با اعلام آتش بس يك جانبه توسط اسراييل و قبول آن از طرف حماس و پايان مخاصمه 22 روزه، هم اسراييل وهم حماس خود را پيروز ميدان نبرد و حواشي آن مي دانند. اكنون بيش از هر زمان در يك بررسي همه جانبه بايد ديد واقعيت چيست .

     حماس بعد از انتخابات دمكراتيك سال 2006 و به دست آوردن اكثريت كرسي هاي پارلمان و برگزيدن  اسماعييل هنيه به نخست وزيري و نيزاعلام مخالفت با اسرائيل از ناحيه آمريكا و اروپا و برخي دولت هاي عربي و حكومت خودگردان (محمود عباس )در انزوا قرار داده شد؛ تا آنجا كه در شرايط ايجاد شده دولت حماس مجبور شد كنترل باريكه غزه را در اختيار بگيرد  .

در ماه هاي آغازين سال 2008 با ميانجيگري مصر آتش بس اي 6 ماهه بين حماس و اسرائيل بر قرار شد در اين مدت در سطح منطقه وجهان تحولاتي از جمله انتخاب باراك اوباما برياست جمهوري آمريكا رخ داد كه براي اسرائيل و اروپا و آمريكا و برخي دولت هاي عربي وجود  دولت حماس در باريكه غزه غير قابل تحمل بود.

كشور هاي مزبور به اين جمع بندي رسيدند که هر چه سريعتر تومار قدرت حماس را در هم بپيچند و به اصطلاح كار را يكسره كنند و دولت خودگردان را بر غزه حاكم کرده، با اينكه عمر دوران رياست محمود عباس به پايان رسيده او را مجددا به قدرت برسانند و زمينه را براي ادامه مذاكرات بي سرانجام دولت خودگردان و اسرائيل هموار سازند تابا ورود اوباما به كاخ سفيد و سخنراني احتمالي او در قاهره هم وجه اي براي مصر كسب شود وهم منطقه شاهد تغيراتي باشد.

 آنگاه در وضعيت پديد آمده در شكل خوشبينانه حماس در قالب اپوزيسيون در حكومت خودگردان فعاليت كند و يا در صورت ادامه فعاليت مسلحانه سركوب شود .

     حال بايد مورد تحليل قرار بگيرد اين سناريو تا چه حد توام با موفقيت بود در صورت موفقيت برنده تل آويو مي باشد؛ در غير اين صورت حماس را بايد برنده قلمداد كرد .

     آنچه از شواهد برمي آيد اگر چه اسرائيل تقريبا" تمام زير ساخت هاي اداري –امنيتي –نظامي حماس را در غزه از بين برد و خسارت هنگفتي در حد يک ميليارد و چند صد ميليون دلار وارد ساخت -كه سال ها طول مي كشدتا باز سازي شود -و متجاوز از 1300 نفر از ساكنان غزه به شهادت رسيدند ك-ه قابل جبران نيست و دو برابر نيزمجروح شدند- و همچنين  كابوسي وحشتناك از جنگ و حمله و كشتار و تخريب بر اذهان مردم غزه بر جاي گذاشت -كه فشاري مستقيم و غير مستقيم بررهبران حماس باشد كه من بعد با مسائل نرم تر برخورد كنند- ولي حماس همچون  ققنوس از دل خاكستر سر برآورد ودر سايه مقاومت بود كه در اجلاس نيم بند سران عرب در دوحه (قطر ) دعوت شد .

    از آن طرف اسرائيل به عنوان كشوري خشن و خشونت طلب در انظار جهانيان معرفي شد و وجه خود را از دست داد و سازمان هاي بي طرف حقوق بشر و عفو بين الملل اسرائيل را محكوم كردند و امكان دارد سران اسرائيل در آينده به جرم استفاده از بمب هاي فسفري و ديگر تسليحات ممنوعه در دادگاه هاي بين المللي محاكمه شوند .

    وقتي تا آخرين لحظه حماس همچنان در پرتاپ موشك موفق است،در جاي خود نشان مي دهد علي رغم ورود نيروهاي اسرائيلي به خاك غزه موفق نشدند به پايگا ه هاي پرتاپ موشك دست پيدا كنند و اين واقعيت تهديدي بالقوه براي مناطق جنوبي اسزائيل است و ساكنان آن مناطق همواره احساس نا امني مي كنند . اين در حالي است كه مهمترين مسئله براي تل آويو امنيت مي باشد .

    اگر حماس هم چنان كنترل غزه را در اختيار داشته باشد و سريعا به باز سازي بپردازد اين سئوال مطرح خواهد شد پس چه تغييري حاصل شده است؟

 فراموش نبايد كرد عمر حكومت  محمود عباس  به سر رسيده و اكنون حكومت او غير قانوني است و اگر انتخابات واقعي در كرانه باختري و غزه برگذارشود احتمالا حماس به خاطر مقاومت اخيرش موفق خواهد شد.

   به نظر مي رسد همان كشورهائي كه در سال 1980 عراق و صدام حسين را تشويق و تحريك كردند به ايران حمله كند، در سال 2008 اسرائيل وادار كردند تا به حماس و غزه حمله كند. با توجه به اينكه صدام تقريبا دو سال بعد از خاتمه جنگ با ايران به كويت حمله كرد و براي اشغال ساير كشور هاي عربي دندان تيز كرد ومزاحمت هائي براي آنهائي كه تحريكش كردند فراهم نمود، تا آنجا كه تصميم گرفتند به عراق حمله كنند اما هنوز اسرائيل آتش بس را اعلام نكرده  وزير خارجه اش را  راهي واشنگتن كرد تا قرارداد امنيتي به امضا برساند؛ قراردادي كه نمي تواند مطلوب مصر باشد .

بايد به خاطر داشته باشيم تاريخ، امروز متوقف نمي شود؛ همان طور كه رژيم بغداد بعد از 20 سال از حمله به ايران سقوط كرد و امروز ايران به يك قدرت منطقه تبديل شد و محركين صدام از تسليح او به ظاهر نادم و پشيمان هستند.

 بايد قضاوت نهائي در خصوص برنده و بازنده  حمله اسرائيل به غزه را به آينده سپرد.