ابونصر کندری (عمیدا لملک) با اشاره ی خواجه نظام الملک و  به دست پادشاه وقت کشته شد، واپسین لحظات عمر پیامی برای خواجه فرستاد:

     "رسم وزیر کشتن در این دولت نبود و تو این رسم نهادی و به تو نیز سرایت کند! "

        والبته همان شد که ابو نصر پیش بینی کرده بود و چند سال بعد خواجه بزرگ نیز گرفتار تیزی تیغ شد و گردنش را بباخت !!

       بله همین طور است، بعضی رسم ها وقتی شروع شوند، جائی و زمانی برای توقّف نخواهند داشت، می روند و می روند، تا روزی شروع کننده آن رسم ها را نیز در بر خویش بگیرند

       قدیمی ها چه خوب گفته اند، کسی که در آستین خود مار بپروراند تا دیگران را بگزد و نابود سازد روزی صاحب آستین را هم خواهد گزید!!

      امام علی در همین خصوص می گوید (نهج – حکمت 349)

      "هر که شمشیر ستم بر سر دیگران بیرون بکشد، خود با همان شمشیر کشته خواهد شد "

     جای امّا و اگر، نیست، سنّت همیشه ی تاریخ همین بوده که چاه کن، خود همیشه ته چاه است به خصوص اگر پای ظلم و ستم اجتماعی در میان باشد، انسانی صاحب قدرت خود را مالک کرور کرور انسان بداند و به گمان خود مالک رقاب رعیت و خداوندگار بشر است، آنگاه با خدعه و فریب زیر پای دیگران را خالی کند و اندک مخالفت ها را هم با تیغ تیز شمشیر و یا داغ و درفش، پاسخ دهد این انسان باید در انتظار همان سرنوشتی بماند که امام علی گفت، با همان شمشیر بیرون کشیده ی خودش روزی هلاک خواهد شد، جای تردید نیست، دیر و زود دارد، سوخت و سوز ندارد!

اما چه باید گفت که اصل حرف، همان بود که آن امام هُمام گفت ،عبرت ها چه زیاد و عبرت گیر ها چه کم اند!