به حوزه-ی ورزش نیز آشکار و مشخص است. قرار گرفتن فردی چندبعدی در مدیریت استان، می تواند ظرفیت های بسیاری برای پیشرفت فراهم سازد.

6) او در ربع قرنی که مشغول فعالیت سیاسی است، اعوجاج و حرکت کاتوره ای -بخوانید زیرآبی- نداشته است. فارغ از تعلق به اردوگاه های سیاسی چپ و راست -اصلاح طلب و اصولگرا- کسانی که مسیر برگزیده ی خود را طی کنند و با جهت باد، تغییر جهت ندهند قابل ستایشند. این ثبات گویای اصالت اندیشه و سلامت نفس است. حسین زادگان در درخشان ترین و دلگیرترین روزهای اصلاح طلبی، بر مرام و مسیر خویش ایستاد، هزینه پرداخت کرد و پا پس نکشید. به احترام چنین کسانی باید کلاه از سر برداشت؛ اینک مایه ی مسرت است که چنین فرد استوار و ثابت قدمی استاندار مازندران شده است.

7) کسانی که با حسین زادگان برخورد کرده اند، می توانند به تسلط و تاثیرگذاری او گواهی دهند. اجماع نسبی نمایندگان و اقبال عمومی مردم -از طبقات و گروه های مختلف- گواه این مسأله است. او به مدد تسلط، سلامت و تأثیرگذاری توانست از چند خان مهم بگذرد و به استانداری مازندران برسد؛ استانی نخبه کش چون مازندران، دولتی با رفتار کج دار و مریز در قبال مهم ترین گروه سیاسی حامی -اصلاح طلبان- و سیاست نامشخص به کار نگرفتن استاندار بومی، از جمله خان هایی بودند که حسین زادگان پشت سر گذاشت. این امتیاز می تواند او را در گذر از خان های اداره ی استان موفق سازد.

8) سرگذشت سیاسی حسین زادگان درس بزرگی برای همه ما است. او روزهای کامرانی و نامرادی را به چشم خویش دید. در روزهای سختی که شاید هر کس از میدان به در می شد و دلزده از فعالیت اجتماعی به سراغ دکان و زندگی خویش می رفت، او پایداری و صبوری کرد. جوانه ی امید او زمستان را به سلامت گذراند و بار داد. صبر و تدبیر او الگویی برای گذراندن شداید و سختی ها است. او به خوبی نشان داد که در پس سیاهی شب های تار، سپیده ی امید بر می دمد. انتخاب حسین زادگان به استانداری مازندران، پیام مثبتی برای فعالان و مشارکت کنندگانی است که از انتصاب هایی این چنین ناامید شده بودند.

9) حسین زادگان در میان مردم مازندران فردی محبوب و شناخته شده است. بسیاری از کسانی که استاندار مازندران را می شناسند، او را با نام حاج مجید می خوانند. مردم امیدوارند، اینک که او -شاید با یک دهه تأخیر- به استانداری مازندران رسیده است، بیش از اسلاف خویش بر توسعه ی همه جانبه و مدیریت صحیح بر امور استان بکوشد. سرمایه ی اجتماعی و محبوبیت دیر و دشوار به دست می آیند، اما آسان و به سرعت از بین می روند. در روزگار تنگناهای اقتصادی و سیاست های لغزان دولت، کار اداره ی استان پیچیده ای چون مازندران دشوار و طاقت فرسا است. گرچه سرمایه ی اجتماعی حسین زادگان می تواند به او برای غلبه بر مشکلات تاریخی و انتظارات انباشت شده یاری رساند، این نگرانی وجود دارد که موانع موجود بر محبوبیت و سرمایه ی اجتماعی او تأثیری نامطلوب بگذارد.

10) حسین زادگان فردی بسیار با هوش است. امیدورم این هوش و زکاوت به علاوه ی کاردانی و برنامه ریزی، تأثیر بسیار مثبتی بر مدیریت کلان استان مازندران بگذارد. از مهم ترین جلوه های این زکاوت، انتخاب نزدیکان و همکاران است. مردم به دقت نگاه می کنند که چهره ی محبوب و مجربی چون حسین زادگان، همکاران و یاران خویش را در چه شرایط و با چه فرآیندی انتخاب می کند. یقین دارم حاج مجید زیرک تر از آن است که به معامله گری ها و فشار توقعات قدرت مندان و دوست نمایان تن در دهد و خوشنامی و مسئولیت خویش را فراموش کند.