طی سالهای اخیر در نشریات و رسانه های مختلف خبرهایی در خصوص مشکلات و خطرات راه دهستان کوهستان کلاردشت به قلم افراد مختلف مکررا درج شد که در پی آن، اقداماتی نیز صورت گرفت اما همچنان در این مسیر با راهی پر خطر مواجه هستیم که گاهی حوادث و لطمات جبران ناپذیری را به مردم این دیار وارد ساخته و قربانی های زیادی را گرفته است.

حوالی ساعت 21:30 پنج شنبه شب یازدهم شهریورماه یک دستگاه خودروی پراید با 5 سرنشین در حال عزیمت به روستای بیجدنو بود که در پیچی نرسیده به روستای مرس (پیچ ورگ دره) به علت نداشتن تابلوها و علایم هشدار دهنده و نیز نداشتن گاردریل به داخل پرتگاه سقوط کرد.

 شاید درج این گزارش تلنگر دیگری برای مسوولانی باشد که بارها این مطالب شبیه به هم و تکراری را خوانده اند و انتظار می رود که این بار با عزمی فراتر از شهرستانی به آن رسیدگی کنند.

انصافا مسیر طویر- ناتر یکی از زیباترین و در عین حال پر خطرترین راه های کوهستانی استان یا کشور است که علی رغم داشتن طبیعتی دلنشین قربانیان زیادی در این چند ساله گرفته و خانواده های متعددی داغدار شده اند.

 متاسفانه علی رغم پیگیریهای مختلف، اقدامات انجام شده در این حوزه به صورت مقطعی و واکسی بوده است و باید تدبیری اندیشیده شود تا امنیت در این جاده برقرار شود و مردم با آسودگی وارد این منطقه شوند.

این جاده راه ارتباطی بیش از 10 روستای کوهستان است. در آخرین نقطه یعنی روستای ناتر این مسیر نیز چند سالی است که به روستاهای دلیر و الیت متصل می شود، علی رغم آسفالته بودن این جاده- که البته چند سالی است به علت شرایط آب و هوایی دست کمی از جاده های خاکی ندارد- در بسیاری از نقاط نیز به علت سیل های مکرر (آلی رو - کنس دره) و رانش زمین (روستای کنس دره) جاده فرو رفته و دارای نقصهای مختلف می باشد که حتی آواره سیلها و حوادث این چند ساله در برخی جاها این جاده را برش زده و خودروها را با خطر مواجه می کند.

در مقالات و نوشته های مختلفی ( در نشریه ابتکار، پایگاه های خبری مازندنومه، دريانيوز، چالوس نيوز و ...) راجع به اداره راه و ترابری مستقل برای چالوس مطالبي نوشتم .به اعتقاد نگارنده یکی از راه های نجات مردم چالوس بویژه مردم کوهستانهای چالوس همان استقلال این اداره است،به این دلیل که علی رغم تلاش های عزیزان اداره راه اقدامات به آن شکل که باید انجام شود صورت نمی گیرد و این نشان از این حکایت دارد که با یک اداره راه مستقر در نوشهر نمی توان راه های نوشهر، کجور، کلاردشت، چالوس و حتی کندوان را بصورت فنی و کامل به سازی کرد و در صورت استقلال اداره این دو شهرستان اعتبارات ویژه شهرستان چالوس می تواند راه گشای مشکلات عدیده راه های کوهستانی باشد.

درصد زیادی از جاده طویر- ناتر (ناتر، کتیر، طویر، فشکور، مکار و ...) بر روی پرتگاه ها و دره های خطرناک قرار گرفته است که در زمان مه گرفتگی به علت کمبود تابلوهای هشدار دهنده، رانندگی به شکل بسیار سخت و به کندی انجام می گیرد و خط کشی کمرنگ این جاده که بیش از 3 سال پیش پس از سیل کنس دره و کندوان  انجام شده است و مه غلیظ و معروف این روستاها در اکثر ماه های سال احتمال اشتباه و خطرات احتمالی را دوچندان می کند و تجربه نشان داده است که ماشینهای بدون امکانات مه شکن به سختی می توانند وارد این جاده شوند.

چند سالی است که این مساله همواره توسط مردم، مسوولان، معتمدان و رسانه ها هشدار داده می شود که وجود گاردریل بر لبه پرتگاه های این جاده، خط کشی سفید و در برخی نقاط مه گیر کناره ها خط کشی رنگی، تابلوهای هشدار دهنده و چراغ های چند رنگ در پیچ های خطرناک نیاز این جاده برای امنیت بیشتر است اما تاکنون علی رغم کارهای مختلف صورت گرفته آنطور که باید و شاید اقداماتی که این جاده را به سمت و سوی امنیت بیشتر پیش ببرد شکل نگرفته است که مطمئناً نیازمند اعتبارات مالی و نگاه ویژه مسوولین استانی است.

باید به این نکته منصفانه نیز توجه کنیم که نیروهای پرتلاش و زحمتکش اداره راه و ترابری در این سال ها درصورت نیاز در این جاده حضور پیدا می کنند اما چنانچه که امروز مورد صحبت ما در این نوشتار است نیاز این جاده به نگاهی استانی اعتباری ویژه و اقداماتی کاملا اساسی است که باید مورد توجه قرار گیرد.

در آبانماه سال 1387 سقوط یک دستگاه پاترول در این جاده یک کشته و چند زخمی بر جای گذاشته بود که در نشریه شماره 3 ابتکار مازندران بدان اشاره و گزارش آن حادثه اطلاع رسانی شد، در آن شماره به مسوولان هشدار داده بودیم اما متاسفانه بعد از آن نیز حوادث مشابه را شاهد هستیم و شاید در زمانی که حوادثی رخ نمی دهد منتظریم این حوادث به مرگ منجر شود تا حواس ها کمی به این مسیر بیفتد.

در اینجا باید از مهندس میر قدیر رضایی فرماندار چالوس به نیکی یاد کنیم که علی رغم مدت کوتاه حضور در چالوس در این جاده حضور پیدا کردند، همانطور که در برنامه ریزی های ایشان وجود دارد و بنا دارند در آینده ای نزدیک برای پیگیری مشکلات مردم روستاهای کوهستان به این مسیر بروند.

هرچند که سرپرست محترم اداره راه و ترابری شهرستان و همکاران شان نیز در حد توان و بضاعت خود اقداماتی انجام می دهند اما چه بگوییم که دستان شان کوتاه و خرما بر نخیل است.

خوشبختانه این بار در پی این حادثه (سقوط پراید) بلافاصله پس از تماس با 115 امداد جاده ای، ماموران کلانتری 13  مرزن آباد، پلیس راه، با اعزام آمبولانس و پزشک سر صحنه حاضر شده و مصدومان حادثه نیز به شدت مجروح و تحت عمل جراحی قرار گرفتند.

اما آنچه که در پایان درخواست جدی اهالی دهستان کوهستان را شامل می شود این است که جاده های دهستان کوهستان چه در مسیر طویر- ناتر چه در مسیرهای دزدبن به دلیر و الیت و راه هایی مانند روستای انگوران که بهتر است بگوئیم باید در لیست پرخطرترین راه های کوهستانی زمستانی ثبت شوند.
 امیدواریم مسوولان بزرگوار دهستان کوهستان کلاردشت را دریابند.