محمدجواد محبت، شاعر، به مناسبت تولد نيما يوشيج در 21 آبان گفت: نيما ذهني باز و كشاف داشت و اين ذهنيت باز با اشراف به ادبيات روز و ادبيات كهن همراه بوده است. وي افزود: در گذشته شاعران براساس وزن و قافيه شعر مي‌سرودند و اين مطروحه‌سازي در انجمن‌هاي ادبي و شعري بوده، شاعران آن دوران مطلعي از شعر شاعران قديم را وام مي‌گرفتند و بر اساس آن به غزل‌سرايي و قصيده‌سرايي و غير مي‌پرداختند. در اين زمان نيما در برابر كارهاي شاعران طرحي را ريخت كه از تكرار و يكنواختي بيرون آمد. وي در آن دوران از متفكرين روزگار خود بود و به طور كامل مانيفست شعري را ارائه داد كه مورد استفاده شاعران قرار گرفت. محبت ادامه داد: نيما توانست به كلام و نثر ساده و دوست‌داشتني دست يابد و در گفتن اشعار هيچ مشكلي نداشت. ارائه آثار شعر نو و عروض نيمايي در آن دوران براي گروهي از شاعران جانيفتاده بود و اين نوع شعر در موسيقي و وزن مورد پذيرش برخي از شاعران نبود، چرا كه شعر شاعران آن دوران به لحاظ نازك‌انديشي و موسيقايي از شعر نيما نازك‌تر و لطيف‌تر بود. در آن زمان عده‌اي بودند كه منتظر به وقوع رسيدن اتفاقي در شعر بودند و اگر كار نيما غيراصولي بود، شاعران بزرگي چون مشيري و توللي و اخوان به كار وي توجه نمي‌كردند و روي‌آوري شاعران بزرگ به شعر نيما نمونه اصالت كار نيماست. وي ادامه داد: در روزگار ما شعر گفتن به سبك نيما هنر نيست اما شعر نيمايي را از نظر عروض و شيوه ساختار مي‌توان كار كرد، اما در حال حاضر انحرافي در شعر نو به خصوص سپيد پيدا شده و اين به نوعي تخريب كار نيماست. البته در اين ميان افرادي چون احمد شاملو نيز به سراغ شعر سپيد رفته‌اند و در اين كار موفق عمل كردند. اما افرادي نيز وجود دارند كه بدون مطالعه شعر گذشتگان و ارزيابي شعر گذشته در حوزه شعر سپيد كار مي كنند و اين به بدنه شعر فارسي صدمه مي‌زند.