مازندنومه،محمد علی پاسندی: از فروردین ماه، وقتی در ورودی های شهر ساری، به ویژه از سمت قائم شهر نقش نما و تابلوهایی نصب شد که ورود به شهر بهار نارنج را نوید می داد، ابتدا برخورد بابلی ها با این قضیه جنبه های طنز آمیز داشت،اما قسمت جدی تر این موضوع بعدا" به صورت مناقشه هایی بین مسئولان دو شهر روی داد.

 جدالی بر سر درستی یا نادرستی اقدام شهرداری و شورای شهر ساری در نامیدن مرکز استان با عنوان شهر بهارنارنج پیش آمد، چرا که بابلی ها از خیلی وقت ها پیش این نام را برازنده ی شهر خود می پنداشتند؛هر چند اگر این مناقشه به محکمه کشیده شود، از نظر حقوقی حرجی بر ساروی ها نیست و این اقدام شان مشکل قانونی ندارد.

در سریال پایتخت2، ارسطویی بود که اگرچه فیلسوف نبود،حرف های جالبی می زد.

رفاقت دیرینه  بین بزرگان بابل و ساری

اگرچه زنده یاد غلامرضا کبیری(1298-1389، شاعر و نویسنده، اهل ساری بود، ارادت او به مردم فرهنگ دوست بابل همیشگی بود.

 این ارادت البته دو طرفه بود. شاید از همین رو بود که بابلی ها پیش قدم تر از ساروی ها، مراسم پاسداشت این چهره ی ماندگار استان را در سال 1386 در جشنی به نام شلاب برگزار کردند(در مجتمع فرهنگی سینمایی بابل).

استاد کبیری در همین مراسم پاسداشت بود که در وصف مردم بابل سروده ای را خواند :

ای فروغ معرفت از سعی والای شما  / خلعت ذوق و ادب همساز بالای شما
آفرین بر جمع خوش ذوق بهار احساس تان  /   کم بُود جمعیتی هم فکر و همتای شما
شهر بابل قطب دانش، مهبط شوق و هنر  /   گشت از نیروی هم آهنگ و پایای شما
هست بابل برگ زرین دگر این خطه را    /   سایه افکن بر سرش تا هست طوبای شما
دانشی مردان نامی شهر بابل هدیه کرد / خاک ایران ست مدیون هدایای شما
شیخ محمد صالح علامه عالی مقام  /  پیش از او شیخ کبیر رفعت افزای شما
از دگر دانشوران فاضل و بی ادعا  /  بود شعبانپور فرهومند و دانای شما
عرصه های علم و فن بالنسبه تسخیر شماست /  مرحبا بر توده های پیر و برنای شما
طرف بابل رودتان دارد خزان، رنگ بهار  / باشد این هم جلوه ی شهر فریبای شما
گیرد اینجا شعر من پایان ببخشیدم که شد /  رنجه از پر گوییم طبع شکیبای شما
عزمتان جاوید و مهر افزون ، شما را حال خوش /  نرگس باغات ما شاباش پاهای شما
 (ساری – 28 آذر 1386، تقدیم به بابلی های گرامی )

استاد غلامرضا کبیری

استاد کبیری، پیش پای بابلی ها گل های نرگس باغ های ساری را شاباش می ریزد و رسم ادب نگه می دارد.

 این غفلت از پاسداشت مرحوم کبیری ، برای مردم ساری باز هم مغفول ماند تا جایی که باز هم مردانی از بابل و آمل مراسمی را برای پاسداشت استاد کبیری در ساری برپا داشتند.(به همت مرکز پژوهش های فرهنگی و انجمن ادبی مازندران).

 این مراسم چنان در ساری دیر هنگام برگزار شد که استاد کبیری در سن 91 سالگی به سر می برد و در همان سال نکوداشت خویش(1389) نیز در ساری چشم از جهان فرو بست .

