مازندنومه، کلثوم فلاحی: صبح امروز بانوان خبرنگار در نشست هم‌اندیشی مدیرکل بانوان و خانواده استانداری مازندران حضور یافتند.

مریم جمشیدی در ابتدای این نشست گفت: می‌خواهیم نگاه‌های سنتی را درهم بشکنیم و به این فکر کنیم مدتی را که از خدا به امانت عمر گرفتیم، به درستی استفاده کنیم.

مدیرکل بانوان و خانواده استانداری مازندران با اشاره به اینکه در همه برهه‌های زندگی، عاشق، برنده است، ادامه داد: کسی که عاشق کار خود باشد، حتی اگر در ابتدای فعالیت خود به موفقیت دست پیدا نکند، از مسیر خود ناامید نمی‌شود چراکه امید به زندگی انسان، جهت می‌دهد.

وی با اشاره به اینکه از هیچ کمکی برای رفع مشکلات و مسائل بانوان مازندرانی دریغ نمی‌کنیم، افزود: امیدوار هستیم اتفاقات خوبی هم در حوزه رسانه بیفتد.

* مشکلات حوزه رسانه بسیار زیاد  است

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران هم در این نشست اظهار داشت: مشکلات حوزه رسانه بسیار زیاد  است و افراد بسیاری هستند که با سیلی صورت خود را سرخ نگه می‌دارند.

حجت‌الاسلام عباسعلی ابراهیمی یادآور شد: خبرنگاران نه به خاطر مسائل مالی و رفاهی بلکه به خاطر عشق و رسالتی که در این زمینه دارند در صحنه حاضر هستند.

وی خاطرنشان کرد: خبرنگاری، تسویه حساب شخصی، مشکل‌زایی، آب به آسیاب دشمن ریختن و ... نیست، خبرنگار حقایق را به مردم می‌گوید.

ابراهیمی ادامه داد: اجازه ندادیم حتی یک پرونده از رسانه‌ها به دادگاه برود و فردی به ندامتگاه فرستاده شود، جلوی این مسائل را با تفاهم، گرفتیم.

وی با بیان اینکه خبرنگاران، حرف تند نمی‌گویند، افزود: ما باید پذیرش نقد داشته باشیم، فردی که نقد سازنده را نپذیرد، دچار جهالت شده است.

ابراهیمی خاطرنشان کرد: نقد باید سازنده باشد نه باندبازی و مسائل پشت پرده‌ای، نقد را باید با زبان‌های مختلف بیان کنند.

وی همچنین به برگزاری نمایشگاه کتاب از 14 تا 20 بهمن‌ماه اشاره کرد و از برگزاری نمایشگاه مطبوعات در اسفندماه خبر داد.

* حق با بانوان است

مدیرکل روابط‌عمومی استانداری مازندران هم در سخنانی اظهار داشت: رییس جمهوری  بیان کرده در شرایط مساوی برای اعتلای مدیریت‌ها، حق با بانوان است.

احمد مظفری با بیان اینکه اصحاب رسانه کمتر به حقوق تخصصی بانوان در یادداشت‌ها و مطالب خود پرداخته‌اند، گفت: این نقد به حود بانوان خبرنگار وارد است که چرا در حوزه‌های مربوط به بانوان به صورت تخصصی وارد نشده‌اند.

وی یادآور شد: رسانه‌ها با قلم زدن در این عرصه می‌توانند زمینه حضور بانوان را در فرصت‌های مدیریتی فراهم کنند.

در ادامه جلسه مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران و مدیرکل روابط‌عمومی استانداری مازندران، برای حضور در مراسم معارفه مدیرکل آموزش و پرورش استان، این نشست را ترک کردند.

مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری مازندران در ادامه این نشست، خاطرنشان کرد: با همایش‌های نمایشی، مخالف هستم و از مسائلی که در زمان مدیریت من، کم می‌شود، همین موارد است.

جمشیدی ادامه داد: تحول در  زیرساخت‌های مربوط به مسائل بانوان و خانواده از محورهای کار ما است.

وی تصریح کرد: جشنواره مربوط به بهترین تحلیل، یادداشت و ... درباره حوزه بانوان را برای نخستین بار در دولت یازدهم در اردیبهشت ماه سال آینده برگزار می‌کنیم.

*بروید، به سلامت!

