مازندنومه، گزارش:حمید صالحی - عکس: مصطفی کاظمی: سیستم های فناوری نوین، عایق صدا، رطوبت و دما. فضاهای تجاری،خدماتی و بازار روزف فضای سبز و بازی کودکان...

شاید اگر ساکنان شهرک صدف می دانستند که اینها همه خواب رویاهای بیمانکاران این شهرک مسکن مهر است که در آگهی های بر زرق و برق به آنها نشان داده می شد هیچگاه آینده و آرزوهایشان را با خیالات آن ها گره نمی زدند.،

آگهی هایی که برای القای ضمانت اجرایی اسامی نهاهای دولتی هم در آن ها به چشم می خورد. از بانک مسکن و اداره مسکن و شهرسازی گرفته تا مدیریت شعب بانک مسکن استان مازندران.و حالا که جنازه زیر گل نمانده و کم کم همه چیز مشخص تر می شود مسئولان دولتی می گویند این آگهی ها فقط تبلیغاتند و انگار نه انگار که روی این تبلیغات اسامی ادارات مطبوع آن ها درج شده است.

آن ها حتی کار را به آنجا رسانده اند که به جای باسخگویی و پیگیری حقوق مردمی که برای احقاق حقوق و سر و سامان یافتن زندگی شان به اداره مسکن و شهرسازی استان مراجعه کرده اند با مشاهده عکس هایی که اهالی از عبور کودکانشان از کوچه های بر از آب به آن ها نشان داده بودند آن ها را با تمسخر مورد خطاب قرار داده اند که چرا از این طریق به کودکان شان شنا آموزش نمی دهند.

این ها تنها بخش کوچکی از مصایب مردم شهرکی است از طرح های مسکن مهر دولت دهم در حاشیه جاده قائمشهر به جویبارکه هم نیمه سازساز است هم نیمه مسکونی.

کوچه ها آسفالت نشده اند و زیرسازی خیابان بسیار ضعیف است و خیابان ها شب ها تاریکند.بیاده روها تبدیل به علفزار شده اند و گوسفندها در آنجا چرا می کنند.کوه نخاله های ساختمانی بیمانکاران و دستگاه های کوچک و بزرگ کار ساختمان سازی اینجا و آنجا سر راه مردم افتاده اند.

سیم کشی برق بسیاری از خانه ها به صورت بسیار خطرناکی نیمه کاره انجام شده است.تقریبا هیچ خانه ای نیست که کف یا دیوارش ترک نداشته باشد و در بسیاری از خانه ها رطوبت از دیوار یا سقف یا کف رطوبت و نم به طرز آزاردهنده ای خودنمایی می کند.

حتی در یکی ازخانه ها از شدت رطوبت فرش اتاق کاملا خیس شده بود.از مسجد و مدرسه و مرکز بهداشتی هیچ خبری نیست.کنتور آب در بعضی خانه ها مشترک است.بسیاری از دیوارها به علت بی تجربگی کارگران کج و ناشیانه ساخته شده اند.

کمد دیواری نصب نشده اند.مصالح استفاده شده بسیار نامرغوبند و با اولین باران چند دیوار آسیب دید. فاضلاب بین خانه ها مشترک و ناکافی است به صورتی که بیشتر اهالی مجبور برای رهایی از بوی بد و حیوانات موزی مجبور به حفرچاه شده اند.

به علت نبود بهداشت و عدم تخلیه به موقع زباله در خانه ها مار و موش مشاهده می شود. کمبود نان و وسیله نقلیه عمومی نه تنها موجب آزار و اذیت مردم شهرک می شود، باعث نارضایتی اهالی روستای رکابدار کلا است و تا به حال چند بار درگیری بین مردم به خاطر این مسایل بوجود آمده و موجب احساس ناامنی بین مردم شده است.

مسیر ورودی شهرک به علت وجود معارض ملکی ساخته نشده و مردم مجبور به استفاده از جاده تنگ روستایی هستند که علی الخصوص در روزهای بارانی غیرقابل استفاده می شود.

همه این ها تازه بخش کوچکی از مشکلات مردم این منطقه است که سرگردانی و بلاتکلیفی از چهره های تک تک شان موج می زند.

قربانیان -یکی از اعضای هیئت مدیره شهرک- در گفتگو با ما می گوید: از اولین ساکنان شهرک صدف است و چندماه با شمع خانه اش را روشن می کرده.

او که کارمند دانشگاه است می گوید اوایل با چکمه از میان جاده روستایی رکابدارکلا تا کنار جاده قائمشهر به جویبار می رفته و آن جا بعد از مخفی کردن آن در جای مناسب سوار ماشین می شده.اما با گذشت زمان و اضافه شدن به تعداد اهالی بیمانکاران جدید وارد کار شدند که آن ها هم مثل بیمانکار قبلی پول های زیادی از مردم برای محوطه سازی گرفته اند اما هیچ کاری نکردند و رفتند...

