مازندنومه:نامه زير را يکي از مخاطبان به نام حبیب اله صیاد منش از تنکابن براي مازندنومه فرستاده است.

متن نوشته از بي برنامگي،سرگرداني،روزمرگي و بوروکراسي موجود در وزارت ارتباطات حکايت دارد اما اين قصه پرغصه سر دراز دارد و تنها مختص اين وزارت خانه نيست.

همه ما ديروز-در روزي که رايزني ها براي استيضاح نشدن وزير آموزش و پرورش به اوج رسيده بود-ناگهان خبر استخدام صدها حق التدريسي را شنيديم!پرسش اين است که اگر برنامه اي براي جذب اين افراد وجود داشت چرا زودتر اعلام نشد و درست در روزهاي پي گيري نماينده ها براي استيضاح علي احمدي رسانه اي شد!مثال ها از بي برنامگي و روزمرگي کاربدستان زياد است؛به چند مورد آن که در روزهاي اخير اتفاق افتاده توجه کنيد:

بي برنامگي در طرح لايحه خدمات کشوري که با وجود شعارهاي فراوان دولتمردان و تصويب مجلس هنوز اندرخم يک کوچه است و مجلس اعلام کرده قصد پي گيري موضوع را دارد!

بي برنامگي در جمع آوري فرم هاي طرح اقتصاد خانواده که باعث اجتماع مردم در آخرين روز تحويل مدارک شد و علي رغم ادعاي مکرر "به هيچ وجه تمديد نشدن"،ناگهان يک روز تمديد شد!

بي برنامگي در افزايش قيمت بنزين سوپر و بعد کاهش قيمت ناگهاني آن!

بي برنامگي در کاهش ساعات کار ادارات در ماه رمضان که با مخالفت هاي گسترده ارباب رجوع،رسانه ها و کارشناسان مواجه شده است.نمایندگان مجلس شوراي‏ اسلامي‏ هم در نامه‏اي‏ به رییس‏ جمهور، خواستار رعایت قانون و لغو مصوبه دولت درباره کاهش ساعات کار در ماه مبارک رمضان شدند. و...

همه ما از اين دست نمونه هاي ريز و درشت براي مثال زدن سراغ داريم.اما نامه زير را بخوانيد،اميدمنديم اوضاع اندکي بهبود يابد.

------------------------------ 

این جانب حبیب اله صیاد منش ساکن مازندران ،شهرستان تنکابن، 27 ساله و متاهل در سال 1386 در پی فراخوان وزارت ارتباطات برای ایجاد دفاتر خدمات و فن آوری اطلاعات به اداره پست مراجعه کردم و دفترچه فراخوان را به مبلغ 60000ریال خریداری نمودم.

 با توجه به تجربه ای که در زمینه کامپیوتر و مخابرات داشتم و با علاقه بیش از حد خودم به تشکیل یک بنگاه زود بازده و کارآفرینی برای حداقل 10 نفر به طور مستقیم و غیر مستقیم تصمیم به راه اندازی این دفتر خدمات گرفتم که با توجه موارد قید شده در فراخوان شرایط کامل را داشتم . برای اینکه کاملاً شرایط را مهیا کنم در بهمن ماه سال 1386 مغازه ای را اجاره نمودم به مبلغ 20000000ریال پول پیش  و اجاره ماهیانه 2900000ریال به امید اینکه روزی بتوانم در آن به خدمت بپردازم .

 فرصت شرکت در فراخوان تا پایان اسفند تعیین شده بود.هنگامی که مغازه را اجاره نمودم و مدارک را نیز آماده کردم در تاریخ 20/11/86 به اداره پست مراجعه کردم تا مدارک را تحویل دهم که متصدی فرمودند:" 2 بند از شرایط فراخوان تغییر نموده است،دقت کن که این شرایط را داری یا نه" !

وي نامه فکس شده با امضاي مدیر کل پست را به من نشان داد که در آن قید شده بود شرایط اشخاصی که در خواست داده اند از حداقل مدرک دیپلم به لیسانس تغییر یافته و ضمناً حداقل متراژ لازم در شهرستان که 30متر بوده به 50 متر تغییر کرده است!

 نمی دانم کدام دولت و کدام قانون است که فراخوانی را که حتماً کارشناسی شده است،چاپ نماید و دست مردم تحویل دهد، بعد یک ماه مانده به پایان زمان شرکت در فراخوان شرایطش تغییر کند!!

 اینجانب که دانشجو هستم و هنوز مدرک نگرفته ام و متراژ مغازه مورد نظر را که اجاره کرده بودم 36 متر بوده با مشکلات اساسی برخورد نمودم که نه راه برگشت داشتم و نه زمان کافی برای اعتراض و رسیدگی به این مسئله .

