ابوالفتح نیکنام نماینده مجلس هشتم و دانش آموخته مدیریت و یکی از نمایندگان دوره چهارم مجلس شورای اسلامی است که از منطقه  تنکابن و رامسر بر روی صندلی قرمز آن زمان مجلس نشست .

 اگر تاریخ را اندکی به عقب برگردانیم و موقعیت و شرایط  حضور نیکنام در مجلس آن زمان را ارزیابی کنیم به چند نکته می رسیم .

  اجازه بدهید ابتدا شرایط آن زمان را برای جوان ترها توضیح دهم . علی اکبر طاهایی نماینده چالوسی الاصل و مورد علاقه بسیاری از مردم به دلایل مختلف از جمله ارزیابی نادرست از شرایط حمایتی کارگزاران و دولتی ها از وی نتوانست حایز رای بالا شود.

 از سویی دیگر تبلیغ می شد که نیکنام از سوی خانها و اپوزيسیون حمایت می شود؛ بنابراین فردای روز اعلام نتایج انتخابات عده ای به طرف تهران رفتند تا در بیت امام با مرحوم سید احمد خمینی دیداری داشته باشند.

 آن دیدار اما نتیجه نداد، چون سید احمد همان حرف امام را تاکید کردند که میزان رای مردم است . ماجرا البته به اینجا ختم نشد هنوز اعتبار نامه نیکنام تایید نشده بود که تقریبا فضای پرخاشگری در شهر به وجود آمد.

 همه چیز فراهم شد تا بسیاری از ادارات با نماینده مردم کار نکنند و اگر کاری هم صورت می گرفت اکراه در کار حرف نخست را می زد .

حق بدهید که بگوییم نیکنام در آن زمان تنها ماند  . خود نیز به دلیل روحیه ویژه ای که داشت نتوانست در آن زمان ادارات و البته امام جمعه را همراه خود نماید.

نیکنام اما در شرایط فعلی با چند معضل مواجه است که اگر بتواند آن را حل کند یادگاری گران بها از خود باقی خواهد گذاشت.

 نخست طرفدارانش است. ایشان از سوي هوادارانش مصادره شده اند کما اینکه این مصادره اگر مصادره به مطلوب هم باشد باز انتقاد ها را از ایشان دور نخواهد کرد.

 دوم آنکه نیکنام از روابط عمومی خوبی برخوردار نیست.

 سوم اینکه اگر وی  بخواهد تاثیر گذاری بیشتری داشته باشد باید همین رویه ای که اخیرا پی گرفته وبا افراد و گروههای مختلفی نشست وبرخاست داشته را ادامه بدهد و تحت تاثیر افرادی که برخی را طرد می کنند وعده ای را تایید؛  قرار نگیرد.

چهارم اینکه به نظر می رسد کار دشوار ایشان در پیگیری با عزل و نصب ها در ادارات است؛ زیرا این موارد باید همسو با جریان موسوم به اصولگرایان مازندران باشد، نه جریان اصولگرایان تنکابن و رامسر!

  زیرا وي در جریان انتخابات از سوی جبهه اصولگرایان مازندران حمایت شده بود، در حالی که اصولگرایان تنکابن و رامسر از رقیب او حمایت می کردند !

 این امر البته تبعاتی برای این نماینده خوش پوش  خواهد داشت.طيف اصولگرایان تنکابن و رامسر در اطلاعیه ای تاثیر گذار که در جریان انتخابات پخش شد انتخاب نماینده مورد حمایت جریان خود را حق مسلم سران این طیف در  شهرستان می دانست نه مرکز نشینان استان !

بنابراین نیکنام باید به هر دو جریان نظر داشته باشد مگر اینکه کدورت های مرکز استان با نمایندگان اصولگرای تنکابن و رامسر حل شده باشد که البته بعید است !

پنجم این که مردم منطقه به خواست حقیقی خود برای استان شدن پای می فشارند. این درخواست نه جنبه احساسی دارد و نه جنبه سیاسی!

هیچ گروهی حق بهره برداری درون سازمانی و حزبی را از آن ندارد. این امر درخواست صادقانه مردم به دلیل عدم توسعه شهرشان است.( از آزاده ای که حدود  25 فروردین سال 60 اسیر شده بود و در 28 مرداد سال 69 بعد 10 سال برگشته بود پرسیدند از آن زمان که شما اسیر شدی تاکنون ( سال 69) تغییری به لحاظ ساختاری در شهر داده شده؟جوابش همان است که شما هم می دانید)

 حالا بگوییم آن زمان شرایط جنگی در کشورمان بود، بعد آن را چه می گویید؟ ببینید تعداد خواربار فروشی ها و لباس فروشی ها بیشتر ازمغازه های تولیدی است! بیشتر کالاهای این مغازه ها بی استثنا از خارج وارد می شود.

  صنعت گردشگری شهر بیش از آنکه نیازمند سخت افزار باشد باید از آمادگی ذهنی برخوردار شود. اگر نماینده شهر بتواند با رویکرد صنعت محور به گردشگری به توسعه شهر نگاه کند می تواند موفق باشد. اگر نیکنام نتواند در یک سال باقیمانده دولت نهم که در آن معاون رئیس جمهور رامسری است و توجه ویژه ای  به تنکابن و رامسر دارد موفق نشود به عنوان یک علاقه مند به ایشان پیشنهاد می کنم دور بعد کاندیدا نشوند.(ramsaenews)