سفرهای خارجی تعدادی از مدیران وکارشناسان دائم السفر مازندران طی ماه های اخیر به ویژه پس از سفر تفریحی بیش از 30 نفر از آنان به سرزمین مالایی ها در رسانه های متعدد به شکل مبسوطی پوشش خبری داده شد اما متاسفانه کمتر مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

 لیکن خوش سفران مازندراني، علی رغم این همه انتقادها و فشارهای وارده، بی توجه به مباحث مطرح شده همچنان مارکوپولویی به سفر های بی ثمر خود ادامه داده و در تدارک سفرهای آتی نیز هستند!
 شاید برپایی جلسه در بزرگترین برج دوقلوی جهان و حضور در جشن تولد پادشاه مالزی و یا غواصی در آبهای این کشور و صید ماهی های گوناگون به مذاق اينان بسیار خوش آمده که فکر سفرهای اروپایی را نیز در سر می پرورانند!

چندی پیش هم از سفر تاشکند برگشته و از همان جا «استقبال خارجی ها از کالاهای ایرانی» را با همراهی خبرنگاری از استان در بوق و کرنا کردند تا پس از برگشت، اصحاب قلم به آنها و ره آورد سفر شان خرده نگیرند،اما هنوز از گرد راه نرسیده و عرق شان خشک نشده باز راهی سفر یک هفته ای به آستاراخان شدند، هم اکنون نیز در حال چیدن مقدمات سفرهای دیگری هستند و  همچنان این پروژه با تسلسلی ناگسستنی ادامه دارد!

*صرفه جویی وکاهش سفرهای خارجی فقط شعار است!

 با روی کار آمدن دولت نهم در سال 84 سفرهای خارجی تعدادی از مدیران شروع شد و عمدتا این مدیران ظرف مدت کوتاهی 3 تا 4 سفر خارجی انجام دادند که البته با توجه به ره آورد سفرها،انجام آن ها خیلی ضروری به نظر نمی رسد.

ظاهرا اگر این مسافرت های گاه و بی گاه ادامه یابد، رکورد سفرهای خارجی در دولت های قبلی نيز شکسته خواهد شد. اینکه سفر مدیران چه هزینه هایی را به بیت المال تحمیل می کند و خروجی این سفرهای خارجی غیر ضروری چه چيز است ، فعلا بماند!

روهد سفرها با افزایش غیر قابل توجیهی ادامه یافت تا جایی که بالاخره دفتر اقتصادی استانداری مازندران با واکنش منفی و فشار افکار عمومی در خصوص دستاوردهای سفر، ظاهرا برای پاسخ به این همه فشار بهترین راه را «کاهش موقت این سفرها» دانست.البته آنها هرگز نتوانستند افکار عمومی و رسانه ها را در خصوص دستاوردهای سفر های خارجی متقاعد کنند!

*تحریم اتاق بازرگانی وکاهش سفرهای خارجی در اسفند ماه 85

همزمان با انتخابات اتاق بازرگانی و صنایع و معادن،برخی از مسئولان استانداری با هماهنگی تعدادی از مدیران وقت تلاش کردند تا نیرویی همسو با خود را که اتفاقا از مدیران پروازی کشور همسایه جنوبی بود به ریاست اتاق بازرگانی مازندران انتخاب کنند، اما علی رغم لابی تعدادی از مدیران پس از جنجال و هیاهوی گسترده و با توجه به خصوصی بودن اتاق بازرگانی شخص مورد نظر رای نیاورد و در پی آن اتاق بازرگانی به مدت 2 سال از سوی استانداری تحریم شد.

در سفر هیات قزاقستان و هیات روس به استان نیز برنامه دیدار با مسولان اتاق مازندران از سوی استانداری لغو شد و متعاقب آن سفرهای خارجی مدیران براي مدتی مسکوت ماند.

 یک منبع موثق در این خصوص می گوید:چون وعده های مسئولان استانداری به آن مدیر پروازی محقق نشد، دبیری شورای ایرانیان مقیم خارج کشور که در معاونت برنامه ریزی تاسیس شده بود به وی واگذار شد تا اندکی جبران مافات باشد. اینکه عملکرد این شورا طی این 5 سال چه بوده و اصلا آیا اکنون فعال هست یا نه؟نیز بماند!

 *روی کار آمدن کریمی و شروع مجدد سفرهای خارجی

 روند بد اخلاقی مسولان استانداری وقت با اتاق بازرگانی با روی کار آمدن مهندس کریمی تغییر یافت و رابطه دولتی ها با اتاق مجددا از سر گرفته شد.

 با کلید خوردن این روابط پروژه سفرهای خارجی مدیران جانی تازه گرفت تا امسال که برخي در سفرهای خارجی رکورد زده اند و با مارکوپولو هماوردی می کنند!

