اشرفي ادامه داد: اگر بخواهيم كار مفيد فايده‌اي براي موسيقي نواحي كنيم بايد آنها را ضبط و ثبت كنيم نه اين كه از اين استادان بخواهيم در يك جشنواره موسيقي، اجرا كنند.» «جهانگير نصري اشرفي»، پژوهشگرمازندراني و محقق موسيقي نواحي ايران با اشاره به اين كه در جشنواره موسيقي نواحي، اتفاق خاصي نمي‌افتد، گفت: «بودجه‌اي كه صرف دعوت صد و بيست استاد از مناطق مختلف مي‌شود تا در يك جشنواره شركت كنند، اگر صرف ضبط آثار صوتي مي‌شد، بيشتر مفيد فايده بود. اگر مديريت مركز موسيقي و دست‌اندركارانش درك درستي از موسيقي محلي داشتند، اين برنامه را تعطيل مي‌كردند و به جمع‌آوري و اندوختن اين موسيقي‌ها مي‌پرداختند.» او ادامه داد: «سال 76 دو پيشنهاد براي حمايت از اين موسيقي به مركز موسيقي ارشاد ارايه كردم كه هيچ كدام پيگيري و حتي توجه نشد. من به اين مركز پيشنهاد دادم كه جشنواره بزرگ موسيقي نواحي را به سمت كنگره‌هاي تخصصي سوق بدهيم و در آن موضوعات خاص تخصصي را توسط پژوهشگران مورد بحث و بررسي قرار دهيم. در مرحله بعد جشنواره‌هايي در سطح هر استان برگزار كنيم. اين جشنواره‌ها بايد با حضور هنرمندان همان استان و پژوهشگران محلي كه در آن ناحيه خاص به تحقيق و گرد‌آوري مشغولند، برگزار شود تا مردم هر استان با موسيقي خاص خود‌شان آشنا شوند. در واقع اگر قرار است اين موسيقي را ميان جوانان زنده كنيم، بايد جوانان هر استاني با موسيقي خودشان آشنا شوند.» اين پژوهشگر تاكيد كرد: «برگزاري جشنواره سراسري، هر سال در يك استان ثابت كشور بيشتر جنبه تبليغاتي دارد و فكر مي‌كنم مديريت جديد مركز موسيقي ارشاد نيز توجه لازم را به اين موسيقي ندارد. مشكل ما در دوره قبل تخصص دبير جشنواره نبود. بايد از پايه و بنيان مشكلات را حل كنيم.»