جمعه 9 اسفند 1392-21:13

به بهانه انتصاب چند زن در سمت های مدیریتی در یک استان محروم

یک حرکت مبارک!

در استان سیستان و بلوچستان سه زن در سمت های ستادی استانداری و فرمانداری منصوب شدند/ پیش تر نیز شهردار یکی از شهرهای این استان از میان بانوان انتخاب شده بود.


مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، سیده زینب جلالی، کارشناس حوزه زنان و خانواده: بر اساس خبر روزنامه ایران در روز چهارشنبه هفتم اسفندماه 92، سه بانوی استان سیستان و بلوچستان  به سمت های معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی استانداری و فرمانداران شهرستان های قصر قند و هامون منصوب  شدند.
 
این خبر در  حالی است که پیش تر نماینده زابل، زهک، هیرمند، هامون و نیمروز (سیستان)  برای نخستین بار از بین زنان این استان به مجلس شورای اسلامی راه پیدا کرد.

  هم چنین شهردار یکی از شهرهای استان سیستان و بلوچستان (کلات )از میان بانوان  این استان انتخاب شد.

در استانی که بیشتر زنان به دلیل محرومیت‌ها و حاکم بودن فضا و بافت سنتی  ازحقوق ذاتی، از قبیل تحصیل، حق انتخاب  همسر، ثبت ازدواج‌، داشتن هویت و... محروم هستند،انتخاب زنان به مدیریت های سیاسی و اجرایی سرآغازی برای رفع تبعیض ها و بی عدالتی وتوجه  عملی جامعه به توانمندی های زنان و محترم شمردن آنها در این خطه از ایران عزیز است.

  ابتکار و راهکار عملی مقام ارشد این استان(استاندار) برای تبدیل نمودن تهدیدات علیه خانواده و زنان  به فرصت ها، قابل ستودنی است.


یادمان نرود که علی اوسط هاشمی –استاندار سیستان و بلوچستان- دیدگاه های بروزی درباره مسایل مختلف، از جمله مسایل اجتماعی و ارتباط با رسانه ها دارد و تنها استاندرای است که صفحه ای نیز در فیس بوک دارد.


 اهتمام هاشمی به عنوان استاندار یک استان محروم در حمایت از زنان  که نشان از درایت و تدبیر او دارد، جای تبریک و ستودن دارد.


  امید است حرکت استاندار محترم سیستان و بلوچستان در امور زنان  شروعی برای همه استان های کشور از جمله استات مازندران در جهت پیشبرد ارتقای منزلت و جایگاه واقعی زنان و استفاده از توانمندی های بالقوه این قشر عظیم جامعه انسانی به منظور افزایش شاخص های توسعه پایدار باشد و جامعه زنان نیز از این فرصت به عنوان جایگاهی برای معرفی قابلیت های خود در جامعه بهره گیرند.

*سایر مطالب نویسنده:

پیر می شویم!

نهاد «سلامت اجتماعی» ایجاد کنیم

بانوان مازندران و مشارکت سیاسی آن ها

جایگاه سند راهبردی حوزه زنان و خانواده کجاست؟

آیا بارقه امیدی هست؟