مازندنومه؛ یادداشت مهمان، فاطمه سیفی: در دولت تدبير واميد، بي گمان مديران هستند كه در اجراي شعارهای رییس جمهوری، باید تمام حركات شان مدبرانه و اميد آفرين باشد. ترديدي نيست كه در جمع انبوه مديران در سطوح بالا و مياني، تعدادی هم هستند كه از توان مديريتي لازم براي تجلي ساختن اين دو ویژگی به اندازه كافي بهره مند نیستند. اما کمترین انتظار جامعه اين است كه رفتار اين دسته اگر مدبرانه و اميد بخش نيست، دست کم ناشيانه و يأس آور هم نباشد. به عبارتی دیگر اگر ايده آل نيست، دست كم منفي هم نباشد.

اگر با مديري برخورد كنيم كه اتفاقاً در جزئي ترين رفتارش مثلاً در پاسخگويي ساده به مراجعان يأس و ناخرسندي را به مخاطب منتقل سازد بي شك هيچ نوع تدبيری را نمي توان از وي انتظار داشت. چنين مديری نه به لحاظ توانمندی و نه از نظر دیدگاه های مديريتي جايگاهي در دولت تدبير و اميد نخواهد داشت.

بعد از مقدمه:
قرار مصاحبه ای  با  خانم جمشيدي -مدير كل امور بانوان و خانواده استانداری مازندران- گذاشتم. طبعاً به عنوان يك بانوي مطبوعاتي پرسش های فراواني در حوزه  بانوان در ذهن داشتم تا از ايشان بپرسم.

در زمان مقرر با انگیزه زيادي در دفتر كار خانم مدير كل حضور يافتم، اما ايشان تشريف نداشتند. از آن جا كه ما خبرنگاران به اين گونه تاخيرهای مدیران عادت داريم، مساله را عادي تلقي كردم و منتظر ماندم. وقتي انتظارم از نيم ساعت گذشت كم كم از اين وقت نشناسي كه عارضه مشغله زياد بعضي مديران است حساس شدم. غافل از اين كه انتظارم بيش از اين ها به طول خواهد انجاميد.

 هنگامي كه انتظار به يك ساعت رسيد تصور تلخ ديگري به ذهنم هجوم آورد و قول و فعل يك خانم مدير را زير سوال بردم. زيرا ما مدعی هستيم خانم ها در كارشان دقيق تر هستند و احساس مسئوليت بيشتري دارند.

 این پرسش برایم پیش آمد كه چرا خانم جمشيدي از اين قاعده مستثني شد؟! اما وقتي انتظارم از يك ساعت و نيم تجاوز كرد بي تأمل مهر بدقولي بر اين مدیرکل زدم و چون جلسه ديگري در پيش داشتم كه از وقت آن هم داشت مي گذشت و من هم اصلاً علاقه نداشتم ديگران مرا بدقول بدانند، تصمیم گرفتم از استانداری خارج شوم.

 در مقابل در آسانسور با خانم جمشيدي روبه رو شدم. با گله مندي و البته محترمانه به ايشان گفتم: «الان يك ساعت ونيم است كه منتظر شما هستم. اما جلسه ديگري دارم كه باید به آن برسم.»

باخونسردي تمام گفت: «ماشينم خراب شده بود. حالابياييد.» عرض كردم «شما از زمان مصاحبه مطلع بوديد. دست کم دستور مي داديد اطلاع دهند كه اين همه منتظر و معطل نشویم. ولي حالا ناگزيرم بروم چون جلسه ديگري دارم.»

دوباره با خونسردي و اصرار بر رعايت اختصار در پاسخ دادن گفت: «برويد به سلامت!» و حتي بدون يك عذرخواهی خشك و خالي سرش را پايين انداخت و به سمت اتاقش رفت. شگفت زده شدم!

پيش از آن كه از اين همه انتظار بيهوده ناراحت باشم از رفتار ناپسند ایشان با يك خبرنگار متاسف شدم. چون جامعه او را مديري مي داند كه به اقتضاي جايگاهش بايد يك حوزه حساس و آكنده از مطالبه و نياز را مديريت و ساماندهی كند. اما خانم مدیرکل از یک پاسخگویی ساده هم سربلند بیرون نیامد.

در راه بازگشت این پرسش در ذهنم به وجود آمد که وقتی یک مدیر در توجيه يك تأخير حتی موجه نمی تواند تدبير كند و از رفتارش يأس و ناخوشنودی القا می شود، واقعاً چه جايی در دولت تدبير واميد دارد؟!