شعبان گيلاني-مسئول کميته تخصصي توليد ستاد اجرايي خانه کشاورز مازندران-به مازندنومه گفت:دولت اقدام به ورود گوشت خارجي به قيمت 7 هزار تومان مي کند،در حالي که قيمت تمام شده گوشت در ايران بيشتر از 15 هزار تومان است و همين مسئله باعث ورشکستگي واحدهاي صنعتي ونيمه صنعتي دامي و همين طور سبب مشکلات نقدينگي وافت توليد و مقروض شدن کشتارگاه هاي صنعتي شده است.

وي استدلال کرد:به نظر ما بايد گوشت ارزان خارجي را بايد در اختيار واحدهاي توليد کالباس وسوسيس يا سازمان هايي مثل ارتش و بيمارستان ها داد؛نه اين که در سوپري ها عرضه کرد و از اين طريق دامداران و صاحبان کشتارگاه ها را به ورشکستگي کشاند.

گيلاني با طرح اين سئوال که در کجاي دنيا با واردات دم از خودکفايي مي زنند،يادآور شد:در ايران کارها برعکس است،مثلا"در آستانه ورود سيب داخلي به بازار،از فرانسه سيب وارد مي کنند؛در حالي که ما سالانه 25 تا 30 درصد مازاد مصرف داريم و حتي مي توانيم سيب صادر کنيم!

وي افزود:در وزارت بازرگاني کسي نمي داند ما چند تن کسري برنج داريم و اگر آمار هم مي دهند واقعي نيست،چرا که آمار درست را شالي کوبي ها و واحدهاي توليد برنج دارند و اين ها اطلاعات دقيق را درباره برنج و ارقام وکيفيت و مقدار آن در اختيار دارند.

مسئول کميته تخصصي توليد ستاد اجرايي خانه کشاورز مازندران در ادامه گفت:من به عنوان فعال بخش کشاورزي از طريق همين سايت مازندنومه اعلام مي کنم که با بررسي هاي ما،کشور در زمينه توليد برنج به خودکفايي رسيده است و به واردات نيازي نيست.

وي با طرح اين پرسش که چرا واردکننده ها برنج موردنيازشان را از بازار داخلي تهيه نمي کنند،تصريح کرد:دولت اگر قصد دارد از توليد داخلي حمايت کند فهرست واردکنندگان برنج را به ما اعلام کند!

گيلاني افزود:چرا واردات را در اختيار خود کشاورزان قرار نمي دهند وهيچ وقت حاضر نمي شوند اسامي واردکننده ها را به ما بگويند تا با آن ها مذاکره کنيم؟!

وي استدلال کرد:کشاورزان و سازمان هاي وابسته به آن ها بايد نبض واردات کشاورزي را بر عهده بگيرند،نه عده اي رانت خور وسودجو.

وي گفت:در شرايط کنوني اعتبار خريد برنج بايد دست بانک کشاورزي باشد و بانک از وارد کنندگان ضمانت نامه بگيرد که اگر خريدشان خوب و کامل و به صرفه بود،پول شان را بدهد،نه اين که  برخي تاجران و وابستگان پول مملکت را ببرند و برنج مورددار پاکستاني و هندي بخرند.

گيلاني سپس به بيان سابقه اش در مسايل کشاورزي پرداخت و گفت:من در سال 59 که فرماندار مريوان بودم، همان جا برنج نشا کردم و همين آقاي رحيمي که معاون اول رييس جمهوري است را بردم و مزرعه برنج را نشانش دادم؛حالا حرف چه کسي کارشناس است،من يا فلان مسئول و فلان واردکننده؟!

وي با بيان اين که توليدات داخلي کيفيت بهتري نسبت به محصولات خارجي وارداتي دارند،گفت:برنج يا مرکبات ما را با توليدات خارجي مقايسه کنيد،اگر محصول ما بهتر يا همتراز محصولات خارجي بود،پس چرا اقدام به واردات مي کنيد،آن هم درست در فصل برداشت محصولات؟!

گيلاني در بخش ديگري از اين گفت وگو به زيان ده بودن چند توليد ديگر داخلي اشاره کرد وافزود:سالانه 80 هزار تن از محصول زيتون ما فرآوري نمي شود،چاي داخلي خريدار ندارد و نوغان ما تقريبا" نابود شده است.

