از زماني كه تبليغات انتخابات دوره دهم رياست جمهوري شروع شد و بالتبع بسياري از اشخاص حقوقي و حقيقي واحزاب و گروهاي سياسي در مورد نامزدها اعلام موضع كردند،نظر اين جانب براين بود كه اگر آقاي سيد حسن خميني بنا بر جايگاهي كه دارد و انتساب به بنيانگذار جمهوري اسلامي،براي حفظ حرمت خانواده به تاسي از جدش بهتر است به نفع هيچ كدام از نامزدها طرفداري صريح نكند و مردم را تشویق به شرکت در انتخابات نماید.

براين اساس حرمت ها محفوظ مي ماند واگر نظر خاصي دارند كه حق طبيعي ايشان است در جمع نزديكان و در محافل خصوصي بيان كنند بيشتر به نفع انقلاب خواهد بود.متاسفانه اين گونه نشد و همه مطلع شدند كه ايشان بر روي يكي از نامزده نظر خاصي دارند و تاكيد هم دارند كه همگان از نظر ايشان مطلع باشند .

     به هرحال انتخابات با همه زشتي ها و زيبائي هايش به پايان رسيد و نتيجه آن مشخص شد. دومين انتظاري كه اين جانب از اين جوان خوش سيماي منسوب به بيت امام كه همه چيزش را ازاين انتساب دارد(چرا که او در ابتدای تجربیات سیاسی قرار دارد)مي رفت اين بود كه با جايگاهي كه دارد و حمايت هائي كه از يكي از نامزدها كرد و نفوذ خانوادگيش در مراكز قدرت و تصميم گيري، بهتر آن است در جهت برقراري آرامش وكاهش تنش گام بردارد و آتش را خاموش كند كه ظاهرا وبر اساس شواهد موجود اين كار راهم نكرد و تا حدودي در گرم كردن تنور مخالفت ها -خواسته يا ناخواسته- موثر بود.

اودر مراسمي كه به مناسبت رياست جمهوري بر پا شد سفر و خارج شدن از تهران را بر حضور ترجيح داد كه اين خود به افزايش اختلافات و سوءظن هاكمك كرد .

      دروضعيت روي داده مشخص بود كه طرفداران آقاي احمدي نژاد دنبال فرصتي هستند تا عكس العمل نشان دهند و مخالفت خود را با نوه امام ابراز دارند ،ليكن هرگز فكر نمي كردم در روز رحلت امام در كنارمرقدامام و در حضور مهمانان خارجي با نوه امام برخوردي اين چنين بشود وبه سيد حسن خميني مجال سخنراني كردن را ندهند تا جائي كه او سخنراني اش را ناتمام رها کند.

حتي اگر پيش بيني برخي حاضران بر اين بود كه امكان دارد سيدحسن در سخنراني اش از مخالفان رئيس جمهور دفاع كند بايد صبر پيشه مي كردند و هر گاه وارد مقولات خارج از دستور شد و به حاشيه زد اگر صلاح دانستند واگر ضرورت احساس كردند عكس العمل نشان دهند، آن هم در حدي كه سخنران متوجه شود از متن خارج شده .

     واقعا اعتراض روز 14 خرداد با اعتراض زشت معدودي در هنگام سخنراني رئيس جمهور در يكي از مجامع بين المللي چه فرق مي كند؟ چگونه آن اعتراض را تقبيح مي كنيم و بايد هم بكنيم واين اعتراض را تائيد مي كنيم؟ در صورتي كه آن ها كه به رئيس جمهور در آن مجمع اعتراض كردند دشمن بودند واز دشمن انتظار غير اين نمي توان داشت ولي از دوستان و طرفداران انقلاب انتظار بيشتر و برخورد معقول تر بايد داشت .

   اگر اعتراض برخي به شركت سيد حسن در مراسم جشن عروسي ونشستن در كنار نامزدهاي معترض است؛اولا –ادب و اخلاق اقتضا دارد در مراسمي كه با مباني اسلام مغايرت ندارد اگر دعوت شديم شركت كنيم .

ثانيا"-هنگامي كه در چنين مجالسي وارد شديد ميزبان شما را براي نشستن راهنمائي مي كند و هر كسي در جايگاه خودش قرار مي گيرد وچه بسابرخي از مهمانان در جايگاهي قرار مي گيرند كه مورد موافقت شان نباشد.

ثالثا"-از كجا معلوم است كه در آن شب مباحث سياسي مطرح شده باشد و حتي امكان دارد سيدحسن ديگران را نصحيت كرده باشد كه دست از مخالفت بردارند .

رابعا"-فرض گرفته شود كه همه آن هائي كه دور آن ميز نشسته اند درمخالف با انتخابات و رئيس جمهورصحبت كرده باشند آيا تا كنون اين همه مخالفت تغييري در وضعيت پديدآمده به وجود آورد كه آن شب به وجود آورد؟!

   وبالاخره كلام آخر اين كه :اگر اين رويه متداول شود در آينده هر سخنراني احساس ناامني خواهد كرد.

امیداست در همه امور با توسل به عقل و دین بر احساسات غلبه کنیم.