دوشنبه 8 آذر 1389-8:17
اما حالا مازندران
دکتر احمدی نژاد با انتصاب آقایان شفقت ،کریمی و طاهايی به عنوان استاندارانی مجرب و پرتلاش، خلاء ناتوانی مدیران ارشد استان را برای همیشه مرتفع کرد.(يادداشت روزنامه صبح ايران)
صبح ایران نوشت :
کابینه خدمت سوار بر مرکب همت مضاعف و لکوموتیو کار مضاعف، جاده های توسعه را درمی نوردد و آهسته آهسته به خطه مازندران، دیار علویان نزدیک می شود و ما را در گرماگرم خدمات بی وقفه اش به آینده ای تابان و درخشان دلگرم کرده و نرخ امید به زندگی را در جامعه و در اذهان مردم ارتقاء می بخشد.
دولت دهم که ادامه دولت نهم است، در آستانه سفر سوم به مازندران قرار گرفته و باز هم قرار است میزان جدیت خویش را در رسیدگی به اوضاع مناطق مختلف و مشخصاً محرومیت زدائی استان ها و این بار در مازندران به نمایش بگذارد و مازندرانی ها نیز در حرکتی خودجوش می خواهند بزرگ ترین استقبال استانی از کابینه خدمت را بنام استان خود به ثبت برسانند.
اگر چه همه آگاهان اجتماعی و سیاسی می دانند که استقبال از کابینه خدمت در استان ها به یک فرهنگ مبدل شده و مردم شورانگیزترین استقبال ها را انجام داده و پیشی گرفتن از هم کاری بسیار دشوار است، امیدوارم مازندرانی ها بتوانند از پس این امر مهم بر بیایند.
اما سئوال اساسی اینجاست که چرا این استقبال ها انجام می پذیرد و چرا مازندران می خواهد نامش را در کتاب رکوردهای استقبال از کابینه خدمت به ثبت رسانده و به قول ورزشی ها رکورد بزند؟!
مازندرانی ها از یادشان نرفته که تا قبل از دولت های نهم و دهم، پتک قطب کشاورزی بودن مازندران، آن چنان بر فرق مازندرانی ها محکم فرود آمده بود که در سه دهه امکان توسعه صنعتی و معدنی و غیره را از مازندران گرفته از طرفی هم هیچگونه توسعه کشاورزی در مازندران اتفاق نمی افتاد.
مازندرانی ها می دانند که دریا و سواحل آن همچون حیاطی خلوت، در انحصار گسترده دولت و سرمایه دارانی بود که امکان توسعه گردشگری و صنعت توریسم را از مازندران سلب کرده و سهم مردم از سواحل در حد یک عبور و یا نگاه گذرای از راه دور بوده و عملاً دریا به نام ما و به کام از ما بهتران بوده است.
مازندرانی ها می دانند که کارخانجات ما یکی از پس از دیگری تعطیل شده و فرصت های شغلی به طور گسترده از بین می رفتند و حسرت بی جواب مردم به بغض متورمی تبدیل می گردید که مستعد انفجار بود!
مازندرانی ها می دانند که شهرک های صنعتی شهرهای مازندران به استثناي یکی دو مورد که رشد خفیفی داشته اند، بیشتر شبیه به یک ماکت دکوراسیونی و لوگوی تزئین شده برای فیلمبرداری و یا نمایش موقت به مراجعان بوده و به دلیل نبود حمایت های مطلوب بانکی و سردرگمی های سیاستگذارها، عملاً در حد همان زمین های اولیه واگذاری و یا سوله های خالی و نهایتاً پروژه های نیمه کاره رهاشده باقی مانده بود.