 اگر هم مردم ساری در پاسداشت کبیری کم کاری کرده باشند، کمتر اهل گلایه بود. او حتی زمزمه های شاعرانه اش را به یاد مردم ساری می سروده است و کتاب "زمزمه هایی از شهر بی خزان من ساری" را در سال 1380 توسط انتشارات پژوهش های فرهنگی در 151 صفحه به چاپ رساند.

 اگر مردم ساری به نوشته های مفاخر خود دقت نظر بیشتری می کردند، می شد که در همان سال ها "شهر بی خزان" را به اسم ساری افزون کنند و نه بهارنارنج را که مایه اختلاف دو شهر شود.

البته تلاش بابلی ها در پی سال ها پژوهش و تحقیقات جمعی از نویسندگان در کتابی به نام " بابل ، شهر بهار نارنج"  در سال 1379 توسط انتشارات چشمه در تهران در 544 صفحه(چاپ اول ، گالینگور) به ثمر نشست.

کتاب بابل شهر بهارنارنج

 این کتاب در هفت فصل به معرفي جغرافياي طبيعي و انساني، تاريخ، ادبيات، هنر، فرهنگ‌عامه، پيشينه آموزشي، كشاورزي، صنعت، آثار و بناهاي تاريخي بابل مي‌پردازد.

 البته همزمانی فعالیت مسئولان شهری بابل و همزمان شدن چاپ این کتاب ، نام بابل را با عنوان "شهر بهار نارنج" گره زد.

 چاپ این کتاب در راستای گنجاندن "بهار نارنج " در فعالیت های مکتوب شهرداری بابل در همین سال(1379) بود .

وجه تسمیه بابل در سال 1379 به تصویب شهردار وقت رسید. البته میزان و حجم نارنج کاری در شهر بابل به حدی است که میزان آن به 500 هزار اصله می رسد( آمار شهردار بابل-1392) .

آرم شهرداری بابل

 برخی نیز پا را فراتر گذاشته و اشاره کردند که از سال های دور، "بهار نارنج" لقب با مسمایی برای بابل بوده و وقتی در سال 1312 نام "بارفروش" به "بابل" تغییر یافت، بنا به دستوری در معابر شهر، درخت نارنج کاشتند و از آن زمان دور، نارنج نماد بابل بوده است . "روشن" شهردار وقت بابل نیز مصوبه اي گذراند كه بابل شهر بهارنارنج است.

دو مقوله جدا از هم

در 25 تیر ماه 1391 ، در پی استيضاح سیدعلی حجازی توسط ۵ عضو شورای شهر،  مهدی عبوری- معاون اداری مالی صدا و سیمای مازندران-با 7 رأي رسما به عنوان شهردار ساری انتخاب شد.

عبوری،شهردار ساری

در اواخر سال 1391 بود که نام شهرداری ساری با برگزاری جشنواره ی بهار نارنج گره زده شد و طی ابلاغیه ای از طرف استانداری وظیفه ی برگزاری جشنواره ی بهار نارنج بر دوش شهرداری ساری قرار گرفت.

جمال باقري -عضو شوراي سياستگذاري جشنواره عرقگيري بهار نارنج ( و همچنین سخنگوی شورای شهر ساری ) در همین زمینه اشاره کرده بود: شهرداري ساری در نظر دارد با ابلاغ استاندار محترم مازندران و معاون عمراني استاندار كه خود نيز فرزند بابل است، جهت انتفاع مردم استان از شرق تا غرب، اين جشنواره را در مركز استان برگزار كند.

البته آقای باقری اشاره ای به ثبتِ نام این جشنواره به نام ساری نکرد و در مورد دلیل برگزاری این جشنواره در ساری نیز اظهار داشت: به دليل اينكه ساري مركز استان است و محل كار بیشتر مديران در ساري مي باشد و اكثر مسئولان به اين جشنواره نگرش استاني دارند،جهت تسريع در امور،اين جشنواره در مركز استان برگزار مي شود.

ابتدا برگزاری همایش عرقگیری مقوله ای جدا بود(که فقط بین مسئولان شهری ساری و بابل مناقشاتی را ایجاد کرده بود و هنوز به بحثی در میان افکار عمومی مبدل نشده بود) و با تغییر وجه تسمیه ی شهر ساری به نام "بهار نارنج" گره نخورده بود.

