جمعه 23 اسفند 1392-11:18

به بهانه 23 اسفندماه، چهل و دومین سالگرد مرحوم نوشیروانی

او که یادش در قلب یتیمان می تپد

سال هاست که تصویری از چهره مرحوم نوشیروانی خیر بزرگ بر روی دیوار و در و شیشه مغازه های مردم بابل نصب است، اما تاکنون در سطح شهر هیچ ارگان و سازمانی برای نصب تندیس این خیر ارزشمند اقدام نکرده است.


 

مازندنومه؛ سرویس مهرورزان، فریبرز سیفی: 23 اسفند ماه سال 1392 مصادف است با چهل و دومین  سالگرد درگذشت خیر بزرگ استان مازندران ، مرحوم  سید حسین فلاح نوشیروانی که خدمات ارزشمندی را به جامعه ارائه داده است و همواره یاد و نام و خاطره وی در دلها زنده است و مردم یادش را گرامی می دارند.

مراسم گرامیداشت  سالگرد خیر بزرگ بابلی ، مرحوم، سید حسین فلاح نوشیروانی  قرار است روز شنبه 24 اسفندماه از سوی دانشگاه صنعتی نوشیروانی و مرکز خیریه معلولین نوشیروانی بابل بر سرمزار آن مرحوم با حضور جمعی از حامیان معلولان، خیران، استادان، دانشگاهیان ، دوستان و آشنایان در روستای نوشیروانکلا از توابع شهرستان بابل برگزار شود.
 
عارف بزرگ و رادمرد وارسته ، مرحوم سید حسین فلاح نوشیروانی فرزند سید احمد در حدود سال 1281 هجری شمسی در روستای نوشیروانکلا از توابع شهرستان بابل دیده به جهان گشود.

گفته می شود از همان اوان طفولیت، آثار هوش و استعداد خارق العاده در سیمای نورانی این سید جلیل القدر هویدا بود و در شش سالگی عم جزء را نزد زن معلمه ای به نام ملاخیران  فراگرفت و سپس قرآن کریم را نیز در مدت سه ماه از محضر آخوند شیخ محمد سالاری ختم کرد.

وی به توصیه جد مادریش مرحوم سید آقا نوشیروانی ، برای ادامه تحصیلات به مدارس شرافت  و  احمدی  در  بارفروش  (بابل کنونی ) رفت و به مدت هشت سال در این مدارس به تحصیل اشتغال داشت و همواره از شاگردان بسیار خوب و ممتاز بود.

زنده یاد نوشیروانی پس از مدتی جهت یافتن کاری مناسب عازم مشهد مقدس شد، پس از مدتی نیز به تهران عزیمت کرد و در تجارت خانه  حکیم زاده یزدی  مشغول به کار شد و در آنجا پس از بروز شایستگی، لیاقت و کاردانی و بالا بودن سطح سواد و معلومات از یک طرف و نجابت و دیانت و امانت داری از طرف دیگر، بر مرحوم حکیم زاده و دیگر کارکنان شرکتش اثرگذاری کرد و پس از مدتی به مدیریت داخلی شرکت ارتقا یافت.

سید حسین فلاح حدود 17 سال با مرحوم حکیم زاده همکاری نزدیک اقتصادی داشت و در این مدت خانواده حکیم زاده چنان مجذوب سجایای اخلاقی ، پاکی و شرافتمندی وی شدند و با او چنان رفتار صمیمانه و محبت آمیزی داشتند که گویی یکی از اعضای خانواده شان است و بر همین اساس جهت تشکیل خانواده برای او اقدام کردند و از خانواده مرحوم حجت الاسلام  طاهری  (یزدی) دختری را برای همسریش برگزیدند که بیش از پیش راه سعادت و ترقی معنوی او نیز فراهم شد.

این خیر بزرگ ، پس از مدتی به صورت مستقل به فعالیت اقتصادی و کار تجاری پرداخت و در بازار تجارت آهن ایران موفقیت هایی کسب کرد.

