نادعلي فلاح-نويسنده و فولکلوريست اهل نور به مازندنومه گفت: در گذشته در روستاها یلدا برگزار نمی شد و اطلاعاتی در این زمینه وجود ندارد.

وي افزود: ایرانی های قدیم اعتقاد داشتند در چنین شبی نور بر اهریمن غلبه می کند و آغاز خوشبختی است .

 نويسنده کتاب اوسنه هاي مازني با اشاره به اين که مازنی ها هم مانند مردم سایر نقاط کشور دور هم جمع می شدند، در بیان خوراکی های مورد استفاده در این شب یادآور شد: سابق بر اين پرتقال ، نخود برشته ، کشمش ، خربزه ، نی شکر (لَل ِ گلی) و هندوانه استفاده می شد اما امروز خربزه و نی شکر در سفره شب یلدا دیده نمی شود .

 به گزارش مازندنومه،وی با اشاره به اینکه مردم با جان و دل به قصه بزرگ ترها گوش می کردند، خاطرنشان کرد: باسوادها شعر حافظ می خواندند و در برخی مناطق هم امیری خوانی انجام می شد.

 فلاح افزود: در این شب خانواده داماد برای خانواده عروس هدیه می برند و در بعضی مناطق خانواده عروس هم این کار را انجام می دادند اما بیشتر رسم بود که خانواده داماد برای عروس هدیه و تنقلات این شب را مهیا کند.

وی ادامه داد: مردم ساری اعتقاد داشتند اگر فردی در شب یلدا یک قاچ هندوانه بخورد در طول سال دچار دندان درد نمی شود و معتقد بودند که شب یلدا ، شب خداست و این شب حالت شب دعا داشت و مردم دعا می کردند.

 این پژوهشگر خاطرنشان کرد: سید که پیر مرشد بود غذا تبرک کرده و در میان حاضران پخش می کرد و آن غذا حالت تبرک و شفادهی داشت و میرزا هم برای مردم شعر می خواند.