شنبه 14 تير 1393-16:35

خوشا شهری که شهردارش چنین است!

شهردار باید مسئولیت نهاد شهرداری را تنها برای خدمت به شهروندان بپذیرد، نه آنکه این جایگاه را پل و معبری برای رسیدن به سایر مناصب سیاسی بداند.


مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، حسین نادری، پژوهشگر: 14 تیر ماه در تقویم رسمی کشورمان به نام روز شهرداری و دهیاری ها ثبت شده است. در این یادداشت شاخص هایی به عنوان شهردار مطلوب برای شهرهای مازندران بیان شده تا ضمن بیان برخی از انتظارات شهروندان از شهرداران، تلنگری باشد به اعضا شوراهای اسلامی شهر در انتخاب یا حمایت از شهردارانی که چنین ویژگی هایی دارند.

ضرروی است نمایندگان مردم در پارلمان شهری با شاخص‌هایی همچون تخصص گرایی، داشتن طرح و برنامه، اشرافیت به مسائل و معضلات شهری با تکیه بر رویه اعتدال، میانه  روی و تعامل  گرایی، به انتخاب بهترین گزینه برای شهرداری‌ها دست زنند و پس از انتخاب از چنین شهردارانی حمایت کنند؛ شهرداری که نه پیمانکاری برای شوراها بوده و نه شهروندان و نهاد شهرداری را برای رسیدن به مناصبی دگر نخواهد و فقط شهردار باشد.

اولین گام شورای شهر و البته حساس‌ترین آن انتخاب شهرداری کارآمد برای شهر است. شهرداری که شفافیت مالی را سرلوحه کار خود قرار داده، با ایجاد درآمد پایدار برای شهرداری، زمینه ساز توسعه پایدار و رونق اقتصاد شهری شود.

شهرداری که فرهنگ و باورهای بومی را شناخته، با توجه به آن المان‌های شهری را طراحی کند و مسبب تقویت سواد بصری شهروندان شود.

شهرداری که حفظ و حراست از محیط زیست که با حیات مردم ارتباط مستقیم دارد را در حیاط خلوت تصمیم گیری‌ها ذبح نکند.

شهرداری که شرایط بهره‌مندی از اوقات فراغت و آرامش شهری را فراهم آورد و آن حس لطیف شهر ما – خانه ما را از حیث آرامش نیز سبب شود.

شهرداری که توسعه مبلمان شهری را برای اقشار مختلف مردم در نظر گرفته و نیز ضرورت مناسب سازی فضای شهری برای معلولان را فراموش نکند.

شهرداری که بافت تاریخی شهر را به عنوان شناسنامه، فرهنگ و اصالت شهر برای توسعه صنعت گردشگری حفظ نموده و به همان میزان در نوسازی بافت‌های فرسوده بشتابد.

شهرداری که بهداشت شهری را برای همه شهروندان در دسترس قرار داده و امکان حداقلی برای مسافران و میهمانان شهر خود را فراهم آورد.

شهرداری که در جغرافیای شهری او، شمال و جنوب شهر صرفا یک مکان بر روی نقشه باشد و توزیع امکانات و خدمات شهری در نهایت عدالت صورت گیرد.

شهرداری که در مسئله حمل و نقل نه تنها جابجایی جمعیت ثابت شهر که حتی جمعیت شناور شهر و آینده آن را در نظر گرفته، آنگاه به توسعه زیر ساخت‌های حمل و نقل سریع، ایمن و ارزان و  نوسازی ناوگان حمل و نقل موجود اقدام کند.

شهرداری که به ضرورت بهرمندی از فناوری‌های نوین در اداره و مدیرت شهر آگاه بوده و آرمانِ شهر الکترونیک را دست یافتنی کند.

شهرداری که در حل معضلات زیست محیطی و مدیریت پسماند با تصفیه فاضلاب و بازگشت مواد قابل بازیافت به چرخه استفاده مجدد، ضمن کمک به اقتصاد شهری، زمینه ساز توسعه پایدار و به وجود آورنده شهر سبز باشد.

شهرداری که با نظارت کامل مبنی بر رعایت اصول ساخت و ساز و ایجاد ایستگاه‌های آتش نشانی و بهره‌مندی ار فناوری‌های نوین آمادگی کامل در حل بحران‌ها را داشته باشد.

شهرداری که با دانش طراحی و بهره‌مندی از معماری بومی و اسلامی سیما و منظر شهری را برای زندگی آرامش بخش شهروندان فراهم آورده، شهرداری را از یک نهاد صرفا خدماتی به یک نهاد فرهنگی و اجتماعی تبدیل کند.

شهرداری که مسئولیت نهاد شهرداری را تنها برای خدمت به شهروندان بپذیرد، نه آنکه این جایگاه را پل و معبری برای رسیدن به سایر مناصب سیاسی بداند.

اگرچه بیان بسیاری دیگر از آنچه که از شهردار و نهاد شهرداری انتظار می‌رود را توان این سطور نیست و بسیاری از آنچه که ذکر شد نیز نیاز به همراهی و همکاری نهادها و دستگاه‌های مختلف دارد، از اعضای شوراهای اسلامی شهر و روستا انتظار می‌رود همچنان که در انتخاب شهرداران شاخص های فوق را ملاک عمل قرار می دهند با حمایت از چنین شهردارانی، آغازگر فصل نوینی در زندگی شهروندان شوند.