کِلِه پیش نیشتِنی و ، سِک شِمِه ساقِ سَر دَره
سِکِ مار ، مَشتی سَنمبَر ، تِه پَلی ، تِه وَر دَره
 
نون و چنگل خِرِشَم شوکرِ خدا سفره کَش
ته و وِشنایِ میون، این دله، هَند و جَر دَره
 
اَتّه شاب بَیر و بوئرغزه، بَوین تَش چاجِ بِن
نونّ گَل تِکایته وُ، چشمه سفره  مَر دَره
 
وَختی (یابو)ی اوسارّ ماسنه عَمقِلی سام
دون که دِشمندِ  اِماره ، اونجه راسّی شَر دَره
 
توپّ تَش کِندو، تِفِنگِ ماسِنو، چِشّ کوریک
پَرپَتو کِنده سیکونّ، این چَموشّ عَر دَره !
 
اَلبِ سو زَنده تفنگ، قوش دَره چیندِکایِ سَر
مارِ دَس خِشکایده خون ویندی و، چَن تا پَر دَره
 
غزه نیم مِرد و، ونِه اِفتابِ دیم  چَنگلی روش
اَمبا (یابو) فکرِ شِه دلخِشی و شوچَر دَره
 
آ حسین و، جانبرار و، یارَلی، صدتا علی!
تَش به سمتِ من تِنِ دشت و کَسو و کَر دَره
 
هر مِسَلمونی که وینده غزه بَیّه کربلا
ونِه سَرتَن توتراک، کاسه ونِسّه زَر دَره !
 
خون بِنایته اونجه رِ،  جانِ خدا بِرمه بِمو!
دَسّ گردِن دَکِتی دِنبالِ دردِ سَر دَره
 
غزه  تِسّه بَمیرِم! دَس مِه دَوِس و تِک بَدوت
این جهون خراب بَئی، دَسّ دِتا تیب نَر دَره
 
دومبه تِه خرمنِ تَشّ، او نَزِنده اَتّه کس
تا که دین دارنی ، تنِسّه ، مسجد و ممبر دَره
 
اَمبا گیرمه لَلِه رِ، سودّ تِه  سَر دِمبِه شِه پیش
تا که بِگ بَیته جِهونّو، دِم به دِم بِگلَر دَره
 
 
                      ترجمه شعر
 
کنارِ اجاق گرم نشسته اید و فرزند را بر زانو
همسرت - سنمبر - هم در کنار
 
شکرخدا نان و خورشت چغندر هم به سفره
میان تو و گرسنه فاصله هاست
 
قدمی بردار و غزه را ببین که بامش به اتش است
نان به دهان موش و اب چشمه در دهان مار
 
وقتی افسارِ یابو( نتان یاهو!) بدست عمو سام می افتد
بدان که دشمن در انجا در پی شر است
 
توپ را اتش میکند - تفنگ بر دست و چشم بسته
بچه هارا درو میکند ، چموش هوای عر دارد !
 
سفیر گلوله است و قوش بر سرِ جوجه ها
دردست مادر ، خون خشکیده می بینی و مشتی پَر!
 
غزه نیمه جان و صورت افتابش چنگ خورده
ولی (یابو) پیِ دلخوشی و گردش شبانه ( شکار)
 
آی حسین و جانبرار و یارعلی و صدها علی!
اتش را میل به آیش و خرمن ماست!
 
هر مسلمانی که شاهدِ تبدیل غزه به کربلاست
بند بندِ وجودش درد است و کاسه اش به زهر !
 
خون برگرفتش! و خدای عزیزبه گریه افتاد
از دست لُمپنی که در پیِ درد سر هست !
 
برایت بمیرم غزه ! دست و دهانم بسته ست
این خراب اباد جهان هم در یدِ قدرت دو زورگیر است!
 
می دانم کسی ابی به اتش خرمن ات نمیزند
تا که منسوب به دین و مسجد و ممبر هستی...!
 
ولی ( لَله وا ) را برمیدارم و نغمه ترا سر میدهم
تا وقتی جهان در کفِ بیگ است و به تداومِ حضورِ بیگلرها.....!

1393/5/3 مصادف با روز قدس / کشور سوئیس

* این غزل در سایت هارش نیوز منتشر شده که از سوی دوستان ما در آن سایت، برای بازنشر در اختیار ما نیز قرار گرفت.