مازندنومه؛ سرویس محیط زیست و گردشگری، سینا جعفری تیرتاش: سیزده هزار سال مدت زمانی است که باستان شناسان و محققان، باور بر پیدایش تمدن در شمال ایران دارند. در حدود 12500 سال پیش در مناطق خاوری تبرستان در غارهای "علی تپه"، "هوتو" و "کمربند" شهرستان بهشهر سیر فرهنگ و تمدن با ساخت سفال آغاز شد. سفال یا سفالینه مصنوعی هوشمندانه که از آب و خاک برای حفظ و انتقال آب اختراع شد که در رکاب دیگر دستاوردهای پیشین یعنی خشت و علم نهرسازی قرار گرفت.

 آب، خاک، نور و گرمای خورشید کافی بود تا بذر و علوفه برای طعام انسان و دام بروید و از کاه و آب و خاک و منازل ساخته و معابدی برای خداوند متعال به پاس شکر نعمت و افزون نعمت بنا نهاد شود.

   پرسش و یافتن پاسخ  شیوه ای که انسان را موفق به انقلاب کشاورزی و ایجاد نظام شهری و چرخش چرخ صنعت گردانید. پرسش هایی که از سوی فلاسفه مطرح و توسط فیزیکدانان راه حل پیدا شد و تاریخ نگاران مدارکشان را ثبت کردند و امروزه به همت باستان شناسان مدارکشان کشف می شود تا ما نیز از دستاوردهای آنها  بهره مند شویم.

   در دوران قبل از اسلام نیاکان ما مدارک اسنادی زیادی از خود بجای نگذاشته اند و تنها مدارک بناها و دیوارنگاره های بجای مانده از آن دوران است که همچون گنج  می ما نند.

 متاسفانه در دهه های اخیر افرادی سودجو و بی اطلاع  به طمع یافتن جواهر و دفینه های با ارزش،  به تخریب این آثار ملی پرداختند، غافل از اینکه گنج حقیقی خود این خشت ها و آجرها هستند؛ نقش برجسته هایی که بهای شان با استقرار در همان محل گرانبهاست.

   استان مازندران با درا بودن بیشترین قلعه های مرتفع در کشور و مرکزیت قدرت در زمان ساسانیان و عباسیان، دارای آثار و یادرگارهای بسیاری از پدران ماست که با حمایت و ارج گذاری روحی تازه می گیرد.

   امید است با همت و حمایت عموم مردم و تلاش سازمان میراث فرهنگی استان، این آثار حفظ بماند و به نسل بعد انتقال یابد تا آنان نیز با اجداد خود آشنا شوند.