مازندنومه، علیرضاشهیری طبرستانی: روز جمعه 12 مهرماه بود. ما 21 نفر(2بانو و 19مرد)بودیم. وقتی وارد اتاق استاندار شدیم، دکتر فلاح با حوصله عجیبی به همه برادران دست داد و روبوسی کرد و برخورد بسیار گرم و جذابی داشت.

دور میز کنفرانس که نشستیم، شش نفر ازدوستان (دکترسیداحمد میری، آقای احمد سرخ پر، دکترعلی اکبر سروش، مهندس مرتضی قدسی، مهندس خیرالله خیراللهی و آقای مصطفی ابراهیم تبار) با مدیریت مهندس احمد داودی، هرکدام دیدگاه های شان را به نوبت مطرح کردند که خلاصه ای از آن به شرح زیراست:

- شما نماینده دولتی هستید که مورد حمایت قاطع اصلاح طلبان کشور بوده و هست.

- مازندران به دلیل بافت سنتی از پیچیده ترین استان های کشوراست و مدیریت در آن به همان نسبت دشوارتر!

- انتخاب مدیران دراین استان به دلیل دخالت افراد و نهادهای حقیقی و حقوقی و طیف های اجتماعی و سیاسی بسیار سخت است.

- ما سهم خواهی نمی کنیم ولی انتظار داریم در انتخاب مدیران،اصل را برکارآمدی و شایستگی بگذارید.

- اقتدار نماینده دولت باید حفظ شود. این اقتدار باید درانتخاب فرماندران قوی و توانا تجلی پیداکند.

- فرمانداران جدید باید برنامه های دکتر روحانی را باورداشته باشند.

- «مدیران ابن الوقت» وبی اعتقاد به دولت تدبیر و امید، جامعه را به بن بست می کشانند.

- استاندار«سوپرمن» نیست و یک تنه نمی تواند کاری از پیش ببرد، بلکه باید از سرمایه انسانی موجود استان درقالب«اتاق فکر»استفاده کند.

- در انتخاب مشاور به فرموده حضرت امیر(ع) عمل کنید که فرمودند: با افراد بخیل، ترسو و حریص مشورت نکنید.

- شهرستان بابل نباید قربانی «بابلی بودن» شما شود. امکانات باید به طورعادلانه در میان شهرهای استان توزیع شود. ما فراتر ازحق مان چیزی نمی خواهیم.

- تبدیل منطقه ویژه امیرآباد به منطقه آزاد یک کار کلیدی است وباعث رونق اقتصادی استان خواهدشد.

- ازتعریف پروژه های جدید جداً خودداری کنید و تلاشتان فقط تکمیل پروژه های نیمه تمام باشد.

- برای مدیران منصوب خود «کارگروه های آموزشی» بگذارید تا آنها با وظایف شان به خوبی آشنا شوندو در دفاع از منافع سازمانی خود قوی عمل کنند.

- نیروهای کارآمد و توانا را شناسایی کنید و«بانک نیرو» تشکیل دهید.

- هر وقت چراغ «اتاق فکر»تان روشن شود،همان موقع، زمان شروع موفقیت های شماست.

- ازوجود جوانان و بانوان در مدیریت استان استفاده کنید.

- به محیط زیست توجه ویژه داشته باشید واز وجود «نهادمردم» هایی که دراین رابطه فعالند، استفاده نمایید.

- گفتمان شما هم باید همان «گفتمان اعتدال» دکتر روحانی باشد.تیمی درکنارتان باشد که در پی حذف گفتمان اعتدال از برنامه های تان نباشد.

دکترربیع فلاح هم در پاسخ گفت:

- امیدوارم بتوانم حداقلی از پیشنهادهای شما را اجراکنم.

-واقعیت این است که وضعیت موجود استان مازندران بسیار اسف بار است. همانطور که آقای هاشمی رفسنجانی گفتند: سرمایه دار ترین استان کشور، محروم ترین استان است.

- برنامه های ما در چارچوب توسعه طراحی شده و توسعه یک پروژه نیست که با بولدوز بیفتیم به جانش بلکه کاری زمان بر و بنیادین در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و... است.

- یکی از دغدغه های من، انتخاب مدیران است. تلاش من این است که از مسئولانی که دارای بِرَند خوبی هستند و گذشته خاصی ندارند، استفاده کنم.

- وقتی دولت جدید آمد، به دنبال آن، تغییرات هم باید بیاید.

- نگاه ما، نگاه اعتدالی است.

-هشت سال گذشته بسیار اسف بار بوده و کارها براساس برنامه پیش نرفته و دستخوش مشکلات محلی و منطقه ای و در گیری های شهری شده بود.

-من برای حل و فصل این مشکلات جلسات زیادی با گروه های مختلف تشکیل دادم.

-دنبال این هستم که نیروهای کارآمدی را که دستی در کارهای استان دارند، شناسایی کنم و باتشکیل جلساتی در تهران از آنها برنامه بخواهم.

-بانک اطلاعات در حال شکل گیری است.

- درِ استانداری به روی همه باز است.

- برای جوانان وبانوان برنامه داریم.

- بخشنامه کردیم که پروژه جدید تعریف نکنند و پروژه های نیمه تمام را تکمیل کنند.

-ازشما اصلاح طلبان می خواهم که چترتان را بازتر کنید و از سلیقه های سیاسی و اجتماعی دیگرهم به جمع تان اضافه کنید. من هم آمادگی دارم که باشما نشست هایی داشته باشم و از طرح و برنامه تان استفاده کنم.

*در حاشیه

- قبل و بعد از نشست ما، استاندار دو جلسه دیگر هم داشت و اصلاً معلوم نبود جمعه و روز تعطیل است!

- دوستان اصلاح طلب، بعد ازجلسه در محوطه استانداری عکس یادگاری دسته جمعی گرفتند. کاری که در طول هشت سال گذشته هرگز اتفاق نیفتاده بود!

- دوستان، وقتی آقای یونسی- معاون جدید سیاسی- را در مقابل ساختمان استانداری دیدند، دور او حلقه زدند وخوش و بش کردند. او هم با خوشرویی با همه احوالپرسی و مصافحه کرد. وقتی آقای سرخ پَر، داشت بعضی از آنها را معرفی می کرد، یونسی خندید و گفت: «من جیک وپیک همه ی اینها را می دانم!»

- ازهمه مهمانان با چای و کیک پذیرایی شد و از میوه های فصل، بستنی های رنگارنگ و شیرینی های شیرینی سرای بابل خبری نبود!