یکی از دلایل بسیار قطعی در عدم کسب رای کافی از سوی آقای رفسنجانی در دوره قبل، مناظره آخر جناب آقای مرعشی سخنگوی کارگزاران سازندگی با آقای دکتر خوش‌چهره از تیم اقتصادی آقای احمدی نژاد در تلویزیون ملی بود.

آقای مرعشی در آن مناظره با ادبیات غیرمتعارف و نسبتا دور ازشئون نسبت به آقای احمدی نژاد حرمت روا نداشتند و از این طریق ضربه زیادی به وجهه آقای هاشمی زدند که بسیاری از این حرکت ایشان دلگیر شدند وعذرخواهی و برائت بعدی هاشمی نیز نتوانست تاثیر ان را کم کند.

این نوع ادبیات بیش از آنکه به نقد برنامه و طرحها بپردازد، شخصیت و گذشته کاندیداها را مورد هدف خود قرار می دهد. جفا آنکه حمله به شخصیت طرف مقابل با غیربهداشتی ترین کلمات بیان می شود.

این نوع ادبیات سعی در برجسته کردن یک بخشی از معایب حریف دارد. حریف نمی تواند خشم و بغض شخصی خود را پنهان کند گو اینکه عرصه رقابت ریاست جمهوری عرصه برآوردن ناگفته‌های مافی‌الضمیر است که احساساتی و غیر منطقی است.

این نوع ادبیات از سوی کسانی گفته و بیان می شود که در دوره فعالیت سیاسی خود جز کار خوب کمبودی ندارند بقول معروف عظیم الحجم و صغیرالفایده اند.

بعضا مشاهده می‌شود در رقابتهای فعلی نیز بسیاری از نزدیکان کاندیداها به همین سیره در حرکت اند و در بسیاری از مواقع حرمت نگاه نداشته و از ادبیات غیربهداشتی برای کوبیدن حریف استفاده می کنند. آنان خامسه از رابعه نمی دانند و به ثالث و ثلاثه گفتن دچار می شوند.هرچند کاندیداهای محترم این گونه نیستند و نسبت به طرفداران خود ضبط نفس خوبی نیز دارند ولی بدانند که: دشمن خانگی از خصم برونی بتر است.

توصیه‌ای که می توان در این دوره کرد جلوگیری از مرعشیزه شدن یا رجبیزه شدن (فاطمه رجبی )رقابتهای انتخاباتی است. خدای نکرده قصد توهین به حضرت آقای مرعشی یا خانم فاطمه رجبی را نداشته و نخواهیم داشت ولی حرکت دوره قبل مرعشی در تلویزیون و مقالات فاطمه رجبی در روزنامه ها و سایت ها احساس بسیاری از هم‌وطنان را خدشه دار کرد و سنگ بنای بدی گذاشت که تا امروز ادامه دارد.

بگذریم ...داستان بی ربطی برای شما تعریف کنم که کمی بخندید:

میگویند روزی جمعی از بزرگان در دجله به استقبال یکی از خلفای عباسی می رفتند که ناگاه راهزنان با قایق های آتش انداز پیدا شدند و تهدید کنان به آنها می گفتند مادرفلان ... و زن‌فلان......برخی ادبا از جمله احمد بن علی البتی کاتب نکته پرداز قادر خلیفه عباسی همراه جمع بود به شنیدن سخن دزدان رو به خلیفه کرد و گفت: همانا دزدان میان ما جاسوس دارند و گرنه از کجا از وضع خانوادگی ما با این دقت خبر می دادند!!