نظام اخلاقی جامعه آنگونه که هست، نه آنطور که دوست داریم باشد، واقعّیت هائی در بطن خود دارد، که گاه به گاه یادآوری آنها به رغم تلخی، امّا لازم و ضروری است

     نگاهی به دور و بر خودمان بکنیم ،یک روز از ابتداي صبح تا انتهاي شب رفتار اطرافیان و خود را به زیر ذرّه بین بگیریم ...چه می بینیم؟...فضیلت هائی که نداریم، تظاهر به داشتن می کنیم، چیزهائی که اعتقاد نداریم ،طوری رفتار می کنیم که گویا آخر اعتقادیم!....بیرون از منزل گونه ای و داخل گونه ای دیگریم، کافی است با اتومبیل قدری رانندگی کنیم تا میزان صبر، تحمل، ازخودگذشتگی و دگر خواهی همدیگر را بفهمیم که چقدر است!

     در بازار به هنگام خرید، اندازه پایبندی به صداقت و راستگوئی هم را به خوبی می فهمیم، اگر قیافه ای نیز به هم زده باشیم تا دیگران ما را صاف و پاک ببینند اما بین آنچه که نشان می دهیم و آنچه که در خلوت هستیم، فاصله از زمین تا ثریّا است

   آن خصلت هایی که داریم، پنهان شان می کنیم و آن ویژگی هائی که نداریم ،تظاهر به داشتن می کنیم ....از این ها گذشته اگر نان خور یک مرکز دولتی باشیم، چیزهای دیگر هم مطرح است،  قربان صدقه رفتن برای کسانی که توی دل، حاضریم سر به تنشان نباشد، و  پوست خریزه زیر پای این و آن انداختن، تا یکی فرو افتد و ما جایش را بگیریم ......البته نه عریان و آشکار بلکه آنچنان با ظرافت و حیله که خودمان هم در درستی این درس شیطانی شک نمی کنیم!

      همه ی چیزی که به قسمتی از آن اشاره شد، تازه روی صحنه است ..ببینید در زیر این پوست چه خبر ها ست !!...البته بی آنکه بخواهم سیاه نمائی مطلق کنم اما مطمئنم در زیر پوست شهر خبر هائی است که صد البته از پشت شیشه های دودی ماشین های ضد گلوله و از لابه لای کاغذها و آمار و اطلاعات نه چندان واقعی گزارشگران قابل فهم و درک نیست .

     نمی دانم گفتن و نوشتن از واقعیت هائی که در بطن جامعه می گذرد چقدر صحیح است و یا حتی چگونه می شود به قلم آورد و یا به زبان راند!

      متاسفانه به این واقعیت تلخ باید اشاره کرد که نظام اخلاقی جامعه آنگونه که در اندرون می گذرد، فاصله ی زیادی با نقطه مطلوب دارد

      کینه، نفرت، ریا، تظاهر، سالوس، چاپلوسی، دغل کاری و فریفتن این و آن و از همه بدتر دروغگوئی ...این ها همه بیشتر از آنکه به چشم آیند، در نهان و زوایای پنهان جامعه به شکل عمیق و ریشه ای خانه کرده اند .....

    دل خوش نکنیم به آن چیزها که برای خوش آمدنمان گزارش می دهند و دل خوش نباشیم به آن معدود صحنه هائی که یا  طبیعی و البته گاهی هم نمایشی و مصنوعی اطرافمان می بینیم که در آئین های مذهبی بر سر و دست می زنند و داد و فریادشان بلند است

   چشم به روی واقعیت ها بستن به دور از عقل  خرد است، برخی آدم های زیادی خوشبین می گویند:" ...نه ا...انشاءالله گربه است" .....این ها در اشتباهند، اگر نگاهی عمیق به متن جامعه کنند و از تعصّبات و تمایلات برهند، خواهند دید، نظام اخلاقی جامعه ایرانی رو به افول است ...ارزش هائی که باید به داشتنشان می بالیدیم، اکنون کم رنگ و کم رنگتر می شوند

      نا گفته نگذارم تا این گونه حرفها گفته یا نوشته می شود، عده ای آدرس غلط می دهند که "....آهای !...ببینید دختر ها و پسر ها چه ها که نمی کنند ...ببینید که چه می پوشند و چگونه هستند ..."

     البته این ها که معلول و زائیده ی چیزهای دیگرند، سر جای خود، ریشه و اساس جای دیگر است.

    فقط از باب نمونه یک مسئله را اشاره می کنم و تفصیل بیشتر در جای خودش ،

      " راستگوئی و صداقت" فضیلتی بنیادین است که وقتی  از آنان که انتظار می رود رعایت کنند، در عمل  زیر پا گذاشته می شود، در آن حال ،طبیعی است که  در سطح عموم نیز اعتقاد به آن سست خواهد شد و این سست اعتقادی خود را به گونه هائی از ناهنجاری آشکار می کند

      هر گاه مقامی که از او راستگوئی انتظار می رود، برای توجیه رفتار غلط خود از تریبون رسمی خلاف می گوید، در این صورت مخاطبان را چه اعتقادی می ماند ؟؟!!!..

خیلی طبیعی است که برخی نیز آن سست اعتقادی را آنگاه در نوع لباس و پوشش خود نشان می دهند !!

   تاثیر رفتار" مردان سیاست" در باورهای دینی مردم قابل انکار نیست، به خصوص آنگاه که مردانی از دنیای سیاست بخواهند از دین و مذهب برای خود خرج کنند در آن صورت است که آنچنان بین خود و مذهب پیوند می زنند که گوئی همه ی دین آنانند و البته که به لازمه آن چه که می کنند نیز  توجّهی  ندارند

  آن چنان از کیسه ی دین و باورهای مذهبی گاه برای توجیه سیاست ها ی خود خرج می کنند که هیچ ثمره ای جز سستی اعتقادات مردم به همراه نداشته است و صد البته پیامد تلخ تر اینکه در پاسخ به آن سیاست های غلط برخی از مردم دین را بر زمین می گذارند و همان می شود که در زیر پوست شهر رخ می دهد.(shahiniviews)