اشتباه نشود؛اين خري كه صحبت از دانشگاه رفتنش در اذهان عمومي چالوس و نوشهر مطرح است،درهيچ كنكوري شركت نكرده تا دانشگاهي بخواهد ازتحصيلش جلوگيري و يا مانع تحصيل آن شود.

 اين حكايت غم انگيز خري است كه دانشجويي آن را ازعزلت پنجاه ساله اش با اميد به اينكه شهر محل ترقي وپيشرفت است به شهرمي آورد، لباسي نو بر آن مي پوشاند وقول مي دهد با هم در دانشگاه مشغول شوند.

 خربيچاره كه چون هميشه ازدنياي الكترونيكي و رايانه دهكده جهاني بي خبر است،به انسان ها كه فكر مي كند همان آدم هاي قديمي اند بار ديگر اعتماد مي كند.

خبري به نقل ازشاهدان عيني دريكي از دانشگاه هاي مطرح چالوس و نوشهر منتشر مي شود كه نه تنها نظر بنده عضو جامعه حمايت ازحيوانات شمال را به خود جلب كرده است، بلكه اين خبر،سريع تر از ويروس كريمه در بين مردم ومحافل سياسي، اجتماعي و فرهنگي در دو شهرستان چالوس و نوشهر و حتي فراترازمنطقه پخش شد، به گونه اي كه ناقلان اين حكايت باسليقه هاي متفاوت، اين اتفاق را توجيه مي كنند.

 ولي نظر نزديكان اين مرد خرسوار، سياسي بودن اين حركت را تكذيب مي كنند واعلام مي نمايند اين دانشجوي خوش ذوق، هرازگاهي با روزگارخودش چنين خوشمزگي هايي دارد.

و اما نقل اين حكايت جنجالي ازآن جا شروع مي شود كه دانشجوي مورد نظر به دليل سرقت اتومبيلش و نبودن پارك درحوالي دانشگاه مجبور مي شود به خاطر جريمه هاي پليس و دير رسيدن به كلاس درس استاد براي برون رفت ازمشكل پيش آمده، ازشهرستان نور خري باقيمت هشتاد هزارتومان تهيه كند و با كفش و لباسي شيك وكيف گران قيمت، همانند يك جنتلمن سوار بر الاغ راهي دانشگاه شود تا بلكه بتواند مشكل ترافيكي و دير رسيدن به سركلاس درس راتا حدودي حل نمايد!

 غافل ازاينكه اگر اين طرح مقبول واقع مي شد و او را رسما به دانشگاه راه مي دادند! چه بسا مشكلي بدتر از ترافيك فعلي گريبان خودش ومسولان طرح ترافيك و شهري خصوصا اعضاي محترم شوراي شهرچالوس راهم مي گرفت. چراكه مبلغ تهيه علوفه وتيمار داري اين حيوان به حاشيه رفته و مظلوم را كه باهزار آمال و آرزو دلش مي خواست به دانشگاه راه مي يافت خيلي بيشترازمصرف بنزين وديگرهزينه هاي ماشين داشتن در زمان حاضر است .

 البته ممكن است اين دانشجوي جوان با اين حركت نوين خود مي خواسته به من وشما بفهماند حال كه درآستانه صرفه جويي در مصرف سوخت وگران شدن بنزين بعد از اجراي هدفمندي يارانه ها هستيم، بهتراست به جاي استفاده ازماشين و نداشتن پاركينگ وجريمه پليس، يادبگيريم از وسايل غيرموتوري استفاده كنيم، يعني در برنامه مسافرتي ورفت وآمدهاي درون شهري و برون شهري خود هفتاد سال به عقب برگرديم.

 هرچند اين آقاي دانشجو گويي فراموش كرده كه استفاده از وسايل غيرموتوري خر نيست،بلكه دوچرخه است.

وكلام آخر اينكه اين دانشجوي عزيز اولا"حق نداشت براي رسيدن به هدفش ازاين زبان بسته مظلوم استفاده كند چون گروه خران بيشتراز 40 سال است كه به خاطر ورود وانت هاي جور واجور كارشان را ازدست داده و به حاشيه رفته اند وهيچ گروه و دسته اي دركشور و حتي جامعه حمايت ازحقوق حيوانات درسازمان بين الملل هم تاكنون نتوانسته اند براي اين گروه مظلوم كاري بكنند.

ثانيا"اين خربيچاره را قبل از اينكه ازكارهاي مسولان شهري سردربياورد ومعتاد به كراك وشيشه بشود باكمك دوستان محيط زيست به زيستگاه اصلي خودش برگرداند.