به گفته مردم منطقه بیمانکاران شهرک کار رها کرده اند و رفته اند و آن ها اطلاع دقیقی از آن ها ندارند و طرف صحبت شان با مسئولان و کسانی است که مسئولیت نظارت بر کار را داشته اند.

رئیس هیئت مدیره شهرک می گوید: برای سامان دهی وضعیت نابهنجار شهرک صدف به همه ادارات ذی ربط مراجعه کرده است اما دریغ از یک جواب قانع کننده.

به گفته او مسئولان به جای باسخ مناسب به مردم آن ها را به علت سکونت قبل از اتمام کار شهرک مقصر می دانند، در صورتی که در قراردادهای آنها قید شده است که زمان تحویل منازل سال 90 بوده و مسئولان در این باره هیچ توضیحی ندارند و آن ها که دیگر توان پرداخت همزمان اجاره بها و اقساط بانک را نداشتند چاره ای جز انتقال محل زندگی شان به آنجا را نداشتند.

در عین حال بر اساس قرارداد ها قسط بانکی وام آن ها که قرار بوده ماهانه حدودا 140 هزار تومان باشد تبدیل به 260هزار تومان شده است که بسیاری از مردم قدرت پرداخت این پول را ندارند.

یکی دیگر از اهالی که پیرزنی حدودا 70ساله است با لعن و نفرین می گوید: برای راحتی فرزند معلولش هفت میلیون تومان نزول کرده و در این شهرک برای خرید خانه ثبت نام کرده اما حالا هم هرماه باید سود بول را بدهد هم می ترسد که پسرش آن خانه نیمه کاره بی در و بنجره را ببیند و حالش بدتر شود.او مسئولان بهزیستی که او و دیگران را به خرید این خانه در این محل ترغیب کرده اند مقصر می داند.

آقای قربانیان در این باره می گوید: بسیاری از خانه ها توسط اعضای بهزیستی و کمیته امداد خریداری شده که طبیعتا با توجه به وضعیت خاصشان احتیاج به رسیدگی و توجه بیشتری دارند در حالی که درصورت بی توجهی مردم و رسانه ها شهرک صدف می رود که به شهرک فراموش شدگان تبدیل شود...

وی می گوید:نواقص و ایرادها در خانه ها به حدی هست که اعضای هیئت مدیره تصمیم گرفته اند علی رغم بنیه ضعیف مالی بعضی از مردم محل برای جبران ضررهای احتمالی تمامی خانه ها را بیمه کنند.

او این انتقاد را به اداره مسکن و شهرسازی قائمشهر وارد دانست که در جواب این سوال که چرا از مصالح بی کیفیت استفاده شده است؟ با بی تفاوتی تمام گفته اند که ما فقط مصالح را می گذاریم و می رویم.سوال این است که خود آن ها حاضرند در شهرک صدف زندگی کنند؟آیا می توانند کودکان و نوامیس شان را در اینگونه محیطی سکونت دهند و لحظه ای آرامش خاطر داشته باشند؟

قربانیان خواستار توجه مسئولان بالادستی و رسانه ها به خصوص رسانه ملی شد و مقصر اصلی وضع موجود را اعضای شورای محل و مسئولین مسکن و شهرسازی شهرستان دانست.

وی گفت بی توجهی مسئولان سوالات زیادی برای مردم به وجود آورده است.اینکه چرا وقتی بول آب و برق و سایر خدمات به نرخ شهر برای شان محاسبه می شود و حتی وام مسکن آن ها مانند خانه های شهری وام 25میلیون تومانی است آن ها باید برای کارهای شان به شورای روستا مراجعه کنند و چرا اعضای شورای روستا هیچگونه خدماتی به شهرک صدف ارائه نمی کنند؟

چرا کسی پیگیر تخلفات بیمانکاران نیست؟چرا وقتی مسئولان می توانند از 2درصد قرارداد که برای حسن انجام کار باید نزد دولت باقی بماند برای بهبود وضعیت شهرک استفاده نمی کنند درصورتی که فرزندان آن ها باید در میان خس و خاشاک و زباله های محل بااصطلاح فضای سبز شهرک اوقات فراغت خود را بگذرانند؟

چرا علی رغم دستور فرماندار قائمشهر قبل از اینکه حادثه ناگواری اتفاق بیفتد و یا خانواده ای داغدارشود به جای هزینه روزانه 2میلیون تومانی برای خواباندن ماشین های سنگین راه سازی و بر کردن جیب بیمانکار محترم که مشخص نیست چه نقشه ای در سر دارد هزینه ای برای رفع ایرادات فنی خانه ها و کوچه های شهرک نمی شود؟

* این گزارش در شماره روز یکشنبه همشهری مازندران منتشر شد که برای بازنشر در اختیار ما قرار گرفت.