جمعه 17 ارديبهشت 1389-0:0

از سوييس به تهران:آقاي رييس جمهوري چرا بايد به تهراني ها جريمه بدهيم؟!

در نامه يک همولايتي مقيم سوييس خطاب به رييس جمهوري مطرح شد:آقای دکتر، الان این جا ساعت 01.49 شب می باشد، بنده فردا باید سر کار باشم اما تمام اعصابم به هم ریخته!


مازندنومه:در پي انتشار خبر جدايي منطقه گدوک از استان مازندران،مازندنومه تحليل ها و يادداشت هاي متعددي را طي چند روز گذشته پخش کرد. در تمامي اين نوشته ها بر حق تاريخي و طبيعي و قانوني مازندران بر اين منطقه تاکيد شده بود و از مديران و کاربه دستان استان خواسته شد که بيکار ننشينند و از حق استان نگذرند.در همين راستا يک هموطن سوادکوهي که سال هاست مقيم سوييس است،احساس دين و وظيفه کرده و نامه اي را براي دکتر احمدي نژاد نوشته،آن را براي ما ارسال کرده است.بخوانيد.

 با درود و سلام به ریيس جمهور ایران عزیز، آقای دکتر احمدی نژاد؛

 امروز بسیار خبر بد و ناراحت کننده اي را خواندم از استان خودم، مازندران.البته همه جای ایران سرای من است.

آقای دکتر، الان این جا ساعت 01.49 شب می باشد. بنده فردا باید سر کار باشم اما به خاطر این خبر تمام اعصبام به هم ریخته. من یکی تنها نیستم. همه مردم استان از شنیدن این خبر ناراحت و عصبانی هستند.

جناب اقای دکتر، جدا سازی منطقه گدوک از مازندران تجاوز به حریم این استان می باشد.

 آقای احمدی نژاد، چرا استان مازندران باید جریمه تهرانی ها را پس بدهد؟ ما مردم مازندران خواهان این هستيم که گدوک سوادکوه برای مردم این استان و خاک استان مازندران باشد. 

آقاي احمدي نژاد، عضو شوراي شهر ساري گفته است:" بیش از 20000 هزار هکتار از زمین های این استان تبدیل به شهرک های ساحلی و ویلا شده است با خود می اندیشم که آیا این مقدمه ای بر جداسازی غرب مازندران از این استان نيست؟آيا این تصمیمات قصد ندارد در نهایت به حذف نام مازندران از تاریخ این سرزمین ختم شود؟"

آقاي احمدي نژاد،بر مازندران و مازندرانی سخت می گیرند تا رفاه تهرانی ها را فراهم سازند، حال آن که شعار می دهند ایران فقط تهران نیست. بنده می خواهم بپرسم کجای این تصمیمات با روح این شعار سازگاری دارد؟

 آقای دکتر،من و مردم این استان از شما درخواست داریم پروژه جدا سازی گدوک در استان مازندران و شهرستان سوادکوه را ببندید و گدوک را از ما نگيريد،چرا که با این کار نابودی استان ما و تاریخ تبرستان هموار می شود.

 آقای دکتر، بنده در غربت هم به فکر کشورم ایران هستم. برای بنده خیلی مهم می باشد که به شما نامه نوشتم. این درخواست شخصی نیست، این برای خاک مان و وطن مان می باشد.

 از شما خواهشمندم  که درخواست ما را رد نفرمایيد. خداوند به شما سلامتی بدهد. خواهشمندم مرا از تصمیم خود آگاه فرمایيد.

 با نهایت تشکر:سوییس،خیابان بادن،فرامرز سوادکوهي