از آغازین روزهای جلوس ريیس جمهور نهم بر کرسی ریاست جمهوری و بویژه در ماه های اخیر از ناحیه وی حوادثی رخ داده و گفته هایی بر زبان جاری شده که تأمل در باره آنها نمی تواند مایه نگرانی صاحبان دغدغه فرهنگی نباشد.

آقای رئیس جمهور: به صراحت می گویم نگرانم اما این بار جنس نگرانی من متفاوت است. نگرانی من از گرانی، تورم، بیکاری، افزایش سرسام آور نقدینگی و روند نزولی بسیاری از شاخص های کلان اقتصادی نیست. نگرانی من از تضییع انباشت تجربه مدیریتی و به حاشیه رانی بسیاری از نیروهای خدوم، کارشناس و توانمند و اتخاذ تصمیمات خلق الساعه و بدون پشتوانه کارشناسی در پوشش نوآوری و ابداع نیست.

نگرانی من از رفتارهایتان در سیاست داخلی یا خارجی نیست که بعضا" بدون محاسبه هزینه ها و عواید صورت می پذیرد و.... اما نگرانی ام از آن است که رفتارها و گفتارهای تان، اولا" و بالذات نامتناسب با رفتار و کردار اهالی منطق و استدلال بویژه دینداران و متشرعان و ثانیا" نشینندگان در جایگاه ریاست جمهوری و شاغلان در حرفه ذی قیمت دانشگاهی و اساسا" رفتار و گفتاری ضدفرهنگی و واجد بدآموزی هایی است که چه بسا در آینده حرمت شکنی هایی را به بار آورد که متأسفانه بانی آن خودتان بوده اید.

 به قول شاعر: اگر ملک ز باغ رعیت خورد سیبی برآورند/ غلامان درخت از بیخ

 آقای رئیس جمهور: حتی اگر با اما و اگرهای فراوان به صداقت بیانیه دفترتان بنگرم که واژه" بزغاله" را در باره منکران مهدویت و نه مخالفان سیاسی اتان به کار برده اید، من نگرانم استعمال چنین واژه هایی، ضمن این که با آیه شریفه قرآن که همگان را به مجادله احسن فراخوانده است متعارض است، به شیوع کاربرد کلماتی مشابه در گفتارها، نوشتارها، رقابت ها و مجادلات روزمره سیاسی بینجامد.

آیا نامنزه سازی و آلوده کردن ادبیات وگفتارهای سیاسی جای نگرانی ندارد؟ آقای رئیس جمهور من هم از منتقدان سفرهای استانی با این صورت و سیرتم، اما این نگرانی ام ناظر به اصل سفر نیست، بلکه به تصویرسازی و خبرپراکنی نادرستی است که به اعتقادم تخم ناراست گویی را در جامعه نهادینه می کند.

باور اینکه رييس جمهور صبحگاهان آن هم سرزده از یک روستا در استان اردبیل بازدید کند و اتفاقا" همه اهالی به طور اتفاقی پلاکارد و عکس در دست مشتاق دیدارتان باشند چه قدر آسان است؟ آیا خبرسازی و ناراست گویی آن هم از رسانه دولتی جای نگرانی ندارد و درس خلاف گویی را به جامعه دیکته نمی کند؟

 اخیراٌ کتابی با عنوان " تجلی هویت ایرانی در نیویورک" در وصف به اصطلاح فتح الفتوح شما از سوی مرکز اسناد و پژوهش ریاست جمهوری منتشر شده است، که فارغ از ایرادات محتوایی آن، این شائبه را ایجاد می کند که برخی زیردستان شما در صدد قهرمان سازی یا کیش شخصیتند.

 آقای ريیس جمهور: آیا هم وزن کردن هشت سال دفاع قهرمانانه و مظلومانه ملتی مقاوم و سرفراز با یک سفر اداری- هر چند به زعم طرفداران تان پرثمر نیز بوده باشد- و تخفیف و تصغیر آن حماسه بی نظیر و بزرگ نمایی ناموجه دستاوردهای این سفر، و از آن مهم تر سکوت یا رضایت شما جای نگرانی جدی ندارد؟

 آیا چنین رفتارهایی درس خودبزرگ بینی و کم ارج نمایی خدمات دیگران را به اذهان متبادر نمی کند؟ و اخیراٌ در سخنرانی اتان در دانشگاه علم و صنعت جمله ای بیان کرده اید مبنی بر اینکه یقین داشتید مولا امام زمان (عج) در جلسه دانشگاه کلمبیا خواهد آمد.

آیا این نگرانی به حق نیست که چنین ادعاهایی_ که ما طبق صراحت روایات شریفه موظف به تکذیب مدعی آن هستیم- به گسترش گروه ها و شبه گروه های امام زمانی بینجامد که با نوعی ظاهرگرایی به اصالت اعتقادات مردم لطمه می زنند؟

 آیا اولیای دیگری در جامعه نیستند که توفیق درک محضر آن معصوم(ع) را داشته و دارند اما مجاز به تظاهر بدان نیستند؟ آقای رئیس جمهور به اندازه فهم خود نسبت به مخاطرات فرهنگی رفتارهایتان نگرانم و همین اشارت را برای بیان نگرانی هایم کافی می دانم که اگر در خانه کس است، یک حرف بس است.

در پایان به عنوان یک شهروند تقاضا مندم شما که داعیه جسارت دارید بیایید با تأسی به سیره رهبر فقید انقلاب اسلامی امام خمینی(ره) و با صراحت تمام و با صدایی رسا بر مروجان فرهنگ مداحی، شخصیت پردازی، چهره سازی و قهرمان پروری و مبلغان ظاهرگرایی نهیب زنید و به همگان تفهیم کنید که اصول گرایی شعار نیست بلکه شعوری آراسته به عمل خالصانه است.