مازندنومه، سرویس فرهنگی و هنری: روس ها در سده های سوم و چهارم هجری بارها و بارها به کرانه های جنوبی دریای مازندران حمله کردند.

به گفته ابن اسفندیار -تاریخ نگار نام آور تاریخ تبرستان- نخستین حمله روس ها به تبرستان در سال 298 قمری رخ داد که همزمان با قیام سادات علوی زیدی مذهب به رهبری حسن بن زید معروف به داعی کبیر بوده است و پس از پیروزی این قیام تبرستان استقلال یافت.

در این هنگام ایگور یکم -پادشاه روس- به این امید که تبرستان تازه استقلال یافته و توان چندانی در برابر قوای روس نخواهد داشت به تبرستان حمله کرد و در کرانه های نزدیک گرگان به غارت وکشتار پرداخت.

پس از انتشار این خبر داعی کبیر سپاهی را به جنگ با روس ها فرستاد. در این نبرد مازندرانیان آن چنان دلیرانه جنگیدند که اکثر روس ها کشته شدند.

چند سال پس از آن، روس ها بار دیگر با 500 کشتی به همه کرانه های ایرانی دریای مازندران از تبرستان گرفته تا اران و شروان که امروزه جمهوری آذربایجان نامیده می شود یورش آوردند، زنان و کودکان بسیاری به اسیری و بردگی گرفتند و متاسفانه اران و شروان به ویژه شهر باکو را تصرف و در آنجا کشتار و غارت بسیار کردند.

در تبرستان اما روس ها بار دیگر دچار مشکل شدند و در نبرد آمل پیکار شکست سختی تجربه کردند. نبردهای مازندرانیان با روس ها از جمله بخش های زرین و حماسی تاریخ تبرستان و مازندران و ایران است