چهارشنبه 12 مرداد 1390-10:33

اين وعده که مي دهي به ترکستان است!

... نمی دانم امسال کدام مسئول ، میهمان روز خبرنگار خواهد بود و چه وعده ای به خبرنگاران خواهد داد؟ اما پیشنهاد می کنم میهمانان محترم لطف کرده و وعده ای ندهند تا ما هم منتظر عملی شدن آن نباشیم.(يادداشتي از کلثوم فلاحي،خبرنگار-ساري)


 روزانه تعداد زیادی از افراد در فرآیند تولید خبر ، نقش دارند. خبر، تولید می شود و در اختیار مخاطب قرار می گیرد و البته گاهی هم پیگیری خبر از سوی اصحاب رسانه صورت می گیرد.

برخی اخبار صحت داشته و بعضی هم علی رغم درست بودن، تکذیب می شوند و تعدادی از اخبار هم از پایه صحت ندارند.

 برخی اخبار حاکی از وعده های مسئولان است که علی رغم کذب نبودن اما هیچ وقت ، صورت عملی و اجرایی به خود نمی گیرند؛وعده هایی به اقشار و گروه های مختلف مردم که البته هر یک از ما در دوره ای به این اخبار سراب گونه ، دلخوش شده ایم و بعد اين وعده ها به تاریخ می پیوندند و مسئول مرتبط اصلا به یاد نمی آورد چه زمان چنین وعده ای داده است!

خبرنگار نمی تواند در خبر دخل و تصرف داشته و بر اساس اینکه می داند خبر ، وعده ای بیش نیست از انتشار آن خودداری کند.

خبرنگار ، به نیت سنج مجهز نیست تا از نیت فرد خبر دهنده آگاه شده و براساس همان نیت ،تشخیص دهد که وعده عملی می شود يا نه ؛ هرچند هم که اگر بداند نمی تواند در انتهای خبر به اطلاع مخاطبان برساند که " این خبر وعده است و عملی نمی شود".

 خبرنگاران به سبب اینکه نمایندگان افکار عمومی هستند ، همواره به دنبال حقوق و خواسته های اقشار مختلف مردم بوده و حقوق آنها را مطالبه می کنند هرچند که به نتیجه هم نرسند.

 خبرنگار نمی تواند به کوزه بیفتد و وعده عملی نشده نسبت به خود را به ورطه فراموشی بسپارد. از دردها و رنج های بر سر راه تهیه خبر ، نمی گویم اما نمی توان از یک وعده عملی نشده گذشت.

 در آستانه گرامی داشت روز خبرنگار ، یک سال از وعده مدیرکل مطبوعات داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گذشت.

سید احسان قاضی زاده ، مدیرکل مطبوعات داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراسم روز خبرنگار سال گذشته در سالن هلال احمر مازندران و در میان حدود 600 خبرنگار گفت: آن دست از خبرنگارانی که حداقل 20 اثر در نشریات و 50 اثر در خبرگزاری ها داشته و تاکنون توسط رسانه خود ، بیمه نشده اند ، از طریق تامین اجتماعی بیمه خواهند شد.

یک سال گذشت و هنوز خبرنگاران بسیاری بیمه نیستند، خبرنگارانی که در روز کارگر حقوق کارگر را فریاد می زنند ، در روز پرستار ، از حقوق پرستار دفاع می کنند، در روز معلم از مطالبات معلم ، روز معلول از حقوق معلول ، روز جوان ، روز دانشجو ، روز زن ، روز کارمند ، ... روزگار جوانی عده ای از خبرنگاران ، بدون بیمه سپری می شود و اگر هم بیمه ای در کار باشد کسی قدردان روزهای بدون بیمه از دست رفته نیست ، حتی به خبرنگاران هم وعده می دهند و عمل نمی کنند .

 آیا اصحاب رسانه باید در آن روز از انتشار این خبر جلوگیری می کردند؟ آیا باید تشخیص می دادند وعده ای بیش نیست که عملی نخواهد شد؟ نمی دانم امسال کدام مسئول ، میهمان روز خبرنگار خواهد بود و چه وعده ای به خبرنگاران خواهد داد؟ اما پیشنهاد می کنم میهمانان محترم لطف کرده و وعده ای ندهند تا ما هم منتظر عملی شدن آن نباشیم. اگر قدرت و اراده ی عملی شدن برخی وعده ها وجود ندارد ، حداقل می توان از دادن وعده خودداری کرد.