آرم شهرداری ساری

در اصل نیز باید این دو امر را دو مقوله ی جدا از هم دانست. کلید تغییر لقب شهر ساری، توسط شهرداری و شورای اسلامی شهر ساری زده شده بود که همزمانی این امر با تبلیغ برای برگزاری جشنواره ی عرقگیری بهار نارنج در ساری، تفکیک این مقوله را برای افکار عمومی سخت کرد( همچنان نیز این عدم تفکیک در موضوع در افکار عمومی مشاهده می شود)

 این نکته را باید در نظر داشت که برگزاری جشنواره ی عرقگیری بهار نارنج به دستور استاندار کلید زده و مسئولیت انجام و برگزاری آن به سازمان پارک ها و فضای سبز شهرداری ساری ابلاغ شد اما تغییر لقب شهر ساری به بهار نارنج توسط شهرداری و شورای شهر ساری صورت پذیرفته است. از همین جاست که باید این دو مقوله را از هم جدا دانست. 

جشنواره بهار نارنج ساری،اردیبهشت 1391

 مهدي عبوري-شهردار ساري- نیز در میان این بحث های مجازی و غیر مجازی، در هفته ی پایانی فروردین (1392) تأكيد کرد که:«ايجاد دبيرخانه دائمي اين جشنواره در مركز استان به دستور استاندار محترم بود».

وی همچنین اشاره کرد:«ايجاد دبيرخانه برگزاري جشنواره بهار نارنج در ساري ثبت كشوري شده است». او همچنین خاطر نشان شد: «دومين جشنواره ی بهار نارنج طي روزهاي ۱۹ و ۲۰ ارديبهشت ماه در بخش هاي مختلف و با حضور ميهماناني از سراسر كشور در ساري برگزار مي شود ... ما برگزاري اين جشنواره را فرصتي طلايي مي دانيم براي به تصوير كشيدن توانمنديهاي استان و نه فقط مركز آن و اميدواريم ديگران نيز به جاي بخشي نگري با ما همكاري كنند تا با پايان دادن به اختلافات بي معنا و بي مبنا همه با هم بكوشيم تا در گام اول استان مازندران را از محروميت فارغ سازيم و آنگاه به شكوفايي و عمران شهرهاي آن بپردازيم». 

 شهردار ساري با تأكيد بر پرهيز از هر اختلافي و نيز دامن زدن به اختلافات درباره اين موضوع كه كجا پايتخت بهارنارنج است و چه شهري مسئوليت برگزاري اين جشنواره را دارد گفت: قانونگرايي يگانه راهي است كه به اختلافات پايان مي دهد .

همنامی و خوشنامی

در بخش ادبيات، هنر و فرهنگ عامه ی کتاب "بابل شهر بهار نارنج"(نشر چشمه) که به قلم دکتر ابوالقاسم اسماعیل پور نوشته شده آمده :«نخستين جلوه نگارگري و خطاطي معاصر را بايد در طراحي و خطاطي روزنامه روح‌الامين ديد كه در 1288 شمسي در بابل منتشر مي‌شد. يكي از خوشنويسان پيشكسوت سده حاضر "سيدعلي اكبر طاهايي"، فرزند "سيدعبدالرزاق" بود كه در 1279 شمسي در بابل متولد شد و افزون بر سرودن شعر، خوشنويس چيره‌دستي بود و زندگي‌اش نيز از همين راه مي‌گذشت».

ار قضا و بخت مازندران شخصی به همین نام بر تخت مدیریت عمارت استانداری در مازندران نشست: سیدعلی اکبر طاهایی .

سید علی اکبر طاهایی(استاندار مازندران از23 آبان ماه 1388) در صبح روز یکشنبه اول اردیبهشت 1392 در جلسه ی شورای سیاستگذاری جشنواره ملی عرقگیری بهار نارنج، بر ضرورت ثبت ملی جشنواره "بهار نارنج ساری" تأکید کرد . این خبری بود که برخی از خبرگزاری ها مخابره کرده بودند .

