كارشناسان مسائل بين الملل معتقدند برخلاف قرن 19 ميلادي كه متعلق به استعمارگران اروپائي نظير :انگلستان –فرانسه- ايتاليا-بلژيك –اسپانيا – پرتقال و...بود -كه بر چهارگوشه دنيا در  آسيا و آفريقا و آمريكاي لاتين سلطه استعماري داشتند- و قرن بيستم كه تعلق به ايالات متحده داشت و آمريكا به پشتوانه قدرت نظامي اش در كليه درگيري ها و تنش هاي منطقه اي و بين المللي حضور نظامي فعال داشت(نظير جنگ دوم جهاني-جنگ كره –حمله به خليج خوك ها در كوبا –جنگ ويتنام و...)قرن 21قرن پايان سلطه استعماري اروپا  و قدرت نظامي آمريكا است.

آگاهان باور دارند اين قرن، قرن اقتصاد است  و به آسيائي ها تعلق دارد.رشد اقتصادي :چين –هندوستان – ژاپن –اندونزي و.....گواه اين ادعا است .

اگر چه بحران به وجود آمده در اقتصاد جهاني بر رشد غول هاي اقتصادي آسيائي اثرات منفي برجاي گذاشته وپيش بيني مي شود رشد اقتصادي كشور هاي  آسيا از شش و سه دهم درصد در سال 2008 به كمتر از سه و چهار دهم درصد در سال 2009 كاهش يابد،مع الوصف نبايد بر رشد قدرت هاي اقتصادي آسيائي ترديد روا داشت. اين در حالي است كه انتظار مي رود رشد اقتصادي اروپا در سال 2009  با 4 تا 5 درصد كاهش روبرو شود و آمريكادر همين سال  كاهش 3 درصدي را تجربه كند .

      به نظر اين جانب دولت مردان آمريكائي و اروپائي از بحران به وجود آمده تا آن جا كه مانع از رشد اقتصادي كشورهاي آسيائي بشود و اين رشد را كنترل كند خوشحال اند و حاضرند تا حدودي هزينه آن را بپردازند .

 ليكن آسيا در حال برداشتن گام هاي بلند و محكم در اقتصاد است و در فضاي سالم و سازنده وعادي با رشد اقتصادي روبرو خواهد شدو قرن 21 قرن آسيائي ها است .

      آن چه كه از شواهد و قراين بر مي آيد در موازات رشد اقتصادي قرن بيست و يكم  قرن رشد سياست مداران آسيائي هم هست. انتخاب آقاي بان كي مون از كره جنوبي به مقام دبير كلي بزرگ ترين نهاد جهاني-سازمان ملل متحدUN -و در پي آن برگزيدن آقاي  يوكيا امائو از ژاپن در مسئوليت مدير كلي سازمان بين المللي انرژي اتميIAIE  نويد حاكميت قاره كهن برگستره جهاني كره خاكي را در اين قرن مي دهد؛ اگر چه  كره جنوبي و ژاپن در تقسيم بندي سياسي جهان از كشورهاي اقماري بلوك غرب به حساب مي آيند و يدون اراده آمريكا و اروپا گامي واقعي و استوار براي امنيت بين المللي و صلح جهاني و توسعه آسيا بر نمي دارند.

 با قبول اين فرض تعلق آن ها به اين قاره پهناور امتياز بزرگ براي آسيا و آسيائي هاست.

      كشورهاي  آسيايي بايد از فرصت فراهم شده در دهه اول اين قرن در راستاي يك پارچگي آسيا و وحدت اين قاره گام هاي اساسي و بنياني بر دارند و به جاي فرصت سوزي به  فرصت سازي روي آورند.

امرور آسيا بيش از هر زمان به وحدت و همبستگي قاره اي بدون در نظر گرفتن اعتقادات ديني و گرايش هاي سياسي نياز دارد .اروپا و آفريقا به سوي تشكيل  ايالات متحده  در حركت اند و در اروپا به پول واحد اروپائي (يورو ) دست پيدا كردند.

 اگر براي قاره كهن به خاطر گسترده گي و كثرت و تنوع  دولت ها و جمعيت فراوان  دست يابي به وحدت در شرايط فعلي مقدور و ممكن نباشد لااقل فرضيه هاي آن مي تواند مطرح شود و بستر سازي انجام پذيرد.

     وجود بزرگ ترين منبع انرژي فسيلي ( نفت و گاز ) و جمعيت فراوان و نيروي كار ارزان و وسعت قاره اي از امتيازات قاره كهن است كه بايد با تقويت سازمان مستقل از کشورهای غیر آسیائی به نام سازمان همكاري هاي اقتصادي آسيا استفاده بهينه از امتيازات بالقوه و بالفعل به عمل آورد .

    دولت مردان آسيا در قرن بيست و يكم بايد ثابت كنند وارثان حقيقي بزرگ مردان آسيا در نيمه دوم قرن يستم نظير :مائو(چين) احمد سوكارنو(اندونزي)لعل جواهر نهرو(هندوستان )ماهاتير محمد(مالزي)و دكتر محمد مصدق و امام خميني (ايران ) و...مي باشند و بر اين اساس  به طور مستقل و بربنيان ديدگاه توسعه آسيا برنامه ريزي كنند و گام بردارند.