 با هر مصيبتي که بود مجبور شدم کل مدارک برای کسب مجوز را به نام یکی از دوستانم که لیسانس داشت تغییر دهم.

دوباره دفترچه فراخوان را به مبلغ 6000 تومان خریداری نمودم و بالکن مغازه را که حدوداً 12 متر و غیر قابل استفاده بود را تعمیر کردم و پله زدم و .... که حدوداً 3000000ریال هم برای این کار خرج کردم تا بتوانم متراژ قابل استفاده مغازه را به 48 متر برسانم .

 خدا را شکر کردم که خلاصه توانستم شرایط را فراهم کنم تا در فراخوان شرکت کنم ! طبق جدول صفحه 6 آیین نامه سازمان تنظیم مقررات رادیویی بعد از پایان مهلت فراخوان، کار گروه استان موظف به تشکیل جلسه است و حداکثر ظرف 15 روز باید نسبت به بازرسی و اعلام نتیجه و تائید مکان و دیگر شرایط فراخوان اقدام نمایند که به دلیل برخورد با تعطیلات نوروزی عملاً تا 15 فروردین امیدی نداشتیم.

تصور مي کردم حداقل تا پایان فروردین حتما" تصمیم گیری می شود. در همین زمان برای اینکه بهانه دیگری باقی نماند که موقع بازرسی از آن اشکال گرفته شود، اقدام به تهیه وسایل لازم از کوچکترین وسیله از قبیل خودکار تا آب سرد کن و کامپیوتر و پرینتر و کولر و ... طبق لیست فراخوان نمودم و باجه های مخابرات و پیشخوان های لازم را نیز طبق دستور العمل ساختم که حدوداً 40000000 ریال نیز برای این امکانات خرج کردم.

آقايان تا پایان فروردین نیامدند اما  امیدوار بودم حتماً تا 15 اردیبهشت خواهند آمد.خلاصه شماره ای پیدا کردم و با مسئول این طرح در مخابرات بابل صحبت کردم.

 ایشان که آدمی صبور و آرام بودند بعد از شنیدن صحبتهای من اعلام کردند که هنوز جلسه مشترک کارگروه استانی برای باز کردن پاکتها ی فراخوان تشکیل نشده چه برسد به اینکه زمان بازرسی باشد!

 با کلی جستجو شماره سازمان تنظیم مقررات رادیویی را پیدا کردم و با چند روز تماس که هر بار نیز اعلام می کردند مسئولش نیست، مشکلات خود را از ابتدا برایشان بازگو کردم.

ایشان به نکته جالبی اشاره کردند و فرمودند قبل از اینکه فراخوان به پایان برسد در بهمن ماه 2 قسمت از شرایط فراخوان که تغییر نموده بود، دوباره قبل از پایان فراخوان به شرایط اولیه برگشت که نامه آن به ادارات فکس شده است!

 این موضوع را پیگیری کردم و به اداره پست شهرستان رفتم و جویای این نامه شدم که چنین نامه ای را پیدا نکردند!

 با هر دردسری بود از سازمان تنظیم مقررات خواهش کردم تا این نامه را فکس کنند که این کار را انجام دادند و وقتی فکس را خواندم فقط لبخند زدم انگار که یک SMS سرکاری می خوانم؛ نه به اینکه در عرض یک ماه 2 بار شرایط فراخوان در سطح ملی را تغییر می دهند و نه به اینکه در حال حاضر که این که این نامه را می نویسم خبری از بازرسان کارگروه استانی نیست و فقط هزینه کردم و به خاطر فشار بیش از حد هزینه ها و اوضاع اقتصادی نامناسب بازار و نبودن امنیت اقتصادی تصمیم به قبول ضرر کرده، نسبت به عودت مغازه و حراج لـوازم خریداری شده نمودم .

 حال سوال من از شما مسئول محترم که این نامه را می خواند این است که آیا حق من جوان که متاهل هستم و اهل هیچ فرقه و خلافی نیز نیستم و خرج زندگی و دانشگاه را متقبل هستم این است که با وجود عدم تعهد ادارات به آئین نامه 100صفحه ای که باعث ضررو زیان اقتصادی به من و امثال من شده و در جایی که سرمایه گذاری کم برای کار خدماتی جوابگو نیست؛ انتظار دارید من جوان چه بکنم؟!

 در این مملکت باب شده که اول کاری را انجام می دهند، بعد کارشناسی می کنند! مگر مردم موش آزمایشگاهی هستند و یا فکر می کنید همه سرمایه دار هستند و یا ارث پدر دارند و یا پول باد آورده که بخواهند این قدر ضرر بدهند!

