مازندنومه، سرویس فرهنگی و هنری: جمعه 9 خرداد ماه در ساری ، گروه ورشان موسقی ایرانی را در مقام فردوسی، فرزند ایران، در سالن هلال احمر ساری اجرا کرد.

در این نشست هنری دکتر میر جلال الدین کزازی -فردوسی پژوه و استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی و از چهره های ماندگار- درباره کوشش های پایدار و مانای حماسه سرای بزرگ –فردوسی- در زبان و ادبیات فارسی به ویژه آفرینش شاهنامه و جایگاه خنیاگری در اشعار فردوسی سخن به میان آورد.

وی در بخشی از سخنان خود با اشاره به نام بردن فردوسی از مازندران در شاهنامه گفت : دیوان در شاهنامه ، با آنچه که ما امروز می شناسیم یکسان نیستند.

این استاد دانشگاه افزود : آن دیوان که در آغاز شاهنامه از آن سخن رفته است، در اوستا جایگاه شان سرزمین چهار گوشه و چهار ور و از سوی دیگر مزنه دانسته شده است.

وی ادامه داد: به باور فردوسی در شاهنامه ، دیوان در مازندران ، مردمانی بودند بسیار شهر آیین ، فرهیخته و برخوردار از فرهنگ درخشان که مایه شگرفی و بهره مندی این مردم در هزاره پنجم پیش از میلاد در پهنه تاریخ آشکار می شود.

دکتر کزازی یادآور شد : این سخن پر گزاف نیست که یکی از ویژگی های فرهنگی این مردمان که به راستی مایه شگفتی است، خردآشوب است.

وی تصریح کرد: در شهرهایی که از این دیوان بر جای مانده است پادگان دیده نشده است، به سخن دیگر مردمان مازندران مردمانی بودند آشتی جو که با هیچ کس سر جنگ نداشتند و نیازی هم به سپاه و پادگان نمی دیدند.

کزازی با بیان این که سوی دیگر این است که هیچ کاخی در شهرها دیده نمی شده است، تاکید کرد: سخن دیگر این است که مردم مازندران فرمانروا و پادشاه نداشته اند.

این استاد زبان و ادبیات فارسی در ادامه سخنان خود افزود : ویژگی دیگر آن بود که پرستشگاهی هم در این شهرها هرگز یافته نشده است، زیرا هر کس هر آیینی را که می خواسته، می ورزیده است.

وی یادآور شد: به راستی ما پس از هزاران سال هنوز نتوانسته ایم به آن فرهنگ شهرآیینی برسیم که مازنی های کهن از آن برخوردار بودند.

دکتر کزازی با اشاره به این که باستان شناسان نشانه هایی از شهرهای کهن در مازندران، یافته اند، گفت : مبادا گمان ببرید که دیوان شاهنامه با آن دیوان (اهریمنان و پتیارگان)یکسان اند.

گفتنی است در این برنامه تصنیف شکوه یار با شعر میر عبدا... سیار کاوردی ، کجا خفته ای با شعر حسین مسرور و چهار پاره با شعر کیوس گوران توسط سید پرویز سیاهدشتی خوانده شد.

در بخش دوم نیز قطعاتی از تصنیف روزگار و حصار از فردوسی، آواز رجز و فرود (فردوسی) و تصنیف گنج سرود با شعر خواستار اجرا شد.

اعضای گروه موسیقی ایرانی ورشان عبارتند از: مهرداد عالمی( سرپرست گروه و نوازنده سنتور) ، پویا ایمانی (عود) ، حامد ایمانی(کمانچه) ، امیر خواستار (نی و نقاره) ، سیاوش دانش (تنبک) ، فرزاد محمدنژاد (تار) ، گلمهر عالمی (کمانچه و همخوان) ، پرویز عبداللهی ولیکچالی (قرنه) ، سید بهمن ساداتی(گوینده آواز باستانی) ، سید پرویز سیاهدشتی (خواننده) و سامره مفتون (روایتگر شاهنامه).

در پایان این برنامه با اهدای لوح سپاس از خدمات علمی استاد دکتر کزازی ، تجلیل به عمل آمد.