باوجود ممنوعيت شكار پرنده از طرف سازمان محيط زيست به دليل شيوع بيماري آنفلوانزا و همچنين سرشماري پرندگان آبزي و كنار آبزي در تالاب‌هاي ايران، بازار خريد و فروش پرنده‌هاي بيمار در دامگاه فريدون‌كنار مازندران داغ است.

منطقه‌ قديمي و محلي دامگاه در جنوب فريدون‌كنار بين شاليزارهاي «از بارون» و «سرخرود» قرار دارد. فاصله اين منطقه پررونق و پرازدحام كه مدام صيادان در آن تردد دارند تا فريدون‌كنار 2 كيلومتر بيشتر نيست. با اين حال از گارد ويژه محيط زيست در اين منطقه خبري نيست و كنترل جمعيت در دست صيادان محلي است. آنها اجازه عكاسي و فيلمبرداري را به كسي نمي‌دهند. شايد به همين دليل محيط‌زيست از اين محل بي‌اطلاع مانده است.

 
در دامگاه سالانه 30 _ 40 "عروس غاز" صيد و فروخته مي‌شود. اين گونه در معرض خطر انقراض قرار دارد . در اين منطقه تيراندازي ممنوع اعلام شده تا آلودگي صوتي موجب آزار پرندگان نشود. با اين حال شكار با تور همچنان پررونق است و روزانه بيش از صدها پرنده در تور صيادان محلي گرفتار مي‌شوند.

صيادان حرفه‌اي پرنده از اواخر مهر ماه كه نخستين پرنده‌هاي مهاجر در سواحل فريدون‌كنار فرود مي‌آيند، مشغول توركشي مي‌شوند و اين شغل تا نزديكي بهار ادامه دارد.. اغلب پرنده‌هاي صيد شده مرغابي‌سانان و غازها هستند.

مجيد موسي‌خاني عضو هيات مديره كانون دوستداران شكار و طبيعت ايران در مورد منطقه دامگاه فريدون كنار مي‌گويد: «عده‌اي از صيادان 6 ماه از سال را با صيد و خريد و فروش پرنده ارتزاق مي‌كنند. در لنگرود نيز اين اتفاق روي مي‌دهد و پرندگان مهاجر، بيمار يا سالم، صيد مي‌شوند. انواع آبچليك‌ها، چنگر و حتي عروس غاز كه كارشناسان دنيا نگران انقراض آن هستند، در اين منطقه مشاهده مي‌شوند. اين پرندگان كه بيشتر از خانواده مرغابي‌سانان و غازها هستند در بازار فريدون‌كنار خريد و فروش مي‌شوند. مرغابي كله‌سبز قيمتي از 4500 تا 8 هزار تومان دارد. غازها از 8 تا 15 هزار تومان خريد و فروش مي‌شوند. محلي‌ها از گونه و ارزش آن بي‌خبرند و بي‌توجه به احتمال خطر واگيري آنفلوانزاي مرغي به كار صيد مشغولند. اردك سرسفيد كه كنوانسيون رامسر به آن حساسيت ويژه‌اي دارد نيز در زمره پرندگان قاچاق منطقه دامگاه قرار دارد.»

در دامگاه كه قتلگاه بي‌صداي پرندگان نام دارد، هيچ نظارت و پيشگيري از سوي سازمان محيط زيست اعمال نمي‌شود و انواع آبچليك‌سانان، مرغابي، غاز و پرندگان شكاري در تور صيادان اين منطقه مي‌افتند.

موسي‌خاني مي‌افزايد: «گاه پرندگان شكاري نيز به اين تورها مي‌افتند. صيادان قاچاق پرندگان را به سه روش صيد مي‌كنند. در روش «گذر» تور بزرگي در مسير حركت پرندگان در حاشيه ساحل آماده مي‌كنند و پرندگان كه وارد منطقه ممنوعه شدند، خود را اسير در تور مي‌‌بينند. روش دوم كه يك قرن پيش در اروپا منسوخ و منفور شد در دامگاه اجرا مي‌شود. تورهايي را در محل فرود پرندگان در استراحتگاهشان مي‌گسترانند. پرندگان هر غروب، پس از صرف غذا و پركردن چينه‌دانشان هنگام فرود، تور را نمي‌بينند و در آن گرفتار مي‌شوند. روش سوم كلك مرغابي نام دارد. مرغابي‌هاي اهلي كارآزموده وارد جرگه مرغابي‌هاي وحشي مي‌شوند و چند مرغابي را به دنبال خود به استخرهاي ويژه اين كار مي‌كشانند. پرندگان مهمان كه فرود آمدند، سنگيني تور را روي سرشان حس مي‌كنند. صيادان نخ تور را مي‌كشند.»

اين در حاليست كه كارشناسان سازمان محيط زيست مشغول سرشماري و آماربرداري از پرندگان در ايران هستند. كسي دامگاه را نمي‌بيند و به صيد بي‌رحمانه در آن توجهي نمي‌كند. مردم در بازار فريدون‌كنار بي‌اعتنا به بيماري آنفلوانزا پرندگان را دست به دست مي‌فروشند.

سازمان محيط زيست وجود آنفلوانزاي فوق حاد پرندگان در ايران را انكار مي‌كند و در پي آن شكار كردن را ممنوع اما بازار صيد و خريد و فروش پرندگان بيمار همچنان داغ است.(chn)