جمعه 14 آذر 1393-10:15

دخالت ممنوع!

آیا وظیفه نماینده دخالت در عزل و نصب است؟

نه فقط نماینده بهشهر و نکا که بسیاری دیگر از نماینده های استان، اولویت کارشان را عزل و نصب و جابجایی مدیران قرار داده اند و اگر بنا به کوچک ترین تغییر باشد، پای وزیر و رییس جمهوری را هم به میانه می کشند تا رفیق و نیروی ستادشان بر سر آن مقام بماند.


مازندنومه، سرویس سیاسی: در حالی که از تشکیل و آغاز به کار دولت تدبیر و امید، بیشتر از یک سال می گذرد، در بسیاری از پست های بالا و میانی کشور و استان، هنوز مدیران دوآتشه و ضعیف دولت ناتوان قبلی مشغول فعالیتند.

اینان با شعارها و اندیشه های دولت کنونی سازگاری ندارند و در پیشینه آن ها جز برخی تندروی های سیاسی و مواضع توده گرایانه ی احمدی نژادی، چیز دیگری دیده نمی شود.

بسیاری از این مدیران فرصت طلب و گاه موج سوار حتی در وقت اضافه، با حمایت برخی افراد و نماینده های مجلس هم چنان مشغول رتق و فتق امور خود هستند و قصد رها کردن میز و منصب شان را ندارند و اگر مانند رییس سابق آموزش و پرورش بهشهر، به اجبار و برخلاف میل نماینده شهرشان برکنار شوند، در مراسم تودیع شرکت نمی کنند و کلید در اتاق را نیز به مدیر جدید تحویل نمی دهند!

البته این تغییر مدیریتی، غیر از آقای نماینده و برخی که در اقلیتند، به مذاق بیشتر فرهنگیان و مرتبطان با آموزش و پرورش خوش آمد و باور بر آن است که این تغییر و تحول باید خیلی زودتر اتفاق می افتاد.

در همین رسانه با قلم های مختلف بارها یادآور شده ایم که وظیفه نماینده انتصاب یا عزل مدیران نیست و اصلی به نام تفکیک قوا وجود دارد. نماینده های مجلس که خود قانون گذارند و ناظر بر اعمال قانون، نباید تخطی از قانون جاری کشور را سرلوحه کارشان بدانند و چه خطایی بالاتر از دخالت نامربوط در کار قوه دیگر.

البته رویه آقای مقیمی چنین است، برای مثال چندماه پیش که دبیرمجمع نمایندگان مازندران شد، در نخستین گام، مسئول دفتر مجمع را تغییر داد و فردی از منسوبان خود را سرکار آورد و درست از همان زمان، ارتباط مجمع با بیرون به خصوص با رسانه ها قطع و سیر نزولی عملکرد دفتر مجمع نمایندگان استان آغاز شد.

به هرحال نه فقط نماینده بهشهر و نکا که بسیاری دیگر از نماینده های استان، اولویت کارشان را عزل و نصب و جابجایی مدیران قرار داده اند و اگر بنا به کوچک ترین تغییر باشد، پای وزیر و رییس جمهوری را هم به میانه می کشند تا رفیق و نیروی ستادشان بر سر آن مقام بماند؛ حالا مردمی که به این دولت رای داده اند و تغییرات دلخواه شان را انتظار می کشند، چه اهمیتی دارند؟

به هر روی حامیان دولت کنونی از تغییرات مدیریتی که منسوب به این دولت باشد و نه دولت قبل حمایت می کنند. به زعم بسیاری از حامیان دولت در استان، هم اکنون در برخی پست های مدیریتی چون فرمانداری ساری، اداره کل فرهنگ و ارشاد استان، کانون پرورش فکری و...این گونه تغییرات مثبت ضروری و هرگونه تاخیر نابجا تلقی می شود. نیاز به یادآوری نیست که برخی فرمانداران و مدیران کل هیچ باوری به گفتمان اعتدال ندارند.

در همین زمینه نوشته ای نیز درباره تغییرات مثبت، ولی دیرهنگام مدیریتی در آموزش و پرورش بهشهر از سوی یکی دبیران دبیرستان های این شهر برای ما ارسال شده که در زیر از نظرتان می گذرد.