  اما آنچه از خبر سایت استانداری پیداست استاندار، به ثبت ملی"جشنواره بهار نارنج" اشاره کرده بود، نه "بهار نارنج ساری" .
 
البته شاید ابلاغیه استاندار و سپردن مسئولیت این همایش به شهرداری ساری (سازمان پارک ها و فضای سبز شهرداری ساری) حمایتی شد بر طرح شورای شهر و شهرداری ساری برای اصرار بیشتر به نامیدن شهر ساری با لقب بهار نارنج .

البته پوشش نادرست خبری نیز افکار عمومی را بر آن داشت که گمان کنند پشت پرده ی تغییر وجه تسمیه ی ساری نیز شخص استاندار قرار دارد. از همین جا بود که موضوع جشنواره ی بهار نارنج و تغییر لقب ساری با هم در آمیخته شد و دیگر قابل تفکیک نبود.

 این امر سوء برداشت هایی را در پی داشت. سایت استانداری خبری دقیق تر را ارائه داده بود که در فضای اینترنتی مورد دقت خوانندگان قرار نگرفته بود .

طاهایی،استاندار مازندران

البته در همان جلسه که استاندار بر ثبت ملی جشنواره ی بهار نارنج تأکید کرده بود، سيدعيسي هاشمي(معاون امور عمراني استاندار مازندران) نیز به برگزاري موفق نخستین جشنواره سراسري عرقگيري بهار نارنج در سال گذشته(1391) به همت سازمان پارك ها و فضاي سبز شهرداري ساري اشاره کرد.

 او هم چنین خواستار استقرار دبيرخانه ی دائمي جشنواره در مركز استان و با نگاه استاني (غیر متمرکز بر صرفا شهر ساری) و مشاركت تمامي شهرهاي استان شد و افزود: اين دبيرخانه بايد در مركز استان باشد و در بازه زماني مشخص اين جشنواره با سياستگذاري دبيرخانه در تمامي شهرهاي استان به صورت همزمان برگزار شود .

اگرچه طبق گفته ی آقای هاشمی، اولین دور این جشنواره در سال گذشته(21 و 22 اردیبهشت 1391) در ساری برگزار شده بود ولی پارسال مردم شاهد تغییر لقب ساری  به شهر بهار نارنج نبودند.

 همایش سال گذشته به همت سازمان پارك ها و فضاي سبز شهرداري ساري و با همكاري استانداري ، دانشگاه علوم كشاورزي شهرستان ساري، شهرداري و شوراي اسلامي شهر ساري به مدت دو روز با اجراي مسابقه و برنامه نمادين عرقگيري، 35 غرفه نمايشگاهي و اجراي مولودي خواني و نمايش طنز، موسيقي محلي و نمايش آيين هاي بومي برگزار شده بود.

البته درست همین روز(روز سخنرانی استاندار و معاونش) بود که آقای نقيبي -رئيس شوراي اسلامي شهر ساري- در جلسه شوراي اداري شهرداري ساری به رضايت مندي استاندار مازندران، شوراي شهر ساري و مردم مركز استان از آقای عبوري تأكيد كرد.

جدال بر سر نام یا همایش؟

اظهارات خانم مرمر فيروزپور-رييس كميسيون اجتماعي فرهنگي شوراي اسلامي شهر بابل- که گفته بود: «خوشبختانه بابل به عنوان پايتخت بهارنارنج در شمال كشور شناخته گرديده و امسال سومين جشنواره عرق بهارنارنج را در بابل پايتخت بهار نارنج شمال كشور برگزار مي شود»، از طرف مسئولان ساری بی جواب نماند.

محمدحسن محمدی کیادهی-رئیس کمیسیون بودجه ی شورای اسلامی شهر ساری-در مقام پاسخ به خانم فیروزپور برآمد.

