*نتیجه ای که دیر بدست آمد

در جلسه علنی اين هفته شورای اسلامی شهر ساری – که فقط نام مرکز استان را به یدک می کشد – سیدعلی بهروش اظهار داشت: « اجازه ندهیم مسئولان استانی در روز افتتاح پل میدان ولی عصر ساری به سخنرانی بپردازند؛چرا که وقتی اعتبار این پروژه ملی نبوده نباید آن را پروژه ملی خطاب کنند چون هزینه ای نکرده اند.»

 آنچه که این عضو باسابقه شورای شهر ساری به آن اشاره کرد و از آن سخن گفت نتیجه ای است که دیر به دست آمد.

 متاسفانه علی رغم آن که شهرداری و شورای شهر ساری هرآنچه را که دارد - همچون همه شهرداری ها و شوراها - مرهون همکاری و همراهی بی شائبه شهروندان است در هنگامه درو، یعنی زمان بهره برداری از پروژه ها و طرح ها ، بانیان اصلی را فراموش کرده و افرادی را میدان دار می کند که تنها عنوان و مسوولیت را به همراه دارند.( نکته ای که در یادداشت پیشین خویش نیز بدان اشاره کرده بودم.)

 اعتبار اجرای این پروژه ها از محل پرداختی های شهروندان است و طبیعی است که توقع داشته باشند هنگام روبان بریدن ها و سلام و صلوات ها جای شان مال خودشان باشد.

بهروش همچنین سخنی گفت مبنی براینکه:« شنبه باید با اتمام حجت با مسوولان به مردم بگوییم هیچ وعده مسولان استانی عملی نشده است.»

 جناب بهروش؛ واقعا" در این اندیشه اید که این اتمام حجت تاثیرگذار خواهد بود؟ اگر مسوولان مدنظر شما حرفی را بر می تابیدند که دیگر احتیاج به اتمام حجت نبود! چند بار از نمایندگان شهر استمداد طلبیدید، اتفاقی افتاد؟ اصلا" نمایندگان چقدر بر مسوولان استانی صاحب نفوذند که استمداد از آنها گره گشای کار بوده باشد؟!

برخی مسوولان منطقه اگر دلسوزان واقعی استان بودند که مرکز استان شان چنین نبود! در حال حاضر بهترین شناسه ساری، خیابان های پر از کنده کاری و پروژه های بهره برداری نرسیده اش است.

 اگر شخص اول استان مرکز استان را چون شهر خویش دوست می داشت به طور حتم با شرکت های حفار و یا بعضا" کوتاهی و اهمال شهرداری ساری در ترمیم کنده کاری ها و انجام پروژه های مهم این شهر مثل شهربازی - که شما و همتایان تان بارها و بارها تاکید کردید که آرزوی دیرینه شهروندان ساروی است- و يا کمربندی شمالی، حساسیت بیشتری به خرج می داد و برای جذب اعتبارات احداث آنها و یا حتی ملی کردن این پروژه ها آستین بالا می زد.

 در بی اهمیت بودن ساری به عنوان مرکز استان نزد برخی مسوولان استانی، همین بس که مهمترین مصوبه هیات دولت مبنی بر احداث سایت اداری در مرکز استان، برزمین مانده و آب هم از آب تکان نخورده است. کار از اتمام حجت هم گذشته است. 

*اعضای نامزدی مجلس، سخنرانی موقوف!

 در این جلسه بیان شد سه عضو شورا که قصد نامزدی مجلس شورای اسلامی را دارند نباید سخنرانی کنند.

 بهروش در این خصوص گفت:« به سه عضو شورا که در صدد کاندیداتوری برای مجلس نهم هستند،توصیه می کنم در این روز به ایراد سخن نپردازند تا به سوء استفاده از وقت و تریبون متهم نشوند.»

