مازندنومه؛محمدحسين ملايي کندلوسي،نوشهر:کاپیتان نوشهری تیم ملی قایقرانی ایران در حمایت از نام مازندران از سوی فدراسیون قایقرانی کشور کنار گذاشته شد.

حسین سینکایی بعد از بازی های آسیایی که به مدال برنز دست یافت،به علت مشکلات شخصی و دانشگاهی برای مدتی(با اجازه نائب رییس وقت فدراسیون و سرمربی تیم) با نوشتن نامه ای به رییس فدراسیون مرخصی گرفت تا بتواند پس از برطرف شدن مشکلاتش اجازه حضور مجدد در اردوها را داشته باشد، اما آنها بعد از مراجعه مجدد اين قهرمان ارزنده مازندراني-حتي با رويت نامه ای که خودشان جهت مرخصی داده بودند-اجازه حضور در تیم ملی به او داده نشد.

مسئولان فدراسيون به سينکايي گفتند برای ورود به تیم ملی باید در مسابقات داخلی شرکت مي کرد.

"من هم در سه مسابقه شرکت کردم و موفق به کسب سه مدال شدم که با این وجود نیز از حضور در تیم ملی و شرکت در مسابقات محروم شدم چرا که علاوه بر ناهماهنگی در فدراسیون ، کسی هم در استان حامی ما نبود."-سينکايي گفت.

 
کاپیتان مازنی تیم ملی قایقرانی کشور اظهار داشت: تنها کاری که در استان انجام شد سئوال گزارشگر تلویزیون مازندران از مسئولین فدراسیون مبنی بر بی انضباطی من بودکه جای تاسف دارد رییس هیئت استان در جواب این سئوال از فدراسیون حمایت کرد!

سينکايي برای ادامه تمریناتش(به دلیل نبود شرایط تمرین در نوشهر)با کمک مسئولان نوشهري به تهران رفت تا با هزینه شخصی در هیئت تهران تمرین کند که با مخالفت و جلوگیری فدراسیون قایقرانی مواجه شد.

وی تصريح کرد:درخواست رسمی کردم تا بعد از مطرح شدن در هیئت رییسه-که بسیاری از تصمیمات برای ورزشکاران در آن گرفته می شود- به من پاسخ دادند تعهد بدهم به جای مازندران برای استان تهران مسابقه داده و عضو تیم تهران شوم تا بتوانم در تهران تمرین کنم که من به خاطر حمایت از زادگاهم-مازندران- این موضوع را قبول نکردم و اکنون از اردوی تیم ملی کنار گذاشته شده ام.

سینکایی گفت: وقتی هیئت رئیسه و ورزشکاران اصلا همدیگر را نمی بینند و  حتی هیئت رئیسه نمی داند یک ورزشکار ملی پوش چگونه بدون پول و یا تنها با حقوق ماهیانه بسیار اندک امرار معاش می کند و خبر از درد و رنج یک ملی پوش ندارند، چگونه می توانند تصمیم درستی برای یک ورزشکار بگیرند؟ 
 
دارنده چندین مدال آسیایی با بيان اين که واقعا به همین راحتی زحمت های ما-که حتی قدرداني ساده اي هم از ما نشده- باید فراموش به فراموشی سپرده شود،افزود:جواب زحمت های بی مزد ما را اين گونه دادند و مثل یک آدامس جویده شده به دور انداخته شود.

کاپیتان نوشهری تیم ملی قایقرانی کشور اظهار داشت: البته وقتی هنوز ما را در اداره تربیت بدنی شهرمان نمی شناسند و یا هنوز مدال های ما در تربیت بدنی استان به نام شهر دیگری نوشته می شود، دیگر چه توقعی از تهران نشينان می توان داشت؟

پرسش اين جاست که آیا بعد از هشت سال عضویت سينکايي در تیم ملی،همراه با دو سال کاپیتانی تیم ملی و گرفتن چندین مدال آسیایی و نیز بیش از پنجاه مدال کشوری باید این گونه با او رفتار کرد؟!

او هنوز با هزينه شخصی تمرین می کند و هیچ حقوقی هم دریافت نمی کند. آیا مسئولان استان و شهرستان نوشهر نباید از خودشان بپرسند که چرا این ورزشکار ملی پوش مازندرانی در اوج به کنج خانه اش رانده شده است؟

آیا نباید از خودشان بپرسند که مشکل این ملی پوش و کاپیتان مازندرانی تیم ملی قایقرانی کشور چه بوده است؟شايد سينکايي  وامثال او تنها پله ای برای بالا رفتن دیگران هستند و فقط به درد عکس يادگاري گرفتن با مسئولان بعد از هربار قهرماني اش بخورند!