*هیچ قدرتی اختیار چنین کاری را ندارد

از سال 85 تاکنون آموزش و پرورش شهرستان بهشهر سه مدیر را به خود دیده است. اولین مدیر انتصابی دولت احمدی نژاد گرجی، دومین آن احمدی و سومین آن ثلاثی بود که سومین مدیر اخیرا توسط مدیرکل دولت تدبیر امید عزل شد.

احمدعلی مقیمی -نماینده مردم بهشهر در مجلس شورای اسلامی- که در دفاع از مدیر معزول آموزش و پرورش این شهر اقدام به نگارش نامه به وزیر آموزش و پرورش نیز کرده است، شهریور 92 در جلسه ای با حضور مدیران مقاطع مختلف آموزشی در حالی ایراد سخنرانی نمود که یکی از مهمترین بخش های سخنان او مربوط به دریافت نامه‌های مکرر مدیران و همکاران فرهنگی آنان مبنی بر نارضایتی از رفتار و عملکرد مدیر وقت آموزش و پرورش شهرستان بهشهر بوده است.

ایشان خطاب به رئیس وقت آموزش و پرورش شهرستان بهشهر بیان داشت: «جناب آقای رئیس آموزش و پرورش، شما دارید چکار می‌کنید که این همه گزارش و شاکی دارید؟ چرا این قدر مدیران را خسته کردید؟ چرا این همه نارضایتی؟ بس کنید این کارها را» (صدای صلوات مدیران و دبیران حاضر در جلسه به نشانه تایید)

حال ضمن تعجب از رفتار دوگانه جناب نماینده، سه رفتار مدیر معزول آموزش و پرورش شهرستان بهشهر را تشریح می کنم.

یکی از خصوصیات و رفتارهای نامناسب و دور از شان مدیریت معزول آموزش و پرورش شهرستان بهشهر، تخریب شخصیت همکاران فرهنگی خود در مقابل دیگران بود.

به عنوان مثال اواخر شهریور 93 مدیر دبیرستان «سمپاد»، جلسه قدردانی از قبولی‌های کنکور آن مرکز تیزهوشان را برگزار کرد که سخنران جلسه مدیر وقت آموزش و پرورش شهرستان بود.

ایشان با مشاهده دانش آموزی که با پیراهن آستین کوتاه در جلسه حاضر شده بود، بدون ملاحظه موفقیت‌های علمی آن مرکز آموزشی، در حضور مدیران و معلمان و دانش آموزان خطاب به مدیر دبیرستان «سمپاد» گفت: «آقای مدیر! در این چهار سال چه کردید؟ چرا دانش آموزان شما با پیراهن آستین کوتاه در جلسه حاضر شدند؟ اینها در این چهار سال چی یاد گرفتند؟»

  ایشان با تاسی از رفتار زننده رئیس دولت قبل در جلسه‌ای خطاب به مدیران مدارس دستور داد تا فرزند رئیس و کارمندان هریک از ادارات آب، برق و گاز که اقدام به قطع آب، برق و یا گاز مصرفی هر مدرسه ای کردند از مدرسه مربوطه اخراج شوند؛ موضوعی که تا مدت‌ها نقل مجالس شده بود تا اینکه در پی این تصمیم جلسه‌ای در اداره برق بهشهر برگزار شد و در آن جلسه مدیر وقت اداره برق شهرستان بهشهر، آن تصمیم احساسی مدیر وقت آموزش و پرورش شهرستان را مورد نقد قرار داد و اظهار داشت: «هیچ قدرتی اختیار چنین کاری را ندارد»

نگاه یکجانبه و به دور از دستورالعمل‌ها و آیین نامه‌های وزارتی و ابلاغی سومین پرده از ده‌ها پرده مدیریتی ایشان بود. به عنوان نمونه در ارتباط با ثبت نام دانش آموزان مدارس شاهد در طی سه سال اخیر این مدارس کاملا از آیین نامه‌ها فاصله گرفت و صرفا با دستور ریاست وقت آموزش و پرورش ملزم به ثبت نام غیرقانونی از دانش آموزانی بود که ایشان تشخیص می‌داد؛ تا جایی که در تابستان 93 کار به جایی رسید که ایشان به صراحت اعلام نمود «هرکسی که نمی تواند خود را با سیاست های من همراه کند باید برود»