مازندنومه؛ سرویس محیط زیست و گردشگری، قاسم مرادی: اسپهبد خورشید -غار باستانی مازندران- در حال بلعیده شدن است، ولی چه کسی قادر است در مقابل این ماشین های آهنی بایستد؟

ماشین هایی با اپشتوانه راده انسانی که فقط با یک هدف، آن هم شکستن سنگ و در آوردن آن از کوه های به زانو در آمده سوادکوه استارت می خورند.

نمی دانم آقای متولیان محیط زیست و گردشگری ما در جریان احوال آن منطقه هستند یا نه؟ کجایید که دستان کوچک مان قادر به خاموشی این ماشین های عظیم الجثه نیست که با جسارت زیاد به زیر پای اسپهبد رسیدند و دیگر چیزی نمانده که بزرگ‌ترين دهنه غار طبيعي دنیا را ببلعند.

 فعالان محیط زیستی ما می گویند تمام پساب های صنعتی شرکت ها وارد آب های جاری منتهی به دریا می شود. انتظار زیادی نیست از این شرکت ها که در کنار درآمد زیاد از دل کوه های ملی متعلق به همه مردم، سهمی از این درآمد را صرف تصفیه پساب های صنعتی خود کنند.

آیا سهم مردم از این استخراج ها و درآمدزایی ها فقط بیماریست؟ آیا هیچ مسئولی تا به حال متوجه رانش کوه های آن منطقه به علت استخراج زیاد نشده؟

البته این غار در منطقه ای قرار گرفته که خود در حال گسستن است: سوادکوه شمالی و جنوبی که یادآور دو کشور کره و آلمان بعد جنگ است و از گوشه و کنار آن تکه هایی به سمنان و تهران اهدا می شود.

آیا اراده ای برای اصلاح امور نیست؟ شاید هم اصلاح کنندگان خود سهمی از این برداشت ها دارند!