چهارشنبه 26 مهر 1391-15:36

ما خبرنگار،ما هیچ!

شنیده بودیم روابط عمومی استانداری پناهگاه و ماوای خبرنگاران استان است،اما مدتی است که خبرنگارها به جلسات مهم استانداری دعوت نمی شوند و وقتی وزیر و مقامی از تهران می آید اجازه ورود و پرسش ندارند/باز خدا پدر معاون سیاسی را بیامرزد که وقتی دید در حال خروج از استانداری هستم به همکار روابط عمومی دستور داد که برگردم.


مازندنومه،مرادعلی نعمتی: مقام های محلی در برخی استان ها یقه کاربدستان وزارت خانه ها و پایتخت نشین ها را می چسبند تا بلکه امتیاز  و بودجه ای بگیرند؛ اما متاسفانه در اینجا هر مسئولی که از تهران می آید بعضی از مقامات مازندران چنان ذوب در آن ها می شوند و جذبه میز و صندلی و قدرت شان، آنان را  تسخیر می کند که زبان در کام شان خشک می شود و حرفی برای گفتن ندارند!

بعضی ها می گویند مازندرانی ها پاگیر و خوبند؛یعنی بلد نیستند اعتراض کنند و حق خود را بگیرند و همیشه شرمسار و معتذرند.

به بهانه سیل ویرانگر بهشهر، معاون اول رییس جمهوری به مازندران آمد.بنا به همان دلایلی که گفته شد  آقایان روابط عمومی استانداری مازندان،به ویژه مسئول آن، در دعوت از خبرنگاران ملاحظاتی را قایل شدند تا مبادا تعداد خبرنگاران زیاد شود و اینان از آقای معاون و وزرا پرسش کنند!به همین دلیل تعداد دعوت شدگان از انگشتان یک دست بیشتر نبود.

برای عده ای حفظ مسئولیت و جاذبه میز و صندلی بیشتر می ارزد تا  رساندن حرف مردم به گوش مسئولان بالادستی.غالبا هم مسئولان از تهران با خود خبرنگار می آورند و ما را به هیچ می انگارند.

 بعضی از خبرنگاران 4-3 روز اخیر را در بهشهر بودند و گزارش و عکس تهیه کردند،پس دلیلی برای این بی حرمتی وجود ندارد.

صاحب این قلم بنا به خواست قلبی خودم 4 روز پشت سر هم به بهشهر رفتم و به عنوان یک خبرنگار و عکاس وظیفه دانستم عمق فاجعه را در رسانه های نوشتاری و مجازی به تصویر بکشم.

 حال سوال من از مسئول روابط عمومی استانداری مازندران این است که چگونه به خود اجازه دادید از حضور  خبرنگاری که از بدو ورود معاون اول و هیئت همراه در کنارشان بوده جلوگیری کنید و به افسر نیروی انتظامی بگویید که با دو سرباز بیاید و این جانب را از استانداری بیرون کند؟

 باز خدا پدر معاون سیاسی را بیامرزد که وقتی دید در حال خروج از استانداری هستم به همکار روابط عمومی دستور داد که برگردم.

چه قدر خوب است که وقتی در جلسات از  نهج البلاغه می گوییم،در عمل هم به آن پای بند باشیم و شعار ندهیم.

 
شنیده بودیم روابط عمومی استانداری پناهگاه و ماوای خبرنگاران استان است،اما مدتی است که خبرنگارها به جلسات مهم استانداری دعوت نمی شوند و وقتی وزیر و مقامی از تهران می آید اجازه ورود و پرسش ندارند.

میز و قدرت و مقام منصب گذران است،فقط احترام متقابل و دوستی و خدمت واقعی ماندگار است.

هرچند مسئول محترم روابط عمومی در دستخطی نوشتند مقصر نیستند اما ما اگر از هیچ کس انتظار حمایت نداشته باشیم،از او داریم و نمی پذیریم با دو خط نوشته از خود اعلام برائت کند.