مازندنومه: پس از انتشار نامه سرگشاده سردبیر مازندنومه به استاندار مازندران، چند یاداشت دیگر با همین موضوع(بیشتر از طرف دوستان اصلاح طلب) به دست ما رسید که ترجیح می دهیم فعلا آن نوشته ها را انتشار ندهیم.

 نامه نگاری ما به استاندار علی رغم مطلب نادرستی که یک سایت دورو و کاسب مسلک شمالی(که در باطن تیشه به ریشه استاندار و نیروهای حامی دولت می زند و بعد از درج مطلب ما، مثلا" ژست حامی  استاندار گرفته) نوشته، نه به قصد تخریب استاندار محترم بلکه فقط هشدار و تذکر به نیت اصلاح بود.

 با آلارم هایی که برای ما ارسال شد تصور می کنیم آن مطلب تاثیرگذار بوده و قرار است تصمیم های جدیدی گرفته شود؛ بنابراین ضمن سپاس از عزیزانی که یادداشت فرستاده اند، فعلا نیازی به انتشار مطللب بیشتر با این موضوع نیست تا بعد ببینیم چه پیش می آید.

اما نوشته زیر را محمداسماعیل بخشی سورکی -همکار ما در میاندورود- نوشته که نامه ای است خطاب به استاندار مازندران و از دریچه ای دیگر به موضوع نگریسته است. این مطلب را به عنوان مشت نمونه خروار که به دست ما رسیده انتشار می دهیم و از سایر دوستان می خواهیم فعلا سیاست صبر را پیشه کنند و منتظر اتفاقات روزهای آینده بمانند.

***

 بنده هم از سردبیر محترم تشکر می کنم که بالاخره نشان داد در دولت تدبیر و امید مانند دولت قبل جایی برای محافظه کاری نیست و منافع مردم و مصلحت استان و نظام از هر چیزی مهم تر است.

 راستش این قدر در این مدت به سبب یادداشت ها، حمایت ها و نقدهایم تحت فشار بوده ام که بیانش در فضای رسانه ای به صلاح نیست.

 روزی که از استاندار محترم حمایت شد و هماهنگی ها هم برای حمایت از ایشان با بزرگان و ائمه جمعه استان مورد نظر قرار گرفت، فکر نمی کردیم به این زودی قرار است حنای مان بی رنگ شود.

 آقای استاندار تا کجا باید مماشات کرد؟تا کی باید منتظر ماند و دید که مدیران دولت قبل با انواع و اقسام ترفندها برای بقا در مسئولیت تلاش کنند؟

یکی در ستاد آقای دکتر... بود و می شود مدیرکل....یکی دیگر با هزینه بیت المال صدها میلیون تومان برای بزرگداشت عالمی هزینه می کند که در بعد از برگزاری این مراسم اطلاعات مردم کوچه و بازار از او همان قدری بود که در قبل از برگزاری همایش بود و کنگره ای که باید با هزینه ملی انجام می شد با هزینه استانی برگزار و بخش های مختلف فرهنگی استان همچنان فشل مانده است.

 با ریاست فرمانداران احمدی نژادی، یادواره هایی برگزار می شود و به واسطه برخی مصادیق حمایتی از دولت محترم و شخص دکتر روحانی برای تنها امامت جمعه استان که به صراحت از شخص آیت الله هاشمی و گفتمان تدبیر و امید دکتر روحانی حمایت کرده و حتی شخص اول دولت را به واسطه درجه اجتهاد، آیت الله خطاب کرده، پرونده سازی می شود، ایشان را تحت فشار قرار می دهند و اعضای ستاد او را که از نیروهای انقلاب و جبهه و جنگ بوده اند امریکایی خطاب می کنند. چرا؟چون حامی گفتمانی است که از همان گفتمان حضرت آقا حمایت کرده اند اما عده ای به دنبال هوچی گری اند.

عده ای با شانتاژ رسانه ای نقس نمایندگان در ایفای نقش خود را تقطیع می کنند و حق انتصاب و عزل و نصب را برای نماینده محترم و محفوظ می دارند و اعضای ستاد دکتر روحانی و حامیان تدبیر و امید را پوپولیست و افراطی خطاب می کنند.

کسانی که ادبیات نگارش نقد را نمی دانند دم از نقد می زنند؛ کسانی که برای این نظام و انقلاب نه خودشان، نه خانواده شان و نه تیره و طایفه اشان هزینه ای نپرداخته اند، امروز مدعی دفاع از انقلاب شده اند و چه زیبا امام راحل مان گفت که بعد از ما می آیند عده ای که تمام دستاوردهای نظام و انقلاب را زیر سوال می برند و به اسم دین خیانت به دین می کنند.

 آقای استاندار ما که در سیستم شما و در بخش های تحت حمایت شما این چنین تحت فشاریم را چه کسی یاور است؟

هر روز به بهانه های مختلف به حاشیه مان می رانند و با اعمال فشار در این دولت نیز عزل و نصب می کنند؟آخر چرا؟

 آقای استاندار ما حرف نمی زنیم ما را مطالبه گر خطاب می کنند، حرف می زنیم ما را افراطی می نامند شما به ما بگویید در این فضا باید چه کنیم؟ آن قدر دستگاه های غیر مسئول در امور مداخله می کنند که شخص بنده ترجیح داده ام تا مدتی که فضا آرام نشده است دست به قلم نشوم.

 آقای استاندار! چرا فرمانداری که او را جزو حلقه انحرافی می دانند، کماکان در راس کار است؟ چرا درشهرستان ها که در راس امورشان نیروهایی قرار دارند که صفر تا صدشان در حد یک کارشناس ساده نیست، هنوز به کار خود ادامه می دهند؟

 آقای استاندار! رسم است پشت سر مسافر آب می ریزند که به سلامت از سفر باز گردد اما انگار در استان ما پشت سر بعضی از مدیران، آبی ریخته اند که ظاهرا قرار است تا ابد و در سلامت کامل مدیر و مسئول بمانند.

آقای استاندار! امام جمعه ما را امریکایی خواندند ، پدر ما را که یک روحانی است، سازشکار و ما را مداخله گر نامیدند، اما نبودند که ببینند روزی که اسلام و انقلاب در خطر بود و همین پدران ما با برادر و پدرشان و هر چه مرد در خانواده شان بود به جنگ با ظلم رفتند و در عمل نشان دادند که هیهات من الذله یعنی چه؟

 آنهایی که امروز دست آویز منافع نظام و مصالح انقلاب شده اند، آن روز در بسترهای گرم با خانواده خود روزگار می گذراندند و باید هم امروز ادعا کنند که ملاک حال فعلی افراد است؛ چرا که آن روز گذشت و ملاک حال فعلی این آقایان نبود!

 آقای استاندار! من بر خلاف سردبیر محترم مازندنومه،  نمی توانم درد دل را به شیوه ای رسمی و روزنامه ای نگارش کنم اما بدانید روحیه نیروهای حامی گفتمان اعتدال تضعیف شده است، پس تا دیر نشده است به داد حال دوستان خود برسید.