دوشنبه 1 آبان 1391-0:37
تذکر یا تشکر؟
مگر نماینده فارسان که پیش از نماینده بهشهر،شجاعانه انتقاد کرد و راجع به حادثه 26 دانش آموز راهیان نور همه مقامات را به چالش کشید،چیزی از دست داد که نماینده بهشهر برای ناراحت نکردن مسئولان دولتی مجبور شد به نعل و میخ بزند و مرتب تشکر کند؟!
مازندنومه،سردبیر:صبح یک شنبه از رادیوی ماشین،اخبار مجلس را پی گیری می کردم و تذکرات و نطق های نمایندگان را گوش می دادم.
رییس کمیسیون عمران مجلس سخنانش را تمام کرد و حمید‌رضا عزیزی-نماینده مردم فارسان- طی تذکری با اشاره به حادثه اخیر یکی از کاروان‌های راهیان نور گفت:جای تاسف است که در کشور ما نخبگان همچون گل پرپر می‌شوند و ضایعه ملی برای ما پیش می‌آید اما کسی خود را پاسخگو نمی‌داند.
وی افزود: سال گذشته دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در مسیر راهیان نور جان باختند اما کسی پاسخگو نبود و البته سال قبل از آن نیز 22 معلم دار فانی را وداع گفتند اما هیچ فرد مسئولی پاسخگو نشد.
نماینده مردم فارسان با بیان اینکه اگر روند کنونی تلفات راهیان نور ادامه داشته باشد مشکلات زیادی برای کشور به وجود خواهد آمد، خطاب به وزیر آموزش و پرورش گفت: آقای وزیر آموزش و پرورش آیا شما راضی هستید فرزندتان به راهیان نور برود و جسد او را تحویل بگیرید؟
وی سپس خطاب به رئیس سازمان بسیج مستضعفین گفت: جناب سردار نقدی آیا شما درباره وضعیت فعلی کشته شدگان پاسخگو هستید گرچه ما هرچه داریم از شهداست اما شما درباره وضعیت فعلی باید پاسخگو باشید.عزیزی از وزیر راه و نیرو خواست درباره تلفات جاده‌ای زائران راهیان نور پاسخگو باشند.
در حالی که وقت تذکر این نماینده به پایان رسیده بود و لاریجانی چند بار با تشکر از او خواست حرف هایش را تمام کند،اما این نماینده ادامه داد: شهدا راضی نیستند بچه‌های ما مثل گل پر پر شوند اما هیچ کس پاسخگو نباشد،بنابراین بنده از رئیس جمهور، رئیس مجلس، وزیر دفاع، وزیر آموزش و پرورش و وزیر نیرو می‌خواهم درباره تلفات زائران راهیان نور پاسخگو باشند.
از اظهارات شجاعانه این نماینده لذت بردم.او بدون پوشاندن انتقاداتش و در لفافه سخن گفتن،اعتراضش را در صحن علنی مجلس بیان کرد.
پس از این نماینده، احمدعلی مقیمی-نماینده نکا و بهشهر-به بیان تذکر پرداخت.صدای رادیو را بلندتر کردم.تصورم این بود که مقیمی بسان نماینده قبلی-عزیزی-به نمایندگی از مردم سیل زده در مقابل کمبودها و نارسایی ها واکنش نشان می دهد و برخورد با مسببان حادثه سیل بهشهر را خواستار خواهد شد.
او با چند تشکر سخنانش را آغاز کرد و لا به لا از استاندار و معاونانش با ذکر نام تشکر کرد.سپس برای معاون اول رییس جمهوری وهیئت همراهش نیز سنگ تمام گذاشت و خالصانه از آن ها هم تشکر کرد.
لابه لای این تشکرها و قدردانی های بدون دلیل،مقیمی چند نکته را هم گفت؛مثلا" این که« این حادثه می‌تواند برای ما عبرت‌ها و درس‌های فراوانی داشته باشد» یا «اگر دیروز به وظیفه‌مان عمل می‌کردیم، امروز شاهد چنین حادثه دلخراشی نبودیم، عدم لایروبی رودخانه‌ها و عدم نظارت بر برداشت جنگل در حاشیه رودخانه‌ها، توانسته سیل را به شهرستان بکشاند و خسارت زیادی به بار بیاورد.»
معروف است که نماینده زبان گویای مردم است و بدون واهمه و رو دربایستی باید در مجلس حرف هایش را بزند و مصونیت نیز برای او قائل شده اند.
امروز نماینده بهشهر آن قدر تشکر کرد که دوکلمه حرف حسابش نیز در این بین گم شد و اصلا" نمی دانم در وقت محدود چند دقیقه ای که بابت تذکر آین نامه ای گرفته بود،چه نیازی به قدردانی و تشکر از مقامات استانی و کشوری بود که هر چه انجام دادند وظیفه خدمت گذاری شان بوده و از این حیث منتی بر سر مردم ندارند.
پرسش این است که فایده این گونه اظهارات پوشیده و دربسته و در لفافه حرف زدن چیست؟این تذکر آیین نامه ای بود یا تشکر آیین نامه ای؟
مگر نماینده فارسان که پیش از مقیمی شجاعانه انتقاد کرد و راجع به حادثه 26 دانش آموز راهیان نور همه مقامات را به چالش کشید،چیزی از دست داد که نماینده بهشهر برای ناراحت نکردن مسئولان دولتی مجبور شد به نعل و میخ بزند و مرتب تشکر کند؟!
واقعه سیل در اثر ندانم کاری های همین مسئولان و مقامات روی داد و اینک این نماینده محترم به جای قدردانی های پی در پی باید آن ها را به پرسش و چالش می کشاند.
در همین تذکر کوتاه،نماینده بهشهر گفت: عدم اجرای آبخیزداری و نبود امکانات، مشکلاتی را به وجود آورده است... خلل جدی نبود امکانات اولیه، مشکلات عدیده‌ای را برای مردم ایجاد کرده...ما شاهد خسارت 20 تا 100 درصدی برخی منازل مسکونی و همچنین خسارت صددرصدی لوازم منزل هستیم... شهرستان بهشهر 100 میلیارد تومان خسارت دیده است...
خب،اگر واقعا" آن گونه است که این نماینده می گوید باید جای قدردانی از دولتی ها توضیح خواست و برای خوشامد فلان مسئول و مقام دولتی(و شاید حربه ای برای جذب اعتبار)بدون دلیل تشکر نکرد که قضیه لوث شود.
اگر سیل در نقطه ای دیگر از کشور می آمد،آیا نماینده های آن جا نیز این گونه زبان گویای مردم شان می شدند؟