مازندنومه، لطف الله آجدانی، مدرس دانشگاه و روزنامه نگار: همراهی من به عنوان یک مدرس دانشگاه و روزنامه نگار با ربیع فلاح به روزهایی باز می گردد که او نه استاندار مازندران بود و نه سخنی از استاندار شدن او در میان.

روزها و شب هایی که بی صبرانه و مشتاقانه پس از عدم احراز صلاحیت آیت الله هاشمی، آن گاه و همان گونه که در یادداشتی زود هنگام با عنوان "رایحه ی خاتمی و هاشمی با عطرروحانی "( نگاه کنید به آرشیو مازندنومه) در جست و جوی فضایی برای حمایت از گفتمان عقلانیت و اعتدال دکتر حسن روحانی از حوزه یک اندیشه گر و نظریه پرداز فرهنگی و سیاسی به حوزه سیاست قدم نهادم ، در مازندران هم قدم و همراه با مردی شدم که ریاست ستاد انتخاباتی دکتر حسن  روحانی را در استان برعهده گرفت و در فضای مه آلود و مبهم سیاسی آن روزها شجاعانه ، مقاوم و خستگی ناپذیر به حمایت از روحانی و گفتمان اوبرخاست.

 مردی که به راستی نامش"ربیع" بهاری بود که در  تفکرش اعتدال و در رفتارش نجابت ، ادب و صداقت شکوفه داشت.

ماه ها ، روزها و ساعت ها و دقایق و لحظه های بسیاری را با ربیع فلاح گذراندم و با گذشت زمان خود را به او نزدیک تر می یافتم.

 در تلاطم روزهایی که هوای سیاسی مازندران در کشاکش رقابت ها برای نشستن بر صندلی استانداری مازندران غبار آلود بود، از جمله کسانی بودم که بر این باور که کاهش چالش ها و تنگناهای مازندران و گستره افق های هرچه روشن تر از پیشرفت و توسعه ی فراگیر و پایدار، نیازمند حضور مردی است که جدای از شایستگی ها و توانایی های مدیریتی ، از تفکر اعتدالی و به ویژه نجابت اخلاقی برخوردار باشد، یگانه دلیلی بود که با تکیه بر آن ،حمایت از ربیع فلاح را برخود یک وظیفه وضرورت یافتم و در این راه درنگی نیز نکردم؛ تا روزی که از پی فراز و فرودهای  بسیار و با همکاری و حمایت های مجموعه ای از کسان در سطوح مختلف استانی و ملی و  بیش و پیش از همه با الطاف الهی ،ربیع فلاح سکاندار استانداری مازندران شد.

از نخستین روز استانداری ربیع فلاح با خود و خدای خود عهد کردم در قبال همراهی و همقدمی خود با  او که بی منت بود و بی توقع، برای  منافع شخصی خود حق سهم خواهی  قایل نشوم - و نشدم و نخواهم شد -

 به صراحت و به صداقت بر این باورم هرگونه سهم خواهی و اعمال فشار بر استاندار اگر از ناحیه دوستان باشد که با اخلاق دوستی راست نمی آید و اگر از جانب دیگران و به دور از رعایت اصل شایسته سالاری باشد، از سوی هر شخص و مقام و نهادی هم که باشد، مخالف مصالح و منافع استان است .

  اگر ازاستاندار در جایگاه  عالی ترین مقام اجرایی  فرصت لازمه تدبیر مناسب و کارآمد برای بررسی گزینه های مناسب در راستای عزل و نصب ها و تحول مدیریتی را سلب و بر استقلال و اختیارات قانونی او احترام نگذاریم، مرتکب خیانت بزرگی به مصالح و منافع استان شده ایم.

 بی شک استاندار محترم دولت تدبیر و امید نیز به فراست باید با بهره گیری فراجناحی از مشاوران آگاه و امین و نیز تعامل با شخصیت ها و صاحب نظران مستقل و  طیف های مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی و مسوولان و مراجع ذیربط در قوای دیگر، زمینه های انتخاب ها و انتصاب های هرچه درست تر و به دور از رابطه سالاری و باند سالاری را تسهیل و تسریع کند.

در چنین شرایطی و در حالی که نقد پذیری از اهم ضرورت ها و ویژگی های یک استاندار باید باشد، در نقد ربیع فلاح و مخالفت خوانی با او نباید عجله کرد. نباید با ساز آهنگ های ناکوک، با وی ناسازگاری کرد.

نقد یک ضرورت است، اما به گاه خود و به جای خود. من نیز به صداقت و صراحت ، پنهان نمی کنم  آن گاه و آن جایی که ربیع فلاح قدمی به تعمد از جاده تدبیر و عقلانیت و اعتدال و شایسته سالاری بیرون نهد و امید دولت تدبیر و امید را بر باد دهد، از نخستین و جدی ترین منتقدان او خواهم بود.

 اما برخی کژتابی های ناآگاهانه تعدادی از دوستان و نیز برخی بد اخلاقی های عالمانه و عامدانه بعضی از اشخاص علیه استاندار مازندران را دور از اخلاق و عقلانیت سیاسی و ناسازگار با مصالح و منافع استان می دانم.

بر همه کسانی که دل در گرو مصالح و منافع استان دارند و سودای پیشرفت و توسعه ی روزافزون مازندران را در سر می پرورانند، انتظار می رود با بردباری و اعتماد به استاندار دولت تدبیر و امید در مازندران و درک محدودیت ها و مشکلات و فشارهای موجود و پیش روی استاندار، فضای همدلی و همراهی با استاندار مازندران را تقویت و تسهیل کرده و فرصت لازم و کافی را  برای تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های هرچه درست تر و کارآمدتر استاندار فراهم سازند.

بر استاندار محترم مازندران نیز نباید پوشیده باشد که در این راه باید از مشاوران آگاه و امین بهره مند شود و با تصمیم ها و اقدامات هرچه درست تر در تحولات مدیریت اجرایی استان، زمینه ساز تداوم و افزایش اعتماد و حمایت و همراهی همه ی دوستداران مصالح و منافع استان و مردم مازندران و به ویژه دوستان دلسوز و امین و امتحان پس داده خود در ادامه راه شود.

 آقای استاندار، به صداقت و به صراحت می گویم برای همراهی و هم قدمی با شما پستی نمی خواهم و همچنان و با قدرت از شما حمایت خواهم کرد تا بر سودجویان نامشروع دانسته آید، بی منت و توقع نیز می توان همراه بود.

اما از شما نیز انتظار می رود با تمام توان و تدبیر، راه مشورت با مشاوران آگاه و امین و تقویت و تحقق اصل شایسته سالاری برای استفاده از فرصت های موجود و ضرورت تحقق گردش نخبگان برای ایجاد فرصت های جدید را جدی گرفته، راه تداوم و تقویت  برخورداری خود از پشتوانه اعتماد و همراهی همراهان خود درهمفکری و همدلی و همکاری برای پیشرفت و توسعه ی هرچه بیشتر استان مازندران  را تسهیل و تسریع کنید.