کیادهی 21 فروردین ماه امسال ضمن اشاره به این نکته که در جشن عروسی او نان و نمک خورده است،گفت: «اكنون با درك شرايط و به منظور جبران مافات استاندار و مسئولان استاني در پي برگزاري موفق جشنواره بهار نارنج در ساري به اين نتيجه رسيدند كه اين جشنواره مورد پشتيباني قرار گيرد و بر اين اساس اين جشنواره را با محوريت سازمان پارك ها و فضاي سبز شهرداري ساري به رسميت شناخته و با صدور ابلاغ براي شهرداري ساري و مشخص نمودن اعضاي آن، آن را جشنواره رسمي قلمداد نموده و شخص آقاي استاندار پيگيري موضوع مي باشد و آقاي هاشمي معاون استاندار مازندران كه خود نيز يك بابلي است با درك مطلب در مراسم جشنواره سال قبل با صراحت گفت كه از برگزاري جزيره اي اينگونه جشنواره ها پرهيز شود».

محمدی کیادهی در پایان اظهارات خود، بر جشنواره ی موازی بابلی ها این گونه تاخت: «در فصل بهار نارنج و سرمستي طبيعت و انسان ها از بوي بهار نارنج، بوي بد اقدام نسنجيده جشنواره موازي در بابل به دور از اخلاق  و دور انديشي است» .

اما "مرمر فیروزپور"(به عنوان دبیر سومین جشنواره ملی بهار نارنج  بابل) همچنان پای می فشرد که: «بهارنارنج به عنوان هویت شهربابل است و بابلی ها در طول سیزده سال گذشته با چاپ کتاب ، نقشه گردشگری نام این شهر را به نام شهر بهارنارنج معرفی نموده اند».

او همچنین در اهمیت سومین همایش بهار نارنج بابل گفت :«تاکنون[اول اردیبهشت 1392] بیش از 50 مقاله به دبیرخانه همایش جشنواره ملی جشنواره ملی بهارنارنج بابل رسیده است و هیأت علمی  جشنواره شامل دانشگاه های معتبر شهرستان و استان در حال بررسی مقالات هستند» .

 فیروزپور در جهت با اهمیت جلوه دادن این همایش یادآورشد:«این همایش[علمی عرقگیری بهار نارنج] با حضور معاونت محترم وزارت بهداشت در حوزه طب سنتی و گیاهان دارویی و سایر مهمانان و اساتید و کارشناسان از سراسر کشور در روز 12 اردیبهشت سال جاری همزمان با سومین جشنواره ملی بهارنارنج بابل برگزار می گردد» .

اما تا اینجای بحث، بحث های مسئولین دو شهر بر سر برگزاری همایش بهار نارنج است، نه تغییر تابلوهای شهری به نام "بهار نارنج". در اواخر فروردین (92 ) بود که "شهرداری و شورای اسلامی شهر ساری" تابلوهایی را در ورودی های مختلف شهر نصب کردند که ورود مردم به "شهر بهار نارنج ساری" را خوش آمد می گفت. 

 خوش نماترین این نماد ها نیز در ورودی شهر از سمت قائمشهر به ساری در آستانه ی ورودی کمربندی غربی به شهر نصب شده بود . این خوش آمد گویی ظاهرا به مذاق بابلی خوش نیامد .

گسترش چهار راه دروازه بابل

مسئولان بابل در روز جمعه 13 اردیبهشت 1392  مشغول تدارکات برگزاری مراسم  روز پایانی جشنواره ی بهار نارنج خود بودند و هنوز در حال و هوای بازپس گیری وجه تسمیه ی شهر خود، که سحرگاهان در "چهار راه دروازه بابل" شهر ساری، شهردار ساری به همراه برخی از مسئولین سیاسی و اداری شهری و استانی حضور به هم رساندند تا کلید تغییر و تعریض این چهار راه و تبدیل آن به میدان و تغییر آن به نام"ابن شهرآشوب ساروی"(قرن پنجم و ششم هجری قمری) را بزنند و نام بابل را برای همیشه به صفحات تاریخ در این نقطه از ساری بسپارند .

