مازندنومه، اشکان جهان آرای:  «ردیف اعتباری ویژه برای بانوان اختصاص یابد»، «گره های موجود در امور زنان را با تشکیل اتاق فکر برطرف کنیم»، «نباید نقش بانوان در جامعه نگاه جزیی و استانی داشت»، «برنامه های ویژه برای احیای ورزش بانوان استان»، «ارتقای سطح زندگی بانوان»، «عزت زن مازندرانی به همگان اثبات شود»، «ایجاد بازارچه خیریه دائمی برای زنان سرپرست خانوار»، «افزایش تعداد پارک بانوان»، «تاسیس فرهنگسرای بانوان»، «توجه بانوان روستایی». این ها برخی از مسائلی هستند که در کمتر از یک ماه گذشته مدیرکل جدید امور بانوان و خانواده استان مازندران مطرح کرد.

 «مریم جمشیدی» در نشست ها و سخنرانی های متعدد پس از انتصابش مسائلی مشهود از کاستی های جامعه زنان مازندران را مطرح کرد که سال هاست بسیاری از بانوان در انتظار رفع آن ها هستند. موضوعاتی که برخی از آن ها مانند ایجاد بازارچه خیریه دائمی چند سالی هست که در دستور کار قرار دارند، اما به نتیجه نمی رسند.

پیگیری رفع مشکل اشتغال بانوان مازندران از سال 1386 به طور رسمی و شاید جدی در دستور کار مسئولان مازندران قرار گرفت. 15 اردیبهشت سال 86 «زهرا شرف الدین» مدیر کل پیشین امور بانوان و خانواده استانداری از ایجاد بازارچه دائمی خوداشتغالی ویژه بانوان مازندران خبر داده بود.

  8 تیر 1386 هم کمیته تخصصی اشتغال بانوان استان مازندران در در کارگروه اشتغال و سرمایه گذاری استانداری تشکیل شد که قرار بود 5 محور اصلی «بررسی وضعیت زنان شاغل و جویای کار و پراکندگی جغرافیایی»، «تهیه اولویت های استان بر اساس نیاز و بازار کار در زمینه صنایع، معادن، بهداشت و درمان، کشاورزی و خدمات»، «ارائه راهکارهای مناسب برای رفع مشکلات بانوان بیکار»، «شناسایی طرح های اشتغالزایی ادارات مختلف که زنان می توانند در آن نقش داشته باشند» و «شناسایی فرصت ها و نیازهای شغلی و کارآفرینی» را پیگیری کند. اما پس از گذشت بیش از 6 سال نتیجه ای حاصل نشد. نمونه های از این دست تصمیمات و وعده ها در سال های گذشته تعدادشان بیشتر از موارد ذکر شده است.

 حالا مدیرکل امور بانوان و خانواده فعلی مازندران که با دست پری از برنامه های راهبردی برای بانوان وارد عرصه مدیریت استان شده، حدود 3 هفته است موضوعاتی را مطرح می کند که برخی شان جنبه ای آشکار دارند و برخی دیگر به مسائلی اشاره دارد که بیش از اجرایی بودن، اجتماعی است. (اگر نگوییم به شعار شباهت دارد).

  تردیدی نیست همه مسائلی که جمشیدی عنوان کرد و بر آن ها تاکید دارد، موضوعاتی لازم و خوشایند برای جامعه بانوان استان و به تعبیر بهتر برای همه استان است. اما حضوری پر تاکید در ابتدای راه و بیان مسائلی که اجرای آن ها هم به زمان طولانی و هم به اعتبارات کلان نیاز دارد، شائبه شتاب زدگی و آشنا نبودن به برخی مسائل را به وجود می آورد. مثلاً این که آیا مدیر کل امور بانوان و خانواده مازندران از مسائل اقتصادی استان آگاه نیست که از تاسیس فرهنگسرای ویژه بانوان و ایجاد بازارچه خیریه دائمی در استان سخن به میان می آورد یا منابع اعتباری خاصی تعیین شده است که در این مدت کوتاه برنامه های متعددی برای جامعه بانوان استان مطرح می شود؟

  از طرفی چگونه در استانی که هنوز یک تشکل مستقل بانوان ندارد و بانوان آن در تصمیم سازی های مربوط به خودشان نماینده ای ندارند، مدیرکل امور بانوان و خانواده اش از حفظ عزت بانوان مازندرانی حرف می زند. یا این که افزایش تعداد پارک بانوان در شهرهای مازندران با اعتبارات استانی قرار است انجام شود، یا شهرداری ها موظف به تاسیس پارک ویژه بانوان در شهرها شوند؟ ورود بخش خصوصی برای برطرف کردن مشکلات جامعه بانوان می خواهد کدام بخش از معضلات این قشر را به چه شکل و با چه شرایطی برطرف کند؟ اعضای اتاق فکر برای باز کردن گره های موجود در امور بانوان استان چگونه و از چه قشری انتخاب می شوند؟ جزیی و استانی نگاه نکردن نقش بانوان در جامعه مستلزم چه قواعد و رفتارهایی است که باید مد نظر قرار بگیرد؟

 البته در مدت حضور جمشیدی علاوه بر بیشتر شدن اخبار منتشر شده از مدیرکل امور بانوان و خانواده نسبت به مدیر پیشین، یک اتفاق محسوس دیگر هم در این اداره کل افتاد و آن فعال شدن سایت اداره کل امور بانوان و خانواده مازندران است که می توان آن را به فال نیک گرفت.

  به هر صورت جمشیدی باید در نظر داشته باشد که با حضور در این پست مسئولیتش بسیار سنگین تر از وظایف گذشته است و بیان هر کدام از این مطالبی که عنوان کرده است انتظارات از او را بیشتر و مسئولیتش را سنگین تر می کند. شاید بهتر بود پیش از هر چیزی برای دوران حضورش در رأس اداره کل امور بانوان و خانواده استان برنامه ای مدون و جامع در نظر می گرفت و برای هر کدام از محورهایی که قرار بود مطرح کند با تشریح جزییات لازم، راه برای به وجود آمدن ابهامات و شاید برخی بیم ها را ببندد.

 مدیرکل جدید امور بانوان و خانواده استانداری مازندران در نظر داشته باشد که هر کدام از مسائلی که از زبان یک مدیر یا مسئول بیان می شود، از دید جامعه صرفاً یک دغدغه برای مسئول یا چشم انداز محسوب نمی شود، بلکه امیدها و انتظاراتی را ایجاد می کند که براورده نشدن آن ها هم به روحیه و اعتماد همگانی در جامعه آسیب می رساند و هم پیشینه مدیریتی فرد را مخدوش می کند. با این وجود یک ماه زمان کمی برای ارزیابی عملکردی یک مدیر است و باید منتظر ماند و دید به رسم دولت تدبیر و امید، جمشیدی پس از صد روز چه اقدامات رو به رشد و خارج از کاغذی برای جامعه بانوان استان انجام خواهد داد.