باغ گیاه شناسی نوشهر به عنوان دومین باغ اکولوژی کشور و مهم ترین ذخیره گاه ژنتیکی گیاهان و درختان نادر جهان و مرکز تحقیقات گیاه شناسی،صبح روز شنبه قربانی بی مسئولیتی عده ای به اصطلاح مسئول شد.گزارش خبري خبرنگار مازندنومه را درباره اين حادثه بخوانيد.

*يک اقدام نابخردانه!

 دکتر امینی -رییس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران- طی تماس تلفنی با مازند نومه ضمن اظهار تاسف از چنین اقدام نابخردانه ای گفت: این باغ تحقیقاتی 35 هکتاری با قدمتی 70 ساله در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است و در آن بیش از 350 گونه گیاهی نادر جهان و 50 هزار گونه خشک گیاهی که از سراسر دنیا با تحمل هزینه های سنگین و مشقات فراوان جمع آوری و نگهداری می شود.

 وی افزود: این باغ مهمترین پشتوانه تمام دانشکده های کشاورزی و منابع طبیعی کشور است و تمامی دانشجویان این رشته ها در طول تحصیل حداقل یک بار از این مرکز بی نظیر تحقیقاتی و پژوهشی دیدن کرده اند.

 امینی تصریح کرد: به یقین آموزش های کشاورزی و منابع طبیعی وابسته به این ایستگاه بی نظیر تحقیقاتی است و تا کنون چندین گونه جدید گیاهی برای نخستین بار در جهان توسط محققین این باغ کشف و به دنیا معرفی شده است و در واقع تاریخ گیاه شناسی کشور محسوب می شود.

*زحمات چندین ساله محققان زیر چرخهای سنگین لودرها

صبح روز شنبه 3 هکتار از این ذخیره گاه ژنتیک گیاهی با لودرهای اداره کل بنادر و کشتیرانی نوشهر به بهانه احداث جاده و اتصال به کمربندی نوشهر و تسهیل در تردد کامیونهای این بندر تخریب و به کلی نابود شد.

 در این اقدام نسنجیده که بدون اخذ مجوز و به صورت غیر قانونی صورت گرفت گونه های نادری همانندسروگریان،سروشیرازی،توسکا،افرا،سپیدار،راش،تاکسدیوم،صنوبر،اکالیپتوس و سوزنی برگها کاملا از بین رفتند و خسارات جبران ناپذیری به این باغ تحقیقاتی وارد آمد.

*زهی خیال باطل!

 گفته می شود احداث جاده دسترسی به کمربندی نوشهر از سال ها پیش در دستور کار مسئولان اداره کل بنادر و کشتیرانی نوشهر قرار داشت اما با مخالفت های سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی کشور،موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور و مرکز تحقیقات کشاورزی منابع طبیعی مازندران و حتی سازمان محیط زیست و میراث فرهنگی مواجه و نهایتا از دستور کار خارج شد.

البته آنها از پای ننشستند و مصرانه بر خواسته نابجای خود اصرار ورزیدند! ظاهرا مسئولان ذی ربط این باغ را به دلیل داشتن درختان قدیمی و کهن، نمونه ای از جنگل های بی شمار شمال محسوب کردند که اگر از بین رفته و جاده های بتنی و سیمانی و اسکله و بندر ایجاد شود نه تنها آب از آب تکان نمی خورد، در راستای آبادانی استان گام مثبتی برداشته می شود!

 گرچه تلاش مسئولان با فرهنگ و آبادگر بنادر و کشتیرانی استان قانونی به نتیجه ای نرسید،راه نهایی اما باقی بود؛ضرب و شتم پرسنل و محققان این مرکز و تخریب بدون مجوز و با زور بازو!البته بازوان پر زور لودرها!

*فاجعه در کمین است

به گفته دکترامینی-رییس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران- به مسئولان اداره کل بنادر و کشتیرانی نوشهر گزینه های دیگری برای احداث جاده پیشنهاد شد اما انگار تخریب این باغ بهترین گزینه آنهابود و دل کندن از آن مشکل!

 فاجعه آمیز تر این است که قصد تخریب 8 هکتار از این مرکز تحقیقاتی را دارند وعلی رغم اینکه فعلا با حکم دادستانی عملیات تخریب متوقف شده لیکن متصرفان اطراف اراضی تخریب شده را حصار کشیده اند و گارد حفاظتی اجازه ورود محققان این ایستگاه را به درون محوطه نمی دهند!

واقعا نمی دانیم مسئولان بنادر و کشتیرانی نوشهر چه اندیشیده اند که این چنین میراث چندین ساله محققان را به باد فنا داده اند؟!

آنها حتی اشک فرشتگان را هم در آورده اند و با قطع درختان و گیاهان،بال چندین هزار فرشته را شکسته اند! در صورتی که با اندکی تفکر و تامل و به دور از راحت طلبی و ساده انگاری و بدون وارد کردن خسارات می توان به توسعه پایدار و همه جانبه رسید،اما دریغ ازتدبیری عاقلانه و دور اندیشی متفکرانه!

جنگلی بودیم ریشه در ریشه همه پیوند ،شاخه در شاخه همه آغوش ،وینک انبوه درختانی تنهاییم ... !! 

ايميل نويسنده: (heyran55@yahoo.com)