  البته حسین اسلامی ساروی-مسئول مرکز ساری شناسی و از اعضای برگزاری کنگره ی ابن شهر آشوب در ساری، که قرار است در آبان 1392 برگزار شود- نیز شهردار جوان را در این کار همراهی می کرد.

 این می توانست به چند دلیل باشد: 1- مرکز ساری شناسی اگرچه به گفته ی اسلامی، دولتی نیست اما از بودجه شهرداری بهره مند می شود.

 به گفته ی خودشان:«اين مركز براي شهرداري در حد حقوق يك نيروي خدماتي هزينه ايجاد مي كند و نه بيشتر» .

 2- اسلامی ساروی از احیاکنندگان نام و چهره ی ابن شهر آشوب است.

 3- همراهی اسلامی ساروی که گاهی مقاله هایی را در حوزه ی تاریخ قلمی می کند می توانست در کنار مسئولان در پروسه ی این اقدام بعد توجیه پذیرتری به این تغییر نام بدهد .

البته اسلامی ساروی در مورد میدان اصلی شهر ساری نیز معتقد است:« من خجالت مي كشم وقتي مي بينم برج ساعت را نماد اين شهر[ساری] معرفي مي كنند حال آنكه ما در ساري سه گنبدان، برج لاجيم و ... داريم كه بيش از هزار سال قدمت دارند.» .

 
نفر اول سمت راست: حسین اسلامی ساروی، نفر دوم رمضان شجاعی

نفر سوم سمت چپ و کنار شهردار: هادی ابراهیمی

البته از کارهای سختی که عبوری انجام داد بازگرداندن مجسمه ی اسب های معروف ساری و تغییر مکان آن به مکان تازه تغییر نام یافته ی میدان فرح آباد (خزر سابق) بود که البته می توانست تغییر نام میدان "خزر"( به میدان فرح آباد)، به آرزوی حسین اسلامی ساروی مبنی حذف نام خزر از دریای مازندران جامه ی عمل بپوشاند.

تلاش بابلی ها ، از همایش تا تغییر لقب شهر

بالاخره هر طور بود بابلی ها هم ضمن تبلیغ رسانه ای(مجازی و مکتوب) و حتی کمک گیری از پیامک و تلفن های غیر مستقیم (حتی به اهالی ساری) برگزاری سومین همایش بهار نارنج را اعلام کردند تا نشان دهند که پیش و بیش از ساروی ها اقدام به برگزاری این همایش کرده اند .

 البته مناقشه ی برخی مسئولان شهری بابل با ساروی ها سر برگزاری همایش عرقگیری بهارنارنج نبود، بلکه اعتراض آنها به ثبت این وجه تسمیه به نام ساری و همچنین تغییر لقب ساری به شهر بهار نارنج بود.

 در همایش 3 روزه ی بابل نیز هزاران نفر از این همایش دیدن کردند.

صبح روز 13 اردیبهشت ، چهار راه دروازه بابل به ابن شهر آشوب تغییر نام یافت و در عصر همان روز بود که دل آشوبِ دل مردم بابل بیشتر شد.

 آنها توماری در همایش سوم بهار نارنج در بابل پهن کردند که در آن خطاب به رئیس جمهوری آمده بود:"این تومار که پیش روی شماست در ذات خود صدا و فریاد مردم شهر بهارنارنج بابل را در خود نهفته دارد،مردمی که شکایت دارند از ناملایماتی های اخیر مسئولان شهر جای خالی(!) که خاطر ما و همشهریان ما را آزرده اند و هر وقت از آن شهر گذر می کنیم،دل مان به درد می آید."(نگاه کنید به:مازندنومه: http://www.mazandnume.com/?PNID=V15282)

همان طور که پیش تر گفته شد بین دو نکته ی همایش بهار نارنج با نامیدن شهر ساری با وجه تسمیه "بهار نارنج" باید تفکیک قائل شد. بین آنچه استاندار ابلاغ کرده و آنچه شهرداری و شورای شهر ساری اقدام به نامیدن شهر ساری به شهر بهار نارنج کرده اند تفاوت وجود دارد.

