يکشنبه 28 ارديبهشت 1393-22:24
آمل در انتظار فرمانداربومي
به نظر مي رسد اين واقعيت آشكار كه آمل در انتظار حضور يك فرماندار بومي است، از تدبير ربيع فلاح نبايد دور مانده باشد.
مازند نومه؛ سرویس سیاسی، پارسا جوادي: آمل در شرايطي به تحقق ضرورت تغيير فرمانداربه عنوان يك خواست عمومي و تخلف ناپذير حاميان دولت تدبير و اميد نزديك شده است كه ديگر مي توان گفت شمارش معكوس براي معرفي فرماندار به جاي سرپرست فرمانداري در این شهرستان آغاز شده است.
در چنين شرايطي از اجماع به وجود آمده در ميان اصلاح طلبان و ستاد انتخاباتي سابق دكتر روحاني و حاميان دولت تدبير و اميد براي تبديل وضعيت فرمانداري ويژه آمل از سرپرستي به حضور فرماندار، آن هم از جنس دولت تدبير و اميد، اين پرسش در ميان است كه مسند فرمانداري ويژه آمل در اختيار يك فرماندار غير بومي قرار خواهد گرفت يا يك فرماندار بومي؟
صرف نظر از برخي مصلحت انديشي هاي سياسي در ضرورت دستيابي به تعاملي همه جانبه و كارآمد در راستاي كاهش تنش هاي احتمالي ، آنچه مسلم است وزارت كشور و استانداري مازندران نمي تواند از برابر اين واقعيت روي برتابد كه آمل به سبب ويژگي هاي خاص سياسي، اجتماعي و فرهنگي و ظرفيت و پتانسيل بالاي خود در عرصه هاي مختلف و در شرايطي كه رياست دو قوه از سه قوه كشوررا در اختيار داشته و به برخورداري از شخصيت هاي برجسته فراوان در حوزه هاي مختلف شهرت دارد، به حضور يك فرماندار غيربومي تمكين نخواهد كرد.
به همان اندازه كه ضرورت تغيير به عنوان يك مطالبه اجتناب ناپذير از سوي حاميان دولت تدبير و اميد مورد تاكيد قرار دارد، ترديدي نيست غالب حاميان دولت تدبير و اميد در آمل نه تنها خواهان سمت و سوي اين تغيير با رويكرد حضور يك فرماندار بوميِ داراي تمايلات و مواضع اصلاحي و اعتدالي منطبق با سياست هاي دولت تدبير و اميد هستند، عبور از فرماندار بومي را به مثابه يك توهين به شانيت و جايگاه آمل و آملي ها برنخواهند تابيد.
در چنين شرايطي سكانداران استانداري مازندران و به ويژه استاندار دولت تدبير و اميد در برابر اين پرسش قرار دارند كه آيا با تمكين به خواست ضرورت معرفي و انتصاب و حضور يك فرماندار بومي براي شهر هزار سنگر آمل كه از مهم ترين شهرهاي مازندران در حمايت از دولت تدبير و اميد و استاندار ربيع فلاح در مازندران به شمار مي آيد، حاميان دولت تدبير و اميد و استاندار مازندران در این شهرستان را در اين آزمون حمايت و همراهي خواهند كرد، يا خود را در معرض ناخرسندي حاميان خود در آمل به سبب تمكين نكردن براي معرفي و انتصاب يك فرماندار بومي قرار خواهند داد؟
با توجه به نقش مهم فعالان حاميان دولت تدبير و اميد و به ويژه مسوولان ستاد انتخاباتي سابق دكتر روحاني در آمل در حمايت سرسختانه و هميشگي آنان از ربيع فلاح، كه بر كمتركسي از آگاهان و فعالان سياسي مازندران پوشيده است، براي استاندار دولت تدبير و اميد در مازندران نبايد پوشيده باشد كه عبور از مطالبه ياران هميشگي خود، مي تواند به نوعي بي تدبيري تعبير شود كه مي تواند اميد ربيع فلاح را به تداوم برخورداري از حمايت ياران آملي خود، به نا اميدي بدل كند.
البته به نظر مي رسد اين واقعيت آشكار كه آمل در انتظار حضور يك فرماندار بومي است، از تدبير ربيع فلاح نبايد دور مانده باشد.