مازندنومه، ایرج نیازآذری: دغدغه های نگارنده برای ثبت روز مازندران با تهیه طرحی مکتوب به آقای شفقت -استاندار وقت مازندران- اجرایی شد و شورای فرهنگ عمومی 14 آبان را پس از مطالعات تاریخی بدین منظور تعیین کرد.

منطق و فلسفه "روز مازندران" برگرفته از عنوان سال 1386 - سال «اتحاد ملی و انسجام اسلامی»- مورد توجه بود.

 پس از نامگذاری روز مازندران سالانه برنامه های فرهنگی و هنری با هدف پاسداشت این روز در دستور کار قرار مسئولان فرهنگی استان قرار گرفت و خوشبختانه مجموعه برنامه هایی در سطح استان و حتی تهران برگزار می شود، اما برگزاری برنامه های آئینی و هنری بخش کوچکی از اهداف بلند روز مازندران است.

 از نظر نگارنده روز مازندران یک برنامه نیست، بلکه راهبردی همه جانبه برای توسعه متوازن استان مازندران است.

 اگر چه برگزاری برنامه های فرهنگی و هنری شوق آفرین و انگیزه بخش است، مناسبت روز مازندران ایجاب می کند همه دوستداران زادبوم برای توسعه و تعالی استان همدل و همصدا بکوشند.

 برای توسعه استان به نهادمندی و نهادسازی احتیاج داریم و تشکیل شورای بزرگان ضرورت دارد.

روز مازندران بهانه ای است برای پیگیری و انعکاس مشکلات و مطالبات مردم شریف و سختکوش مازندران. روز مازندران فرصتی برای بیان توانمندی ها و ظرفیت هاست، از این رو انتظار می رود بزرگان و نخبگان استان برای پیشرفت و تعالی زادبوم منتظر دعوتنامه نباشند و خود شروع کننده همگرایی و هم افزایی باشند.

روز مازندران باید به نماد همدلی تمام مازندرانی ها تبدیل شود و از این عنصر هویت ساز برای انسجام و همگرایی استفاده کنیم.

 روز مازندران نباید در حد یک مناسبت و برنامه تقلیل پیدا کند، بلکه ضرورت دارد از این مناسبت فرصت سازی و برنامه ریزی جامع تری داشته باشیم.

 از استاندار مازندران، دستگاه های اجرایی، نمایندگان، نهادهای عمومی، شوراها، تشکل های مردم نهاد، رسانه ها و اصحاب فکر و اندیشه انتظار می رود از روز 14 آبان پلی بسازند برای توسعه و پیشرفت سرزمین مادری.

 روز مازندران چون خاستگاه مذهبی دارد به همگان تأکید می کند با بهره گیری از آموزه های دینی و پیوند میان ارزش های مذهبی و باورهای محلی می توان به سمت تعالی رهنمون گردید.

ایمیل نویسنده: (irajniaz@yahoo.com)