مازندنومه،عاطفه خیرخواه: طبیعی است که با درگذشت سید علی بهروش، عضوی دیگر باید جایگزین ایشان می شد.

محمد حسن محمدی کیادهی در نخستین جلسه حضورش در شورا، اظهاراتی ادعاگونه را بیان داشت که در برخی رسانه ها نیز بازتاب داشت.

 با احترام به آقای کیادهی که شناختی دیرینه نسبت به ایشان دارم، چند جمله ای را کوتاه خدمت ایشان عرض می کنم:

 آقای کیادهی بعید می دانم ادامه دهنده راه بهروش باشید؛ نه تنها شما که هیچکس نمی تواند راه او را ادامه دهد،چون سید علی بهروش یگانه بود و در شورای اسلامی شهر ساری همتایی نداشت.

هر چند قضاوت زود است،اما یقین دارم شما هم عضوی هستید مثل سایر اعضای شورای اسلامی شهر ساری که چند صباحی می آیند و حرف می زنند و می روند!

 تا زمانی که بهروش عمرش به این دنیا بود،خیلی ها تحمل حق طلبی هایش را نداشتند،اما تصور می کنم تحمل شما برای آنان آسان تر باشد.

 چگونه می توانید بگویید:«از این تریبون اعلام می‌کنم که ادامه‌دهنده تفکر بهروش هستم تا جای خالی آن برای مردم ساری محسوس نباشد»؛ در حالی که نمی توانید بهروش گونه باشید.

بهروش گونه بودن یعنی با صراحت اعلام کردن که زباله های ساری جمع‌آوری نمی شود تا اعتبار کارخانه کمپوست به ساری اختصاص یابد،یعنی یک تنه ایستادن مقابل طرح ها و اعتباراتی که کاسبکارانه بود و به سرانجام هم نرسید،یعنی زبان سرخ داشتن و زیربار زور نرفتن،یعنی سکوت فریادگونه و اعتراض به کج روی ها،یعنی... 

 بهروش را فقط خودش می تواند ادامه گر باشد،لیکن دیگر نیست و فقط باید از کردار و رفتارش نوشت و از نبودش حسرت و تاسف خورد.