يکشنبه 20 دی 1383-0:0
انباشت زباله در جنگلهاى غرب استان مازندران
آلودگى و بوى بد ناشى از تخليه زباله هاى شهرى و بيمارستانى درجنگلهاى غرب مازندران، سلامت مردم و آبهاى زيرزمينى را به خطرانداخته است.
به گفته برخى از شهروندان، كمبود زمين براى تخليه زباله، شهرداران را ناچار كرده تا با مجوز متوليان جنگل به اين اقدام كه هرچند عمل مذمومى است، مبادرت كنند.
«وجيه الله موسوى» مديركل منابع طبيعى مازندران در نوشهر دراين خصوص گفت: حذف بدون چون و چراى دفن زباله هاى شهرى و بيمارستانى از زيست بوم جنگل و شيوه هاى پيشگيرى از آلوده سازى شديد منابع آبى از محورهاى اساسى طرح صيانت ازجنگل است كه با اين اوصاف به يك دغدغه خاطر تبديل شده است.
وى افزود: در هر بازديد ازجنگل، مشاهده انبوهى از زباله ها و فاضلابهاى شهرى و بيمارستانى كه با هيچ معيارى براى حفظ جنگل منطبق نيست، تاحدى كه گردشگران و طبيعت دوستان را ازجنگل فرارى مى دهد و آينده گردشگرى با بهره گيرى از جنگل را بى پاسخ گذاشته است.
وى تصريح كرد: هنگامى كه براى دفن زباله مكانى مناسب وجودنداشته باشد، ما به رغم مخالفت با دفن زباله درجنگل ناچاريم از بين بد و بدتر، بد را انتخاب كنيم و چشم خود را به روى دفن زباله هاى خانگى، بيمارستانى و تخليه فاضلابها ببنديم.
وى اظهارداشت: هر منطقه اى كه به شهردارى تبديل مى شود شهردار آن بلافاصله از مديريت منابع طبيعى و يا سازمان جنگلها، مراتع و آبخيزدارى براى انباشت زباله، خواستار بخشى از جنگل مى شود.
«على اكبر نيك فرجام» يكى از كارشناسان ارشد جنگلدارى با بيان اين مطلب كه جنگلها از حساسيت و شكنندگى و از نظر ساختارهاى حياتى براى بقا وپايدارى آب و خاك و هواى سالم از اهميت فراوانى برخوردارند، گفت: متأسفانه باوجود اين موهبت بزرگ شمارى از افراد جامعه، جنگل را ويرانه اى تصورمى كنند كه بايد به محلى براى دفن پس مانده هاى خطرناك تبديل شود. درحالى كه اين بى پشتوانگى فاجعه اى غيرآشكار است.
وى افزود: نمونه بارز اين آلودگيها درجنگلهاى رامسر، تنكابن، عباس آباد، چالوس، مرزن آباد، نوشهر و رويان و ساير شهرهاى غرب مازندران براى مردم به روشنى قابل لمس و براى مسؤولان اين نابسامانى قابل انكار نيست.
به گفته برخى از كارشناسان بهداشت، انباشت زباله آن هم با مجوز دولتى تاكنون آثار نامطلوبى داشته است، به ويژه نابودى تفرجگاههاى جنگلى كه مسؤولان گردشگرى و سازمان حفاظت محيط زيست در برابر آن سكوت كرده اند، نمونه بارزى از بدترين راههاى تخريب خاك و آلودگى آبهاى زيرزمينى و سطحى و درنهايت جنگل و اراضى كشاورزى است.
به طور كلى نابودى تدريجى حيات وحش و شيوع بيماريهاى دامى به ويژه آلودگى شير و گوشت اين دامها ناشى از تغذيه از اين زباله ها و نيز گسترش آشكار و پنهان بيماريهاى پوستى، عصبى و عوارض شيميايى محصول تخليه زباله ها و فاضلابهاى بيمارستانى و شهرى است.