مسئول کميته تخصصي توليد ستاد اجرايي خانه کشاورز مازندران گفت:بيمه محصولات کشاورزي ما نيز پا در هواست واين گونه بيمه کردن حداقلي محصولات و باغات که شموليت اندکي دارد،شبيه صدقه دادن و کمک ناچيز کميته امداد به برخي نيازمندان تحت پوشش خود است!

گيلاني تصريح کرد:کشاورز و کشاورزي مظلوم واقع شده و وزير بازرگاني به مشاوره کشاورزان و امثال ما نياز دارد تا درست تصميم بگيرد.

وي با بيان اين که برنج محسن به دروغ اعلام کرده که محصولات داخلي را عرضه مي کند، هشدار داد:ما نبايد اجازه دهيم برندي مثل محسن آزادانه هرکاري را که دلش خواست انجام دهد،چرا که ما توانايي داريم تمام مواد غذايي خودمان را -از زعفران گرفته تا آرد بلوط- با برند ايراني درجه يک به بازار عرضه کنيم.

وي با اشاره به اين نکته که الان در برخي روستاهاي ما خبري از اسب و گاو و بز و گوسفند وحتي مرغ وخروس نيست،افزود:دامداري هاي کوچک وبزرگ ما کجا هستند و چرا از ظرفيت بيش از 200 هزار هکتاري شاليزارهاي ما بعد از برداشت، براي تعليف و چراي دام استفاده نمي شود؟

اين فعال بخش کشاورزي استدلال کرد:کشاورز ما بايد از هر هکتار  زمين،صد ميليون تومان سود به دست بياورد،اما الان به زحمت 4 ميليون تومان سود-البته بدون درنظرگرفتن هزينه هاي کارگر وسم وکود و...- عايدش مي شود!

گيلاني به دولت پيشنهاد داد:دولت اگر به فکر کشاورز است بيايد زمين هاي ما را اجاره کند،به ازاي هرهکتار هم نمي گوييم 100 ميليون تومان، حدود 5 ميليون تومان به کشاورز بدهد؛در اين صورت ما حاضريم محصول مان را مجاني به دولت بدهيم و زارع دولت شويم!

وي افزود:آقايان بدون در نظر گرفتن سختي کار و هزينه هايي مثل کارگر،سم و کود و ...روي محصول قيمت گذاري مي کنند که به سود کشاورز نيست.

گيلاني گفت:ما با خريد تضميني برنج مخالفيم،چون تجربه نشان داده که اين کار به سود کشاورز نيست،حرف ما اين است که واردکننده ها را وادار کنند توليد داخلي را خريداري کنند که اگر اين کار صورت نگيرد ما مجبور به برخورد از نوعي ديگر با محصولات خارجي مي شويم.

اين فعال بخش کشاورز استان خاطرنشان کرد:امسال دو هزار هکتار از زمين هاي شاليزاري ما در اثر مسايلي مثل مناسب نبودن طرح تسطيح اراضي،شرايط آب وهوايي و...از بين رفت،اما کسي پاسخگو و فريادرس زارعان زيان ديده نيست.

 مسئول کميته تخصصي توليد ستاد اجرايي خانه کشاورز مازندران با بيان اين که در مملکت ما پول به هرز مي رود،گفت:دولت به ما بگويد چه مواد غذايي و با چه ميزاني مي خواهد تا ما برايش توليد کنيم و پول واردات را در محل مناسب تري سرمايه گذاري کند.

وي گفت:ما به عنوان مدافع حقوق کشاورزان،از فرمانداران استان و مسئولان بالاترشان مي پرسيم مشاور کشاورزي آن ها کيست و آيا اصلا"مشاور کشاورزي دارند؟

گيلاني افزود:فصل شالي کاري تمام شده است وسد البرز هم پر از آب است،اما بچه ماهي هاي ما در بابلرود تلف شدند!

وي در پايان اين گفت وگو با طرح اين پرسش ها که چرا بچه ماهي هاي بابلرود مردند و چرا بخشي از شاليزارهاي سرخرود ومحمودآباد که مي تواند از هراز آبگيري کند،گرفتار خشکسالي شد،پاسخ داد:چون آقايان،مشاور بخش کشاورزي ندارند که به آن ها کمک کند.