پرداختن به امور تجاری و دیدن زرق و برق تمدن و مظاهر مادی هرگز مانع آن نشد که فکر ، آرمان و ایده مرحوم نوشیروانی از مردمی که از میان آنها برخاسته بود ، منحرف شود و از مسائل و مشکلات آنان غافل شده و در فکر چاره جویی نباشد.

تربیت اصولی و تحصیل معارف و فرهنگ والای اسلامی و آشنایی کامل با احکام و شریعت مقدس اسلام از یک طرف و دیدن مصائب و رنج هایی که از ابتدای جوانی با آنها مواجه بود و دوش به دوش مردم و در متن جامعه مستضعف آنها را آزموده و تجربه کرده بود چنان روحی بلند و اراده ای نیرومند در او پدید آورد که هم چون مولا و جد بزرگوارش حضرت علی (ع) قلب بزرگ و مهربان و سرشار از عاطفه اش همواره برای امت مسلمان و مظلوم بتپد و وجود خود و خانواده گرامیش را در طول حیات پر برکتش وقف خدمت به مردم مستضعف کند.

آن مرحـوم بر اسـاس نوشته‌هایش بیشتر دارایی‌ عظیـم خود را صـرف عمـران و آبـادی ، به ویژه در شهرستان بابل کرد و شمار آثار ماندگار مرحوم نوشیروانی در این شهرستان به پنجاه مورد برجستـه می رسد که از آن جمله می توان به ساخت و احداث مدرسه ، هنرستان ، انیسیتو ، دانشـکده ، درمانـگاه ، زایشـگاه ، بانک‌خون ، پرورشـگاه ایتـام ، بیمارستـان ، مسجـد ، پل و غیره اشاره کرد.

برجای گذاشتن این آثـار نشان دهنده آینده نگری بزرگ وی در تأثیـر گذاری بر زنـدگی و سرنـوشت فرزنـدان آینده‌ساز کشور و استان مازندران بوده است.

ارزشمند ترین یادگار مرحوم نوشیروانی ، تاسیس دانشکده صنعتی بابل در زمینی به مساحت حدود 17 هکتار بود که همه را در طبـق اخلاص گذاشت و در مقابل  یک سیـر نبات  به وزارت علـوم اهداء کرد.

اگر چه اجـل به این بزرگ مرد خیر مهلت نداد ، اما بنایی که در سال 1348 آغاز کرد ، در سال 1352 افتتـاح شد و در رشته‌های مهندسی برق ، عمران و مکانیک دانشجو پذیرفت.

نام دانشکده صنعتی بابل توسط خود مرحوم نوشیروانی و از نام دانشکده صنعتی پلی‌کلینک تهران الگو گرفته شد ، در حالی که در آن زمان هیچ دانشگاه صنعتی در کشـور وجود نداشت و تعداد دانشـکده‌های صنعتی هم از عدد انگشتان دست کمتر بود ، لذا این اقدام وی نشانه دوراندیش بودن آن زنده یاد بوده است.

از ابتـدای فروردین ماه سال 1387 این یادگار ارزنده با نام دانشـگاه صنعتـی نوشیـروانی بابل به عنوان دانشگاه مستقل به خدمات علمی – پژوهشی خود ادامه می‌دهد و هم اکنون دارای چهار هزار دانشجو در پنج دانشکده برق و کامپیوتر، عمران، مکانیک و صنایع، شیمی و دانشکده علوم پایه با حضور حدود200 عضو هیات علمی است.
سال هاست که تصویری از چهره مرحوم نوشیروانی خیر بزرگ بر روی دیوار و در و شیشه مغازه های مردم بابل نصب است، اما تاکنون در سطح شهر هیچ ارگان و سازمانی برای نصب تندیس این خیر ارزشمند با توجه به شعارهای مختلف از سوی مسئولان این شهرستان برای شناخت نسل ها نسبت به جایگاه این زنده یاد اقدام نکرده است.

بارها دیده شده است که کودکان و نوجوانانی از بزرگ ترها می پرسند این تصویر چه کسی است که در بیشتر مغازه ها نصب شده است؟ گویی نامش را شنیده اند ولی چهره اش برای شان شناسانده نشده است.

