پنجشنبه 15 دی 1384-0:0
خارج از من
ميراحمد ميراحسان -شاعرومنتقد-گفت: شعر جدي و شعر نو نيما حاصل بيرون آمدن او از «من» بود.
ميراحمد ميراحسان افزود: نيما معتقد بود شعر سنتي گذشته فقط درباره "من " يعني درباره خود شاعر است و خود را در آن "من" حبس كرده است درحالي اين حصار بايد شكسته شود.
وي ادامه داد: آنچه باعث شد نيما بر ضرورت تغيير و تحول در شعر بينديشد، اين بود كه قالب‌هاي سنتي موجود در شعر فارسي ظرفيت پذيرش مفاهيم امروزي و مدرن را نداشت.
ميراحسان اظهار داشت:نيما به مقتضيان زمان در شعر نو پاسخ گفت: و آگاهي‌هاي موجود در جهان مدرن را وارد شعرش كرد.
وي با بيان اين كه بعضي از هنرمندان در زمان زندگي مي‌كنند ولي هيچ دركي از زمان و مقتضيان آن ندارد بيان داشت:ولي بايد گفت نيما نقطه مقابل اين حريان است چار كه او هم زمانه را خوب درك كرده و هم ارتباط جهان مدرن را با شعر.
ميراحسان، شعر نيما را محصول ادراك‌هاي او دانست و گفت: نيما از افق تازه‌اي در شعر به جان نگاه مي‌كند چرا كه شعر بايد براساس متقضيات زمان پيش برود و تغيير و تحول در هنر و به ويژه شعر را بسيار ضروري مي‌دانيم و به همين دليل است كه ذهنيت شاعران بايدمطابق شرايط زمان خودشان باشد.
اين پژوهشگر فرهنگي همچنين گفت: نيما به شاعران توصيه مي‌كند كه شعرشان نبايد از واقعيات جامعه جدا باشد و بايد گفت: شعر نيما خودش عينيت گرا و طبيعت گر است و به سمت "وسعت و گستردگي" حوزه شعر قدم بر مي‌دارد. (farsnews)