مازندنومه، سرویس اجتماعی: این مطلب را یکی از مخاطبان، چهارشنبه شب گذشته برای ما ارسال کرد:

«در منطقه لفور سوادکوه روستای نفت چال، هفدهم فروردین ماه یک منزل سوخت و ساکنان آن که یک پیرمرد و پیرزن بودند دچار حریق شدند

مرحوم علی مدد کجوری -پیرمردی با بینایی کم- حوالی ظهر هفدهم فروردین ماه در روستای نفت چال بر اثر آتش سوزی منزلش سوحت. مردم روستا سراسیمه خودرا به منزل او رساندند، اما شدت آتش خانه چوبی وی زیاد بود و  آن قدر شعله ها زبانه کشید که هیچ کس نمی توانست خودرا به اتش برساند

مردم نفت چال در شوک و استرس بودند. ایستگاه آتش نشانی تا محل واقعه 35 کیلومتر فاصله داشت، یعنی از یعنی شیرگاه تا برسد، خانه به کلی ویران شد.

مراسم سوم آن مرحوم هم روز چهارشنبه در میان بهت و حیرت و افسوس اهالی برگزار شد .

انعکاس این مطلب جهت اطلاع مسولان استانی است که منطقه لفور با 21 پارچه آبادی و جنگل وسیعی که دارد، از داشتن یک پایگاه امداد و نجات و اطفای حریق محروم است.

حال که به فضل مسولان این منطقه، جوانان به شهر رفته اند و در تمام روستاها پیرمردان و پیرزنان زندگی می کنند، اینها نه دست ستیز دارند و نه پای گریز. آیا مسولان استان و شهرستان نباید برای حراست از جان مردم اقدامی کنند؟»

برای پیگیری موضوع رضاشریعتی -خبرنگار مازندنومه- به فرماندار سوادکوه شمالی تلفن زد.

محمدرضا منصوریان با بیان اینکه در روز هفدهم فروردین ماه در منطقه روستای نفت چال لفور انفجار یک پیک نیک سبب مرگ پیرمرد نابینایی شد، خاطر نشان کرد: پس از اطفای حریق پیرمرد جهت مداوا به بیمارستان برده شد که متاسفانه در نیمه راه بر اساس شدت جراحت وارده جان باخت.

وی با بیان اینکه متاسفانه در این سانحه تلاش ها جهت نجات پیرمرد نتیجه ای در بر نداشت، گفت: جهت حل مشکل مردم این منطقه و مناطق هم جوار حواله یک دستگاه ماشین آتش نشانی را دریافت کرده ایم و در حال پیگیری های لازم هستیم تا محل مناسب جهت احداث ایستگاه انتخاب شود.

* قناعت مردم دلیل بر بی توجهی مسئولان نیست

در همین راستا یکی دیگر از مخاطبان ما به نام اسدالله کجوری نفت چالی از زاویه ای دیگر به موضوع نگریسته است. او در مطلب ارسالی خود چنین آورده:

دوشنبه 17 فروردین حوالی ظهر شاهد حادثه غمباری بودیم. حادثه ای که هیچ دل سنگی طاقت شنیدن آن را ندارد. حادثه ای که در طی آن از یک خانه و اهل آن اثری بجا نماند.

پیرمرد مظلوم و بی گناهی که به دور از همه هیاهوهای دنیا همراه با همسرش مشغول زندگی روزمره خود در روستایی در سوادکوه بود، در میان شعله آتش مظلومانه جان سپرد و پیرزنی که به شدت مصدوم و روانه بیمارستان شد.

  زنان و مردان حاضر در روستای نفت چال پس از شنیدن صدای مهیب انفجار کپسول گاز و همین طور جوانان محلی ساکن در شهرهای همجوار با فراخوان اقوام ساکن در محل، سراسیمه و بدون فوت وقت خود را به روستا رساندند و به امداد حادثه دیدگان شتافتند، قبل از اینکه کسی از خارج روستا به داد این مظلومان برسد.

این حادثه ثابت کرد مردم روستای ما و روستاهای مشابه بجز خودشان کس دیگری را ندارند که در چنین مواقعی به دادشان برسد.

شاهدان دیدند که چگونه زن و مرد روستا بدون حتی یک وسیله امداد ابتدایی برای نجات پیرمرد گرفتار در آتش جان خود را به خطر انداخته و داخل آتش شدند و برای جستجو و نجات مصدوم گرفتار تا مرز آسیب دیدن و جراحت خود تلاش کردند.

افرادی که طاقت دیدن این صحنه ها را نداشتند در اثر شوک روحی بیهوش شدند. هرکس هرکاری دستش بر می آمد انجام داد، ولی حسرت و اندوه نا امیدی برای نجات پیرمرد گرفتار در آتش در دل همه انها و مردم روستای مان تا ابد باقی ماند.

خدا رحمت کند مرحوم مشهدی علی مدد کجوری را که واقعا هیچکس کوچک ترین گله و شکایتی از این فامیل و همولایتی عزیز ما نداشت. انسانی باصفا و مهربان که روستای ما زین پس از نعمت و برکت وجودش بی بهره و بی نصیب خواهد ماند.

در روز حادثه نه آب بود، نه آتش نشان، نه آمبولانس و نه حتی یک امداد گر! مردم در فاصله 150متری سد البرز که زمین های شان را در اختیار دولت قرار دادند، متاسفانه از آب شرب روزانه محرومند و در کنار بزرگترین سد خاکی خاورمیانه آب نبود که بر آتش بزنند. آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم

ماشن آتش نشانی از فاصله 35 کیلومتری یعنی شیرگاه آمد. حساب کنید خانه چوبی روستایی در لفور و آب از شیر گاه !؟

میلیون ها متر مکعب آب در بزرگترین سد خاکی خاورمیانه در فاصله 150متری این خانه بود آیا مردم نفت چال که که زادگاه آیت الله صالحی مازندرانی است و در زمان جنگ 14 شهید تقدیم انقلاب کرده اند، صدها رزمنده دارند، زبانزد خاص و عامند و در تقوا و امانتداری و دین مداری مشهورند، مستوجب این گرفتاری اند!؟

مردم کم توقع و قانع اند، ولی این قناعت دلیل بر بی توجهی مسولان نیست .

لفور منطقه ای کاملا جنگلی با بیست روستاست که نبود امکانات اطفای حریق و آمبولانس در آن حادثه آفرین است.

جمع زیادی از مردم منطقه در مجلس سوم و ختم مرحوم کجوری شرکت کردند. جالب این که در میان بغض و حسرت و اشک، چهره برخی نیز دیده می شد؛ کسانی که نامزد احتماالی مجلس اینده هستند و از این فرصت هم برای جلب توجه استفاده کردند!