یک سوال؛ در حال حاضر این سه عضو شورا به فعالیت انتخاباتی نمی پردازند؟ حضورشان در نهادی مردمی مثل شورای شهر و نفوذشان در نهادی  مردمي تر مثل شهرداری، نمی تواند زمینه فعالیت های انتخاباتی را فراهم آورد؟ مگر نمی بینید و در سایت ها نمی خوانید که برخی از اعضای همکار شما در مصاحبه ای تلفنی نه تنها از شهر سخن می گویند بلکه به مسائل استانی هم می پردازند؟

شاید هم یک روز دکتر باقری تصمیم بگیرد نامزد مجلس شود، تا سال آینده زمان بسیار است!

* رطوبت گیر نشوید!

همچنین در این جلسه فرامرز نقیبی اولین عضوی که به صراحت در حرف ها و کارهایش نشان داد که می خواهد نامزد انتخابات مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابیه ساری شود، با بیان اینکه گوش مسئولان سنگین شده تصریح کرد: « هرچه مسئولیت بالاتر می رود انگار گوش مسئولان سنگین تر می شود، شاید به خاطر رطوبت مازندران است.»

چرا نقیبی رطوبت گیری را عامل سنگینی گوش مسوولان می داند، مگر مجمع نمایندگان استان که در تهران آن هم محیطی به این خشکی به سر می برند رطوبت گیر شده اند که گوش شان صدای فریادهای رسا و بلند و دلسوزانه شما اعضای شورای شهر ساری را نمی شنود؟!

 نمی گویم تنها دو نماینده ساری، چرا که این شهر به عنوان مرکز استان، شهر آحاد مازندرانی هاست. شاید شما هم اگر روزی حائز اکثریت آرا شده و صندلی سبزنشین در پایتخت شدید هم گوش تان سنگین شود!مطمئنید در حال حاضر خودتان و همکاران تان رطوبت گیر نشده اید؟!

 نقیبی همچنین خاطرنشان کرد: « اگر قرار است از مردم ساری پول بگیریم و هزینه کنیم دیگر به وجود آقایان نیازی نداریم.»

سوالی دیگر، این عضو شورا که اتفاقا خیلی برای ورود به مجلس درتکاپو و تلاش است و جالب است که تقریبا رجاء واثق دارد راهی خانه ملت می شود، مطمئن است که نیازی به وجود این آقایان ندارد؟!

جالب است، وی در ادامه افزود: « پشت باقری می ایستیم تا به عنوان نماینده شورا و شهرداری در روز افتتاح پروژه میدان ولی عصر سخنرانی کند. » مگر قرار است آن روز چه اتفاقی بیفتد و دکتر باقری نیز بناست چه سخنانی بگوید که شما پشت وی می ایستید تا به عنوان نماینده شورا و شهرداری سخنرانی کند؟!

 شورا و شهرداری تنها به وظیفه ای که برعهده دارند عمل کردند، اگر می خواهید بگویید احداث این پل در حوزه وظیفه راه و ترابری بود پس چرا این کار را انجام دادید؟

 پروژه های دیگر و شاید هم مهم تر ساری را تفریق کردید تا این پل را احداث کنید، حتما احداث اش برای تان مهم بود و خود را به نوعی وظیفه مند می دانستید، پس این حرف ها چه معنایی دارد؟

 خوب به خاطر دارم فریادهای سیدعلی بهروش را که می گفت احداث این پل نه تنها در حوزه وظیفه ما نیست بلکه کارشناسی نبوده و گره گشای ترافیک شهر ساری نیز نیست؛اگرچه شما این فریادها را نمی شنوید چراکه اگر می شنیدید اجرای این پروژه را به تصویب نمی رساندید. البته این هم امری کاملا طبیعی است که امروز مصوبه می دهیدو فردا فریاد وااسفا سر می دهید.

بهتر است به جای اینکه پشت باقری بایستید، تمام قد در مقام حل مشکل انتقال زندان، فروشگاه رفاه و... صف آرایی کنید.

فراموش نکنیم در میان بازار مکاره ای که به راه افتاده و هر کس به فکر خویش است و در اندیشه به کرسی نشاندن حرف خود.

 شهروندان ساروی که نه، این مردم شریف و صبور استان مازندران هستند که متضرر می شوند، چراکه همه شما مخالفان روزانه و دوستان عصرانه یکدیگرید. 

ايميل نويسنده: (a_u35@ymail.com)