مازندرانی ها می دانند که تا قبل از دولت دکتر احمدی نژاد، مازندران نه پالایشگاه داشته، نه خودروسازی داشته، نه پالایشگاهی در حال ساخت داشته، نه منطقه آزاد بین المللی اقتصادی داشته و نه بزرگراه های چهارباند بین استانی و نه جاده های چهارباند بین شهری داشته، نه اراضی کشاورزی استان همسطح سازی و مکانیزه می شدند و نه مراکز فرهنگی مازندران استاندارد بوده اند، نه مراکز دانشگاهی متعدد، نه مراکز پژوهشی معتبر، نه طرح های رفاهی و خدماتی بزرگ و نه سدهای بزرگ و نه پروژه های بزرگی در مازندران دیده می شدند ونه.... ! ا
اما حالا مازندرانی ها وقتی در نگاهی دوباره به استان خود نظر می افکنند، به عینه می بینند که مازندران از کجا به کجا رسیده و با همت مضاعف و کار مضاعف دولت دهم قرار است به کجا برسد.
امروز مازندران در نهضت مسکن مهر در کشور اول شده است، در ارتباط با صنعت، رویکرد بسیار جامعی آغاز شده و توسعه صنعتی که روزی آرزوی دست نیافتنی برای مازندرانی ها بوده، امروز با حذف مصوبات دست و پاگیر، مسیر تحقق خود را طی می کند، آزاد سازی سواحل مازندران و اجرای طرح ساحل 60 متری و عقب نشینی اجباری از سواحل بزرگترین گام توسعه صنعت توریسم محسوب می گردد، امروز کارخانجاتی همچون نساجی در حال بازاحیا هستند، شهرک های صنعتی ما فعال ترین دوره های کاری خود را با دو گرایش اشتغال زائی و درآمدزائی تجربه می کنند، امروز بندر امیرآباد تنه به تنه بندرعباس می زند و منطقه آزاد اقتصادی آن در رقابت با مناطق اقتصادی کیش و قشم قرار گرفته است!
آقای دکتر احمدی نژاد با انتصاب آقایان شفقت ،کریمی و طاهائی به عنوان استاندارانی مجرب و پرتلاش، خلاء ناتوانی مدیران ارشد استان را برای همیشه مرتفع کرده و می توان ادعا کرد که آقای احمدی نژاد با رویکرد به مرحوم کردان درقامت وزیر کشور، رحیم مشائی در حد مشاور و رئیس دفتر پر اختیار و همه کاره، دکتر حسینی به عنوان وزیر اقتصاد و دارایی، شیخ الاسلامی به عنوان وزیر کار و امور اجتماعی و ده ها معاون وزیر و رئیس سازمان های وابسته و نیز استاندران متعدد مازندرانی، نشان داد که ایشان از مازندرانی های بنامی همچون لاریجانی ها و توکلی ها و دیگران که گامی برای مازندران برنمی دارند، مازندرانی تر عمل کرده و حق این است که مازندران در استقبال از کابینه خدمت، به حضوری یکپارچه مبدل گردد!
الحمدالله سفر سوم دولت دهم که سفری فرهنگی است نیز همانند دو سفر قبلی بسیار پردستاورد است و خلاء ها و نیازهای متعدد فرهنگی مازندران مدنظر قرار گرفته و پروژه های قابل اعتنائی کلنگ خورده و یا افتتاح می شوند، ولی با این حال مردم مازندران نیز می توانند با حضور استثنائی خود در مراسم اولین روز استقبال از رئیس جمهور و نیز در برنامه های سفر هیئت دولت، این دستاوردهای پیش بینی شده را بیشتر کرده و با افزایش طول و عرض مصوبات، به توجهات مازندرانی دولت توسعه همه جانبه بدهند و کاملاً هم طبیعی است که شیرین کامی دولت نمی تواند در توسعه توجهات و گسترش حواشی سفر بی تاثیر باشد!
امیدوارم که مدیریت اجرائی استان بتواند با اخذ مصوبات مهم، سفر سوم کابینه خدمت را به ماندگارترین سفرهای استانی مبدل کرده و مازندران را در سایه اجرائی شدن کامل مصوبات سفرهای قبلی و نیز سفری که در پیش است، از وضعیت موجود به مطلوب ترین وضعیت ممکن که همان حل شدن بیکاری جوانان و خصوصاً فارغ التحصیلان دانشگاهها و نیز اعتلای درآمد اقشار آسیب پذیر جامعه استانی است، ارتقا دهد.
ايميل روزنامه صبح ايران (sobhiran@yahoo.com)