 از اسفند ماه(1391) که زنگ برگزاری دومین جشنوراه "عرقگیری بهار نارنج" در ساری به صدا در آمد،حتی در عنوان عمومی دومین همایش نیز نام ساری دیده نمی شود، بلکه فقط نوشته شده :"دومین همایش ملی بهار نارنج"  و فضای سبز شهری.

در همایش یا جشنواره ی بهار نارنج در 19 و 20 اردیبهشت که در ساری برگزار می شود ، به این همایش تا به حال بیش از 130 مقاله علمی ارسال شده است. ساروی ها تأکید دارند که این جشنواره به صورت سالانه در مرکز استان (ساری) برگزار خواهد شود .
 
البته در گیر و دار بحث های بابل و ساری بود که کومله شهری در ۵ کیلومتری شهر لنگرود و در فاصله ی کمی از چمخاله در استان گیلان پیدا شد که نام بهار نارنج را بر خود نهاد.

 حال باید دید این بازیگر سوم چگونه از نقد و نظر دو شهر درگیر بحث و جدال سر به سلامت بیرون خواهد برد .

 البته در شهر نکا نیز به علت تاریخی بودن محله ی "نارنج باغ"، مدعیانی مبنی بر هویت تاریخی این شهر با وجه تسمیه ی "بهار نارنج" پیدا شده اند . آنها خواسته های خود را طی نامه ای در 17 اردیبهشت 92 این گونه بیان کرده اند:

"ما امضا كنندگان اينترنتي زير  بر خود لازم مي دانيم تا به شهرداري و شوراي شهر نكا گوشزد كنيم؛ محله نارنج باغ از محله هاي تاريخي و اصيل شهر نكاست و مبداء شهرما همين محله ها بوده است؛ واين نشان دهنده آن است كه باغ نارنج در اين منطقه قدمت تاريخي داشته و جزئي از هويت ماست.

امروز شاهد هستيم دو شهر بزرگ استان مازندران(بابل و ساري) رقابت شديد بر سر ثبت ملي جشنواره بهار نارنج در سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري به نام خود دارند و در سالهاي اخير با اجراي جشنواره بهار نارنج و فراخوان مقاله و... جشن هاي بزرگ ملي و... به نام شهر خود برپا كردند و بر اساس آخرين اخبار اين جشنواره به نام مازندران ثبت شد.

 جاي تعجب است چرا مسئولان شهرداري و شوراي شهر نكا تا به حال به اين فكر نيفتادند و نتوانستند اين هويت شهر نكا را به مسئولان استان و كشور يادآوري كند كه جشنواره بهارنارنج همانطور كه از اسم قديم شهر نكا مي آيد هويت اين شهر است چرا ثبت جشنواره به نام نكا نشود؟  چرا مسئولان در اين خصوص برنامه فرهنگي و... اجرا نكردند و ميدان را خالي كردند تا ديگران جايمان را پر كنند.

ما شهروندان نكايي و كساني كه دلمان براي فرهنگ و اصالت شهر خودمان مي سوزد در اين درخواست از شهردار و شوراي شهر نكا مي خواهيم نسبت به ثبت اين جشنواره به نام نكا اقدام نمايند.

 جمعي از جوانان فعال در فضاي مجازي شهر نكا

 
ساری، شهر بی خزان

فارغ از بحث های عمومی و خصوصی که در رسانه های مختلف در جریان است، و به دور از جانبداری، باید سعی کرد نام نیک بر هر شهر نهاد تا آن نام ما را به یاد آنچه هست بیندازد نه آنچه دوست داریم.

 به پیشنهاد بزرگان و مفاخر و مشاهیر شهر ساری می توان گوش سپرد و شهر بهار نارنج ساری را به نام شهر بی خزان ساری تغییر عنوان داد .

در ابتدای ورودی شهر ساری این گونه می توان نوشت : به شهر بی خزان؛ ساری خوش آمدید.

ملک الشعرای بهار نیز چه خوش سرود :
 
شاد باش ای شهر ساری کز فروغ علم و دانش/ بینمت چشم و چراغ کشور مازندرانی