 از جمله این سفرها ،نمایشگاه قطر در اردیبهشت ماه،سفر هیات اقتصادی به سرپرستی استاندار به آستاراخان در تیر ماه ،نمایشگاه ازبکستان در شهریور ماه، نمایشگاه آستاراخان روسیه در مهرماه و نمایشگاه بلاروس در آذرماه است.

برخي مدیران مازندرانی در رزومه کاری شان ، سفرهای خارجی را به طرز بی سابقه ای به ثبت رسانده اند که البته ناگفته نماند سفرهاي ديگري به شاخ آفريقا و قلب اروپا نیز در دستور کار این مارکوپولوهای مازندرانی قرار دارد!

* خروجی این همه سفر خارجی چیست؟!

با بررسي هاي صورت گرفته سفرهای خارجی برخي مدیران دائم السفر مازنی خروجی چندانی نداشته و صرفا جهت تفریح و تفرج آنان تدارک دیده شده است.

در این میان صاحبان کارخانه ها و شرکت های تولیدی به اجبار و یا به دلایل مشخص از جمله داشتن پرونده وام در نوبت بانک،نزدیک شدن به مسئولان ومديران استان برای گرفتن امتیازات ویژه با آنها همراه می شوند.
*دایه دلسوز تر از مادر!

 بر اساس نظر کارشناسان متاسفانه تمام مسائل حوزه تجارت خارجی روی سفرهای غیر ضروری خارجی و برگزاری نمایشگاه متمرکز شده است و این سفرها جز برای سیاحت مدیران فایده دیگری ندارد، چون با نوسانات عجیب نرخ ارز،عدم برگشت پول به خاطر تحریم بانک های ایرانی و مداخله بانک های واسط خارجی، کمبود مواد اولیه به خاطر تحریم های جدید و پایین آمدن تولید، سرمایه گذاران نمی توانند بازار داخلی را تامین کنند ،لذا در شرایط فعلی که صاحبان کارخانه ها در تامین بازار داخلی مانده اند و با مشکل نقدینگی دست وپنجه نرم می کنند، چگونه می توانند به صادرات فکر کنند؟

 شاهد این مدعا درد دل بسیاری از این سرمایه گذاران است که همه از اجبار در سفر می گویند،پس چه لزومی دارد که در شرایط فعلی دایه دلسوز تر از مادر شویم و فقط به خاطر تفریح و تفرج عده ای از مدیران چوب لای چرخ کارخانه ها گذاشته و آنها را با خود همراه کنیم؟

 به راستی ره آورد این همه سفر خارجی چه بوده که بر بعدی و بعدی ها تاکید مي شود ؟! مگر در این سفرها چه حلاوتی نهفته است که برخی برای این که همراه شوند در جلسات لابی می کنند تا حضورشان را در سفر،ضروری جلوه دهند؟

 آيا مدیران گرامی هیچ با خود اندیشیده اند در جریان سفر چه کرده اند که هرساله بازارهای خارجی خود را از دست می دهیم؟! به راستی از میان این خیل مدیران دائم السفر که برای رفتن به سفرهای خارجی بی تابانه به هر دستاویزی متمسک می شوند و متاسفانه حتي از ارسال یک ایمیل ساده هم عاجزند چند نفرشان در حد ابتدایی به زبانهای خارجی تسلط دارند تا حین سفر حداقل مشکلات خود را مرتفع کنند؟!

 بعضا درآمار سازمان بازرگانی ،اتاق بازرگانی وگمرکات تناقضات آشکاری مشهود است، حال مدیرانی که دم از افزایش صادرات می زنند با استناد به کدام آمار حرف می زنند؟آیا با احتساب اظهارنامه های خرید وفروش شده آمار می دهند؟! آیا سفرهای خارجی متعدد ارزش این همه هزینه سیاسی و اقتصادی را دارد؟

تازه برخی از هیات های خارجی از عدم تحقق تفاهم نامه های امضا شده گله مندند، کسی برای مان توضیح دهد عاقبت اين تفاهم نامه های صوری چیست؟

 در پايان اگر مدیران راست می گویند بعد از اتمام سفر مصاحبه ای بگذارند و مدیر کل دفتر هماهنگی اقتصادی استانداری مازندران گزارش دهد تا مردم مطلع شوند خروجی این همه سفرهای خارجی چیست؟ دستاورد نمایشگاه ها چه بوده؟در سفرهای خارجی چه تعداد قرارداد منعقد شده؟ آمار واقعی صادرات و واردات چه میزان است؟ و بالاخره شرکت های طرف قرارداد را معرفی کنند تا رسانه ها پیگیر باشند.

ايميل نويسنده: ( heyran55@yahoo.com)