مسوولان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل دو سال گذشته  تندیس مرحوم نوشیروانی را جلوی در ورودی در داخل محوطه این دانشگاه نصب کردند تا شاید بتوان با چنین کاری یاد و خاطره این مرد بزرگ را در قلب ها جاویدان نگه داشت.

سید فرید نوشیروانی یکی از نزدیکان  مرحوم سید حسین فلاح نوشیروانی به همراه دیگر برادران و خواهرانش نیز هم اکنون از این مردد بزرگ دنباله روی کرده و با اهدای وجه مالی و زمین برای توسعه شهرستان بابل تلاش می کنند.
امروز جمعی از کارمندان و اساتید دانشگاه صنعتی بابل نیز همپای مرحوم نوشیروانی سرپرستی یتیمانی را از یک نفر تا پنج یتیم با اهدای وجهی به صورت ماهانه برعهده دارند که که این نشانگر آن است که خیرات مرحوم نوشیروانی، تاثیر مهمی را در دل همه به خصوص دانشگاهیان و دیگر اقشار جامعه برجای گذاشته است.

یکی دیگر از اقدامات ارزشمند و ماندگاری که مرحوم نوشیروانی برجای گذاشته، بنیاد نهادن بزرگ ترین مرکز نگهداری معلولان کشور در مازندران است.

این مرکز در سال 1344 با همت مرحوم نوشیروانی تاسیس شد و تا سال 1360 به عنوان پرورشگاه یتیمان مشغول فعالیت بود و بعد از آن با نظارت سازمان بهزیستی کشور به عنوان مرکز خیریه نگهداری معلولان ذهنی و امدادرسانی به این افراد شروع به فعالیت کرد.

در حال حاضر در این مرکز 135 معلول ذهنی و جسمی بالای 14 سال به صورت شبانه روزی و به صورت ایزوله نگهداری می شوند.

علاوه بر این، 300 معلول دیگر نیز در محلات مختلف شهرستان بابل توسط خانواده ها و تحت حمایت بهزیستی مازندران قرار دارند که امور مختلف این معلولان به عهده این مرکز است.

ارائه مشاوره های ژنتیکی قبل از ازدواج برای پیشگیری از تولد نوزادان معلول یکی از اقدامات مهم این مرکز است.

اگر چه ارائه خدمات مناسب تر نیازمند امکانات بیشتر در این مرکز است، اما به خاطر کمبود فضای فیزیکی مناسب، علی رغم مراجعه بسیاری از معلولان که نگهداری آنها در منزل به سختی و با مشقت زیاد از طریق خانواده ها، انجام می شود، امکان پذیر نیست لذا مسوولان بهزیستی، هیات امنای مرکز خیریه معلولین نوشیروانی بابل و دیگر مسوولان و خیرین استان در صدد احداث ساختمان جدید برآمدند.

البته احداث مرکز جدید در همان محوطه مرکز خیریه معلولین نوشیروانی در شهرستان بابل برآورد هزینه ای بیش از 80 میلیارد ریال را در پی داشته است که حامیان و خادمان نیکوکاری که انفاق و کمک به جامعه محرومان و مستضعفین را از مرحوم نوشیروانی الگو گرفته اند، خود را در این کار بزرگ سهیم می دانند.

در حال حاضر مرکز خیریه معلولین نوشیروانی بابل دارای حدود 10 هزار حامی و خادم نیک اندیش اعم از پزشکان عمومی و متخصص، مهندسان، معلمان ، کارمندان، و دیگر اقشار مردم است که به طور شبانه روزی این مرکز را تحت حمایت مادی و معنوی خودشان قرار می دهند.



روح بلند خیر بزرگ مازندرانی و افتخار مردم شهرستان بابل 23 اسفند سال 1350 پس از 69 سال خدمت به مردم به لقاء الله پیوست، و به همین مناسبت نیز هر ساله مراسم بزرگداشتی در مزار مرحوم نوشیروانی در روستای نوشیروانکلا از توابع شهرستان بابل با حضور مردم و مسوولان برگزار می شود.روحش شاد و یادش گرامی باد.

*مطلب مرتبط:

یاد مرد نکونام