 وقتی کار به این کوچکی این همه ضرر بدهد دیگر چه انتظاری برای جذب سرمایه گذاران و ترغیب آنان به سرمایه گذاری را در داخل ایران دارید؟

 آقای رئیس جمهور!شما صحبت از عدالت می کنید، صحبت از امنیت می کنید، در جایی اعلام می کنید با متخلفین ادارات به شدت برخورد می شود، آیا واقعاً همینطور است؟

 آیا تخلف اداری فقط رشوه گرفتن و اختلاس مالی است؟ آیا کوتاهی چند ارگان و یا سازمان که حقوق ماهیانه از دولت دریافت می کنند و تازه ناراضی هم هستند بدون اینکه کار مثبتی انجام دهند و باعث ضرر و زیان به متقاضیان یک شغل در یک استان می شوند جزء تخلف محسوب نمی شود ؟

 آیا بهتر نیست به موازات طرح امنیت اخلاقی ، طرح امنیت اداری را نیز اجرا کنید؟ وقتي در طرح امنیت اخلاقی به زنی که با شوهرش قدم می زند از پشت بلند گو اعلام می کنند "خانم روسریتو درست کن"، یک نفر هم باشد از پشت میـکروفن داد بزند "فلان اداره کارهایت را درست انجام بده! فلان مدیر کل شب زیاد غذا نخور که صبح بلند شوی و یک بخشنامه صادر کنی و چند روز دیگر که سبک خوابیدی آن را تکذیب کنی!"

آقای رئیس جمهور! وقتی من جوان با همچنین مسایلی برخورد کنم و این قدر ضرر بدهم با چه دلخوشی به سالن ورزشی بروم؟منظورم همان سالن هایست که در سفرهای استانی پیگیر ساخت و تکمیل آن هستید.

 از من جوان انتظار دارید در روزهای تعطیل رسمی محل کسب را تعطیل کنم، آیا وقتی که تعطیلات رسمی می شود بانکها سود وام دریافتی را دریافت نمی کنند؟

گیرم که شرایط دریافت وام را تسهیل کنید، آیا با وام دادن بانکها مشکلات جوانان حل می شود؟ وام گرفتن هنر نیست باز پرداخت وام و سود آن هنر است .

 اگر من برای راه اندازی این دفتر خدمات از بانک تسهیلات می گرفتم آیا بانک بخاطر کوتاهی کارگروه استانی از دریافت اقساط و یا جریمه تاخیر آن حتی به مدت یک روز صرف نظر می کرد؟ مسلماً این طور نبود .

بنده عضو تعاونی مسکن مهر هستم و شرایط کامل را دارم آیا این آئین نامه و طرح تعاونی مسکن مهر هم مثل بعضی طرحهای دیگر است که اول باید اجرا شود، بعد کارشناسی ؟

 هنوز زمینی را برای تعاونی در نظر نگرفته اند یک میلیون تومان باید پرداخت کنیم و گرنه از تعاونی حذف خواهیم شد! از کجا معلوم که این طرح هم به یکباره شرایطش تغییر نکند ؟

نظر شخصی و کوته فکرانه من این است که برخي دولتمردان مثال دندانپزشکی هستید که بعد از بی حسی موضعی فقط سطح دندان را جرم گیری  و سفید و تمیز می کنند، دریغ از اینکه کرم دندان از داخل و از سطح زیر دندان به آرامی کارش را انجام می دهد و کل دندان را از بین می برد؛ به طوری که دیگر با جرم گیری سطحی که هیچ با پر کردن هم نمی توان دندان را ترمیم کرد بلکه باید دندان را کشید.

 خلاصه كلام كه اينجانب مغازه مورد نظر را تحويل دادم وكلي هم ضرر كردم، يعني از شكم زن و بچه ام زدم به طوري كه پس اندازم كه براي تعاوني مسكن مهر كنار گذاشته بودم را نيز از دست دادم .

 مي دانم مثل شهر ما كه هرچند ماه يك فرماندار عوض مي شود ونامه ها ودرخواست ها بي جواب مي مانند، نامه هاي سرگردان من و ديگران فقط بايگاني مي شود. اي كاش مي توانستم يك وقت ملاقات از رييس جمهور محترم بگيرم شايد بتوانم درددل مردم يك شهررا يك نفره به ايشان بگويم.

 در آخر اين جمله را تقديم آقاي احمدي نژادمي كنم که: سرمايه هاي هر دلي حرف هاييست كه براي نگفتن دارد...

 با تشكر حبيب الله صيادمنش

تلفن: 09113948006
ای‌میل:habibsayad_1384@yahoo.com