تِه وَنوشِه ی بهاری                  

 تِه زِلالِ چشمه ی او
تِه جا بال و پِر ‘گيرمبه                    

ته جه مه نفِس بونِه سُو
ته صدای دور بگردم

 ته صدا زلال و پاکِ
دِرو زَمبِه کور بگردم              

 تِره مه نفس هلاکِ
تِه هِوا شيرينده قندِ،         

ته نشونی دِماوندِ
تِه الهی بويي زِندِه           

الهی لب داری خندِ
ته خليج و ته خَزرِّ                         

ته خاکِ پِرِ گوهرِّ
همه جارِه دوس دارمبه       

كوير کوه و کمرِّ
وِنِه تِه مِرِه هادی دل                    

وِنِه من تِره هادم دل
وِنِه که راه دكفيم راه                     

برسيم اِفتابِ منزل
وِنِه کِه با هم بسازيم        

مِنا تِه شه سرزمين ره
وِنِه سَر بِلِن بوينيم            

شه ايران نازنين ره
اِما هم صِدا و هم دل            

 تِرِه زمبی صدا
  ته کوهو دشت رِه سازمبی   

 به اميد خدا
تِرِه خوامبی جانِ ايرون   

  تِرِه خوامبی وطن
شِه جان رِه تِوسّه دمبی         

 بَموندی َسر بِلن

شعر و عکس از:علی حسن نژاد