يکشنبه 7 مهر 1392-22:10

نقدی بر تغییرات مدیریتی استاندار

 با این خیزی که آقای استاندار برداشته، به عنوان فردی که هفت سال خاک استانداری خورده و تجربه ناچیزی در حوزه اجرایی دارد، چشم انداز روشنی نمی بینم و مانده ام که ایشان با این ترکیب مدیریتی چگونه می خواهد ظرف یکی- دوسال آینده، چهره مازندران راتغییر دهد!؟


مازندنومه، علیرضاشهیری طبرستانی: می گویند: مرحوم شهید بهشتی هروقت با فردی آشنا می شد، درهمان لحظه اول، مشخصات کلی(سوابق خانوادگی، میزان تحصیلات) او را می پرسید و آدرس و تلفنش را یادداشت می کرد.

اگرچه او تشکیلات منسجم وسازمان خاصی برای این کار نداشت، عملاً به کشف نیروهای بااستعداد می پرداخت و در مواقع مقتضی از وجودشان استفاده می کرد.

این روشی بود که آقای مرتضی حاجی(دردوره دوم استانداری اش) نیز انجام می داد و با تشکیلات اداری منظمی که در استانداری به راه انداخته بود، نیروهای مستعد را در قالب «بانک نیرو»، ذخیره و در شرایط مقتضی از وجودشان برای مشاغل اجرایی(فرمانداری، بخشداری، شهرداری، ادارات کل و...) بهره می برد.

به همین خاطر در صورت استعفا یا برکناری مسئولان میانی استان، هیچوقت به صرافت نمی افتاد و شتابزده دست به انتصاب و انتخاب مسئولان نمی زد. او بلافاصله از«بانک نیرو» استانداری استفاده می کرد و فرد شایسته ای را به کار می گمارد.

اکنون نمی دانم که آیا این «بانک نیروی استانداری» فعال است وچیزی در چنته دارد یا خیر؟ اما قرائن نشان می دهد که چنین نیست و سازمان کاری با این مشخصات وجود ندارد. دلیلش هم انتصابات شتابزده دکتر فلاح ، استاندار جدید وتازه نفس استانداری مازندران است.

من خبرهای استان را معمولاً از سایت ارجمند «مازندنومه» دنبال می کنم. دو سه روز پیش از طریق همین سایت درجریان انتصابات جناب استاندار درحوزه معاونین قرار گرفتم که متاسفانه بجا و دلگرم کننده نبود و چنگی به دل نمی زد.

در شرایطی که استاندار، خودش اصلا سابقه فعالیت حرفه ای در وزارت کشور ندارد، حداقل کاری که می توانست بکند این بود که معاونانش را از میان چهره های باتجربه وزارت کشوری برمی گزید.

واقعیت این است که یونسی-معاون سیاسی-و احسانی-معاون برنامه ریزی- اگرچه از قوی ترین نیروهای موجود مازندرانی هستند، هردو از مجموعه وزارت کشور به دورند.

 اولی تاکنون در سطح اداره کل اطلاعات تجربه اندوزی کرده و دومی هم از چهره های قدیمی جهاد کشاورزی استان یا کشور به شمار می رود.

 این نوع تصمیمات در سال های اولیه انقلاب شاید پذیرفتنی بود، ولی باگذشت 34 سال از انقلاب و وجود نیروهای کارآزموده و قوی دراستان، چندان دل پسند وقانع کننده نیست و نتایج مبارکی در پی نخواهد داشت.

 راجع به شنیده های دیگرم درباره «تغییراتی که در راه است»، چیزی نمی گویم اما با این خیزی که آقای استاندار برداشته، به عنوان فردی که هفت سال خاک استانداری خورده و تجربه ناچیزی در حوزه اجرایی دارد، چشم انداز روشنی نمی بینم و مانده ام که ایشان با این ترکیب مدیریتی چگونه می خواهد ظرف یکی- دوسال آینده، چهره مازندران راتغییر دهد!؟